Er gebeurt hier altijd wel wat. Een week loopt nooit precies zoals gepland en als wij iets bedenken, willen we het zo snel mogelijk uitvoeren. Zo ook afgelopen week. De buggy ging stuk (ik kon wel huilen), we kochten een nieuwe tv, ik moest veel werken en we gingen met Milan naar het concert van Kinderen voor Kinderen. Ik heb niet zo heel veel foto’s gemaakt, maar genoeg om weer lekker mee te lezen en te kijken.
Maandag
Ik neem mij altijd voor om meteen heel veel foto’s te maken voor de diary, maar maandag lukte dat echt niet. Ik moest na vijf heerlijke dagen vrij weer aan het werk. Daar wachtte een overvolle mailbox en een mega to do lijst.
Maar we kunnen we wat rustiger opstarten, want het is herfstvakantie. De jongens spelen met hun nieuwe speelgoed en ik kan wat werk doen voor Mamablogger. Het is weer druk met samenwerkingen en ik heb nog twee freelance klussen die af moeten deze week.
Ik maak deze foto nog terwijl ik het ontbijt klaar maak en dat is meteen de laatste foto van vandaag. Sorry!
Dinsdag
Vorige week heb ik een flink stuk van mijn haar laten knippen, maar ik heb nog geen goede foto’s ervan laten zien. Ik maak daarom een snelle selfie en als we naar opa en oma lopen zegt Milan onderweg “mam, ik maak wel even een foto van je, want dat is handig voor je blog. Ga daar maar even staan.” Hebben we meteen een outfitfoto van die dag haha. Ik ben nog steeds zo blij met die jas!
En nog even een snelle foto in de lift bij opa en oma met Floris die zich afvraagt wat ik nu eigenlijk aan het doen ben.
Nichtje Maud is ook bij opa en oma en samen met Milan koopt ze pompoenen om uit te hollen. Na het eten komt Maud bij ons om samen met Milan een pompoen uit te hollen. Hoort er wel bij in de herfst!
Woensdag
Een dagje vrij en ik begin met de administratie. Moet ook gebeuren.
Daarna komt vriendinnetje Chantal met haar zoontjes. De jongens spelen gezellig met elkaar en aan het einde van de ochtend gaan zij naar huis. Ik breng Milan vervolgens bij een vriendje, want Milan mag daar eten en vervolgens mee naar Jumpsquare.
Eenmaal thuis leg ik Floris op bed en doe ik het één en ander in huis. Als Floris wakker wordt aan we gaan de slag met deze Sinterklaas DIY. Milan blijft nog even spelen bij zijn vriendje dus Floris en ik zijn samen. Heerlijk dat gerommel in huis.
Donderdag
Het is mijn thuiswerk ochtend en ik heb heel veel werk te doen. Ik ben verantwoordelijk voor een project en daar gaat heel veel tijd en werk in zitten. Daarom komen Maud en een vriendin op de jongens passen en nemen ze ze mee naar de kinderboerderij. De jongens vinden dat wel heel gezellig 😉
Ik ga ondertussen aan het werk en vergeet gewoon te eten. Niets voor mij dus dat wil wat zeggen 😉
Ik werk nog wat langer door en daarna neem ik de jongens mee naar de tandarts. Om de drie maanden gaat Milan naar de preventie assistente. Floris vermaakt zich ondertussen ook wel.
Ik blog niet alleen als freelancer voor Squla, maar werk zo nu en dan ook met hen samen voor Mamablogger. Milan krijgt deze mag thuis gestuurd voor een samenwerking. Hier gaan we snel mee aan de slag.
Dan loopt alles anders dan gepland. Opa en oma komen eten en Milan wil heel graag met hun mee om te logeren. Dat mag, maar Floris hoort dat en trekt ook zijn laarsjes al aan. Hij wil ook mee en begint te huilen als ik tegen hem zeg dat dat nu even niet kan. Opa en oma vinden dat zo sneu dat ook Floris mee mag. Zitten wij opeens zonder kinderen.
De nachten waren de afgelopen week weer kort, dus we gaan vroeg naar bed. Ik kijk nog wat Netflix, maar kan mijn ogen amper open houden. Welterusten!
Vrijdag
Ik word kindloos wakker en hoewel dat vaak heerlijk klinkt, vind ik het toch maar stil en ik mis ze eigenlijk heel erg. Normaal haal ik ze dan ’s morgens op, maar ik moet nu eerst een hele dag naar kantoor.
