Na een paar weken is de diary weer terug van weggeweest. Door de drukte van de verhuizing kwam het er niet van om een uitgebreide diary in elkaar te zetten, maar er stond toch een artikel online op de maandag en ik hoop dat jullie die ook leuk vonden. In ieder geval heb ik deze week heel veel foto’s gemaakt. Er gebeurde veel: we waren een paar dagen vrij, ik ben heel hard gevallen, we zijn betrokken bij een datalek en we bezochten een heel bijzonder schip. Kijk en lees je mee?
Maandag
Goedemorgen! Het is maandag, de jongens moeten naar school en ik naar kantoor. Dat betekent dat de ochtend weer chaotisch is met veel heen en weer gevlieg. Hopelijk duurt dat niet heel lang meer.
We zijn er bijna! Milan is op school, we staan op het plein bij Floris zijn school en hierna ga ik naar kantoor. En we zijn overal ruim op tijd gelukkig.
Onze kapster is er weer. Voor het eerst in het nieuwe huis. De jongens hebben hierna weer een vers geknipte coupe!
Het duurde even, want er was wat mis gegaan, maar de adventskalender van My Jewellery is binnen gekomen!
Dinsdag
Onze kat Bompa vindt de verhuizing nog best lastig, maar hij begint steeds meer zijn draai te vinden.
We doen ons chaos rondje weer en nadat Milan naar school is, rijd ik met Floris naar mijn ouders. Daar werk ik vandaag.
Dagje werken en spelen bij opa en oma.
In het donker rijden we naar huis. Milan maakt deze foto’s in de auto. Het blijft gek om deze wijk binnen te rijden om naar huis te gaan.
Bobby heeft zijn huisje eindelijk gevonden en vindt het zowaar fijn.
’s Avonds werk ik aan mijn 2700e blogpost en vertel ik over de lancering van mijn e-book. Wat een leuke reacties heb ik gekregen! Inmiddels heb ik al ruim 8000 woorden geschreven en is hij nog niet klaar. Het wordt een heel uitgebreid e-book!
Woensdag
Patrick en ik zijn vanaf vandaag een paar dagen vrij. Eigenlijk zouden we deze dagen gaan verhuizen dus we hadden deze dagen al opgenomen. Nu gebruikt Patrick ze voor wat kleine klusjes en om onze oude buren te helpen met het zetten van een schutting. Ik ben ondertussen lekker thuis bezig. Dweilen, stofzuigen en gewoon een beetje rommelen in ons nieuwe huis. Eindelijk is daar tijd voor!
Komende week neemt mijn manager afscheid. Ik zoek al wat spulletjes bij elkaar voor haar coronaproof afscheid.
Ik was dit houten huis kwijt, maar Patrick vond hem op de vliering van het oude huis. Ik maak hem schoon en Floris en ik maken er een echt pietenhuis van.
En we maken een wandelingetje door onze nieuwe wijk. Wat is het hier mooi!
Floris en ik eten vroeg. Daarna halen we Milan op uit school. Voor Milan doe ik een broodje en een krentenbol in een broodtrommel, want we rijden daarna namelijk naar het oude huis om te kijken bij de mannen die de schutting aan het zetten zijn.
In de oude tuin. Nu kan het nog 🙂
We nemen nog wat spulletjes mee uit het oude huis waaronder de oude schoolplaat die eerst bij ons op de slaapkamer hing. Deze gaat nu naar Milans kamer. Eenmaal thuis haal ik hem uit de auto, wil ik naar binnen lopen, maar mijn hak blijft hangen achter een tegel op de oprit en voor ik het weet lig ik plat en val ik enorm hard op mijn knie. Ik kan eerst niet overeind komen en roep mijn moeder die er ook bij is. Het duurt even voor ik weer sta. De rest van de dag doet die knie zo’n pijn ?.
Onze nieuwe wijk wordt voor de kerst helemaal in het licht gezet en je kunt zelfs een gratis kerstboom reserveren. Aangezien we er jaren geen één hebben gezet en we dit jaar niet weggaan, reserveren we er eentje. Gezellig!
Donderdag
We zijn nog steeds vrij, Pat is weer aan het klussen en ik heb de jongens net naar school gebracht. Eenmaal terug in de wijk kan ik even niet richting ons huis. Er wordt hier nog zoveel gebouwd! Na een kwartiertje wachten kan ik er alsnog langs.
