Daar zat ik dan gisteren met mijn allerleukste buurvrouw aan een kop thee. Ik had een vrije dag en zij heeft verlof dus we hadden alle tijd om eens gezellig bij te kletsen over van alles en nog wat. Wij praten beiden lekker veel, dus de tijd vliegt altijd. Zo ook nu, en ik weet niet eens meer hoe we erop kwamen, maar mijn buurvrouw zei opeens de (nu al legendarische) woorden ‘Ja, maar jij bent ook wel een moederkloek’. En nee, dat bedoelde ze niet negatief, maar het was wel de eerste keer dat ik dat over mijzelf hoorde.
Later zette het me aan het denken, want is het misschien niet een heel klein beetje zo?
Kijk, ik kan daar best met haar om lachen, maar het is vooral grappig hoe anders we allebei naar mij kijken. Bij een moederkloek denk ik namelijk aan zo’n moeder die geen seconde haar kroost alleen kan laten en die echt alleen maar leeft voor voor de kinderen en zichzelf daar weleens in vergeet.
Ja, Milan is het allerbelangrijkste in mijn leven en ik kan zeker niet ontkennen dat de beslissingen die ik neem, gemaakt worden met zijn welzijn in mijn achterhoofd. Ik werk natuurlijk wel keihard voor zijn toekomst zodat hij hopelijk niet de zorgen zal hebben die ik ook heb gehad.
De andere kant is dat ik zelf ook een leven heb en mij constant wil blijven ontwikkelen. Ik wil laten zien dat je met hard werken dingen kunt bereiken, je veel leert, je mensen leert kennen en het leven er ook echt wel leuker van wordt. Dat niet alles zomaar aan komt waaien, maar dat je er echt iets voor moet doen. En dat doe ik dus niet alleen voor hem, maar ook voor mijzelf.
En ja, soms kan ik hem ook wel achter het behang plakken (als ik überhaupt behang had gehad had ik dat misschien al wel geprobeerd ;-)) en ik vind het soms al heerlijk om alleen boodschappen te gaan doen. De mannen zijn dan thuis, ik zet de autoradio op volume 686 en heb even een heerlijk uurtje rust.
En daar staat dan weer tegenover dat ik bijvoorbeeld echt geen weekend weg zou gaan met vriendinnen. Prima dat een ander dat misschien wel doet, maar het is niets voor mij.
Conclusie: er zit wel een soort van moederkloek in mij, maar ik hoop van harte dat bij dit kleine beetje blijft. En zo niet, dan hoop ik dat mijn lieve buurvrouw mij even goed op mijn nummer zet zodat ik weer gewoon Marisca blijf die toevallig ook nog moeder is in plaats van andersom 😉
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Een weekend weg met vriendinnen zou ik ook niet zo snel doen, een avondje wel… Ben daarnaast wel afgelopen weekend voor het eerst een weekend weg geweest met alleen mijn hubby, omdat ik het belangrijk vind dat wij ook zo nu en dan nog eens man en vrouw zijn ipv alleen papa en mama. Ik miste Leia enorm, maar ik heb mij wel beseft dat we dit nodig hebben gehad. Voor de rest herken ik mijzelf heel erg in jou. Ik ben ook een persoon die staat voor persoonlijke ontwikkeling maar mijn meisje is mijn alles. Leuk geschreven!
Intrigerend! Wat verstond ze dan precies onder een moederkloek? Mijn associaties met deze term zijn niet perse heel positief. Een moederkloek is voor mij een beetje iemand die er teveel bovenop zit.
Auteur
Nee hoor, ze bedoelde het goed. Ik ken haar al best lang inmiddels 😉
Ik hoor het woord moederkloek eigenlijk nooit. Was dus benieuwd wat er precies onder verstaan werd. Een weekendje weg met vriendinnen zou ik ook niet. Een hele dag winkelen of lunchen wel,…
En ik denk ook dat iedere moeder haar kind(eren) wel eens achter het behang wil plakken.