Omdat ik nu alleen ben ga ik eerst aan de slag voor Mamablogger. Facturen sturen, mail beantwoorden etc.
Als ik heb gedoucht en ben aangekleed besluit ik om maar naar kantoor te gaan. Ook daar is het immers druk en ik vind de stilte in huis helemaal niets 😉
Vroeg op kantoor met een kop koffie!
En na een lange, drukke dag is het eindelijk tijd om de jongens te gaan halen. Eenmaal thuis wacht dit pakket op ze. Deze hebben we een aantal weken geleden gewonnen bij Mattel Play tijdens de première van de nieuwe Thomas de Trein film. Hier zijn ze heel blij mee!
We hadden het er al een tijdje over, maar ik wilde graag een smart tv. We kijken steeds mindere reguliere tv en steeds meer via Apps als Netflix, Videoland, Disney+ en NLZiet. We besluiten ervoor te gaan en rijden naar Rotterdam. Daar zien we ook een etalage voor Napapijri en Milan wil er even een foto bij maken met zijn jas haha. Daarna gaan we naar huis, morgen weer een dag…
Zaterdag
Dit wordt een rommelige en drukke dag, maar we beginnen met het installeren van de nieuwe tv. Hij is zo mooi! Ondertussen bedenk ik mij dat het nisje waar de tv in zit wel een verfje kan gebruiken. Floris staat er ook altijd voor en het ziet er niet meer zo fris uit. Daar kan ik heel slecht tegen dus op naar de Action voor verfspullen!
En het Babypark… We krijgen onze buggy niet meer ingeklapt… Patrick doet allerlei pogingen en we maken de buggy zelfs een stukje open, maar wat we ook proberen, het lukt gewoon niet. Het is zo’n fijne buggy en ik baal er flink van. We kopen een nieuwe nieuwe (hetzelfde merk en model, want dit is de fijnste buggy die we ooit hebben gehad) en gaan nog even aan de slag met deze.
We moeten ook nog even de stad in en het is Zotte Zaterdag. Heel lang kunnen we er niet van genieten, want we moeten even broodjes en kaas halen en hebben daarna heel andere plannen…
We gaan namelijk met Milan naar Kinderen voor Kinderen in Rotterdam! Het is zo onwijs gaaf, wat een feestje en wat zijn die kinderen ontzettend goed! Het is echt bizar wat die kinderen presteren. We hebben er zo van genoten en wat was het leuk om weer eens wat met Milan samen te doen. Al gingen we daarna met gierende banden weer naar huis om Floris op te halen.
Zondag
Om 5.00 uur nieuwe tijd zit ik alweer beneden om te werken aan de blog en ik ga nog even een uurtje voor mijn werk aan de slag. Dat scheelt maandag weer. Daarna word ik een beetje duizelig en wil ik naar buiten. We rijden daarom even naar Scheveningen voor een strandwandeling. Heerlijk!
Opwarmen en lunchen, gezellig!
Daarna rijden we even door naar de begraafplaats waar mijn vader begraven ligt. Ik wil even weten hoe alles erbij staat en zie dat we het snel winterklaar moeten maken.
Vervolgens rijden we nog even naar de GAMMA voor een plaat die we op maat laten zagen om achter onze tv te zetten. Het nisje waar die in staat ben ik weer netjes aan het maken. Deze is echter vrij diep en de tv is natuurlijk plat. Om er geen “gapend gat” achter te hebben zetten we er een plank achter. Stukje bij beetje wordt alles mooier 🙂
Het was weer een drukke week, maar we hebben ook leuke dingen gedaan. Hoe was jullie week? Tot de volgende diary!
Ik vind je haar echt leuk zo! Mooie lengte!
Wat had je een drukke maar leuke week!! Concert ziet er gaaf uit!
En wat een goed idee van de tv, dat kunnen wij in de toekomst ook wel doen als deze vervangen moet worden, want wij gebruiken hem eigenlijk alleen maar als vergroot scherm van de tabblad of telefoon..