De plek weer ik gisteren ben gevallen. Je ziet onder het plukje gras het kuiltje waar mijn hak in bleef hangen ?.
Floris uit school halen. Even gemakzuchtig met de auto omdat het regent.
Samen lunchen, want Milan zit nog op school.
Na het eten gaan we nog even naar de stad om een nieuwe Feetje pyjama te halen voor Floris. We komen thuis met drie pyjama’s: voor Floris, Milan en mij. Ze zitten zo lekker!
Vrijdag
Pat en ik zijn een dagje samen. Floris is naar de peuterspeelzaal en Milan is thuis omdat hij flink hoest. Terwijl Pat Floris weg brengt ga ik aan de slag met het welkomstbord voor het afscheid van mijn manager.
Aan het einde van de ochtend bel ik even met Eneco. Het was blijkbaar al heel erg lastig om hier stroom te krijgen (drie keer gebeld en pas na de derde keer een bevestiging per mail), maar daarna dachten we dat alles rond was. Vervolgens kreeg ik mailtjes met een andere naam, maar al onze overige gegeven klopten wel. Ook was ons nieuwe adres opeens niet meer te vinden in ‘Mijn Eneco’ en was ook het verhuisdossier daar weg. Daarom pak ik de telefoon. Het meisje aan de lijn zegt dat ze het een vreemd verhaal vindt. Ik raak geïrriteerd, want het is ook een raar verhaal, maar wij zitten er ook niet op te wachten om op onze vrije middag aan de lijn te hangen met Eneco. Even later komt ze terug en zegt ze letterlijk ‘ik weet niet hoe ik dit uit moet leggen, maar…’ Het blijkt dat ons contract/dossier en die van die mevrouw wiens naam boven mijn mailtjes staat, door elkaar zijn gehaald en onze gegevens dus bij die mevrouw staan. Ik zeg tegen dat meisje dat we te maken hebben met een datalek en dat beaamt zij. Het zijn nog heel wat voeten in de aarde te hebben om dit op te lossen en ik hoop maar dat dat snel gebeurd. Wat een gedoe en wat onprofessioneel.
Van Save the Children kregen we dit pakketje binnen.
Dit kastje had ik eerder al gezien bij de Xenos en Patrick gaat hem halen. Weer een hoekje af!
Pat moet ’s avonds onverwacht naar zijn werk en de jongens en ik proberen de patatkar in onze wijk uit. Het zijn van die lekkere, dikke patatjes. Het smaakt prima!
Grapjas Floris denkt dat er best twee stekkers in een stopcontact passen.
Zaterdag
We genieten volop van die dagen vrij en vanochtend ga ik even alleen op pad.
Ik laat eerst mijn nagels en wenkbrauwen doen, heerlijk!
Daarna ga ik naar de markt voor wat boodschappen en schoencadeautjes. Ik zie bij de Legowinkel ook deze gave nachtlampjes. Die gele is leuk voor Milan op 5 december.
Dit museumschip ligt sinds enkele weken in Gouda, maar mocht natuurlijk niet open. Nu weer wel en we besluiten er een kijkje te gaan nemen. Bovenop het schip staat deze pony.
Via een kleine wandeling lopen we weer terug naar de auto.
Hoog tijd om de auto te wassen en deze uit te stofzuigen.
Opa en oma komen eten een spelen een potje bingo mee met Sinterklaas! Floris heeft bingo en wint.
Voor de jongens naar bed gaan, mogen ze hun schoenen zetten. Natuurlijk is Milan op de hoogte van het grote geheim, maar Floris niet dus hij speelt het gewoon mee.
Zondag
Bij de schoencadeautjes lagen ook videoboodschappen van Sinterklaas. Wat is dat toch leuk! Jullie kunnen er snel eentje winnen!
In de middag rijden we even naar Bodegraven om te kijken bij het graf van mijn vader. Hier waren we, vanwege de verhuizing, al een paar weken niet geweest. Gelukkig stond alles er nog netjes bij. Onderweg realiseerde ik mij dat iedereen had gegeten tussen de middag behalve ik. Ik kreeg nu wel trek, dus we haalden allemaal nog wat lekkers.
Eenmaal thuis moesten Pat en ik nog wat ophangen op de kamer van Milan. Volgens Floris hebben we het goed gedaan haha.
We hebben heerlijke dagen vrij gehad, maar gaan vandaag we weer volop aan het werk. Fijne week allemaal!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Genoten van je update, zo leuk om je te volgen. Fijne week. Liefs!