Voorlopig even niet, want wij hebben helaas onze spaarpot omgekeerd met een heel vervelende oorzaak. Afgelopen week heb ik een ongeluk gehad op de A12 onderweg naar mijn werk. Met hevige regenval gingen mensen voor mij heftig op de rem en ik dus ook. Maar toen wilde mijn auto op het laatst niet meer remmen doordat ik vermoedelijk op een waterfilmlaagje kwam, waarbij de banden geen grip op de weg meer hebben, aquaplaning noemen ze het. Een verschrikkelijke ervaring waar ik de hartkloppingen weer van kreeg toen ik me vanmorgen weer op de A12 begaf voor het eerst weer naar m’n werk. Er werd een paar keer heftig geremd en mijn hartslag zat gelijk weer in m’n keel.. de schrik zit er goed in, maar ik ben trots op mezelf dat ik weer ben gaan rijden en ik hoop gauw in onze nieuwe auto weer het vertrouwen in het materiaal terug te krijgen (de reden dat ik nu ook steeds zo schrik als er plots geremd moet worden: ik vertrouw die hele rem niet meer, terwijl ik verstandelijk wéét dat het ongeluk niet aan de remmen lag maar aan de aquaplaning)..
Afijn, heel verhaal van mijn kant, maar zo zag mijn week er dus uit met checks bij de huisarts en het ziekenhuis, véél autoresearch, proefritten en uiteindelijke koop van een prima occasion.. en tussendoor proberen een beetje lichamelijk en psychisch te herstellen en verwerken van wat er is gebeurd.
Auteur
Jeetje, dat is schrikken zeg! Echt heel heftig en zeker goed dat je meteen bent gaan rijden. Ik ben ontzettend bang op de snelweg dus vind het echt heel goed dat je er toch weer in bent gestapt. Verder alles oké met jou? En voor welke auto hebben jullie gekozen?
Je had er al wel eens eerder over geschreven, bij jou had de angst voor de snelweg ook te maken met een aanrijding, toch?
Hier reed ik altijd helemaal in m’n element op de snelweg of waar dan ook, autorijden was absoluut geen straf, het is heel vreemd om nu te ervaren dat het compleet uit m’n comfortzone is.. zacht uitgedrukt.. maar ik wil voorkomen dat het een fobie gaat worden (dat zie ik van dichtbij, mijn zus mijdt altijd de snelweg), want dan heb ik echt een probleem.. zonder snelweg kan ik vanuit Gouda niet fatsoenlijk in Soesterberg op mijn werk komen.. of ik moet er in plaats van drie kwartier, drie uur over willen gaan doen.. geen optie natuurlijk.
Mijn nek kraakt al minder en de spieren gaan al soepeler waardoor het krampachtige in m’n schouders ook al minder wordt. M’n knieën zijn op het dashboard geklapt, helemaal zwart en geel inmiddels, maar niet meer zo ontzettend gevoelig als in het begin gelukkig.. ja, het gaat goed met me, gezien de omstandigheden! Ook mijn voorganger wiens auto total loss is maakt het gelukkig goed, we zijn beiden wonderwel bewaard!!
We hadden een Mégane hatchback en wilden nu meer kofferruimte. Helaas waren zowel de Mégane Estate als Clio Estate buiten ons budget (of we zouden erop achteruit gaan met een ouder model en hoge kilometerstand). We keken verder en vonden een Seat Altea XL (iets buiten ons budget maar kon nog net), een Opel Astra station en een Škoda Fabia Combi. Die laatste had het minste aantal kilometers en was drie jaar nieuwer dan onze vorige auto, dus zie is het geworden. Voor de Mégane hadden we een Twingo dus zal wennen zijn, van Frans naar Duits merk.. ach ja, als we er een tijdje weer mee vooruit kunnen, dan kiezen we in de toekomst wel iets flitsenders, nu is zo’n gezinsbak niet helemaal onze droom, maar past gewoon bij deze levensfase 😉
Auteur
Jeetje, jullie zijn er dan echt goed vanaf gekomen! Dat van je zus herken ik overigens heel goed, want ik vermijd de snelweg ook. Ook ik heb heel veel pech gehad met auto’s en toen ik zwanger was van Floris een aanrijding op de Rotterdamse weg in Gouda. Binnen de bebouwde kom, maar toch was de auto total loss. Dat zette mij aan het denken, want op de snelweg is de klap dan vele malen groter. Dat wakkerde mijn angst alleen maar aan.
Skoda is fijn! Wij hebben nu ook een Fabia en hoewel het ook niet onze droomauto is, is ‘ie wel degelijk. Onze droomauto is overigens een Mazda CX5. Zo mooi 🙂