Ik heb eerder al verteld over mijn opleidingen en hoe ik van gymnasium naar de mavo ging, maar ik heb nog niet eerder verteld over de baantjes die ik heb gehad. Ik ben behoorlijk loyaal, maar heb wel wat zaterdag- en vakantiebaantjes gehad. En het duurde even voordat ik erachter was wat ik nu precies wilde gaan doen. Het bijzondere hieraan is dat ik iets totaal anders ben gaan doen dan dat ik mij vroeger, of zelfs enkele jaren geleden nog, kon voorstellen.
Als je mij een jaar of vier geleden had gezegd dat ik nu een goed gelezen blog zou hebben, een baan zou hebben op kantoor als medewerker digitale communicatie én en HBO opleiding zou doen, had ik je waarschijnlijk niet geloofd. Een jaar later zag mijn wereld er al wel zo uit. Zo zie je maar hoe het kan lopen.
Mijn eerste baantjes
Ik begon al vroeg met werken. Ik had op mijn 13e een vriendinnetje die twee uurtjes per dag vakken vulde bij de C1000. Ik wilde toen heel graag een stereo en moest deze bij elkaar sparen. Ik ging daar dus ook werken. In die tijd kon dat allemaal nog. Ik heb het over 17 jaar geleden hè? Omdat ik er ouder uitzag en ik best bijdehand was, werd ik achter de kassa gezet. Zonder pauze ook nog. Ik weet nog dat ik een keer van de honger een pot appelmoes liet vallen omdat ik zo trilde. Mijn moeder haalde me op een dag op en zag mij dus opeens achter de kassa zitten. Ze heeft toen gezegd dat het de laatste keer was dat ik daar werkte en dat het onverantwoordelijk was om daar een meisje van 13 neer te zetten. Ik heb er uiteindelijk een paar weken gewerkt, maar had wel die stereo bij elkaar verdiend! Ik heb dat ding nog jaren gehad.
Op mijn 15e werd het allemaal serieuzer en heb ik een tijd bij een boekhandel gewerkt, superleuk! Daarna ging ik op de vleesafdeling werken van de Albert Heijn en dat was een fantastische tijd. Na sluitingstijd werkten we nog even door met de muziek keihard aan. Daarna mochten we wat te eten en te drinken pakken uit de winkel, omkleden in de toiletten en met zijn allen naar de discotheek. Wat hebben we veel gelachen toen!
Een jaar werken voor ik weer een opleiding ging doen
Ik merkte dat ik niet zo goed wist wat ik wilde in die tijd en na mijn examen ben ik bij C&A gaan werken omdat ik daar een BBL opleiding kon doen. Ik ging dus weg bij de Appie, jammer, maar daar zou ik dus geen steek verder komen. Ik moet zeggen dat C&A een fantastische werkgever was en ik daar veel kansen heb gekregen. Ik kreeg veel verantwoordelijkheden en deed daar op een gegeven moment zelfs de kluis. Ik was op een gegeven moment all-round medewerker en het was erg leuk. Ze hebben me ook goed op weg geholpen en daar heb ik dus ook mijn detailhandel diploma gehaald.
In die tijd werkte ik zo nu en dan als het druk was ook in een zorgcentrum en toen ik besloot weer een voltijd opleiding te gaan doen ben ik daar vaker gaan weken. In combinatie met mijn stages betekende dat dat ik weg zou gaan bij C&A. Wat vond ik dat jammer! Ik heb er met veel plezier gewerkt en ze hebben me ontzettend gesteund toen mijn vader overleed.
Na het behalen van mijn diploma bleef ik in het zorgcentrum werken, maar dan met een vast contract als activiteitenbegeleider. Dat is nu precies 10 jaar geleden en ik werk nog steeds voor dezelfde organisatie, maar dan op kantoor!
Wat zou ik nog willen doen?
Ik heb heel veel geleerd van mijn baantjes, zeker bij C&A. Daarnaast ben ik nog iedere dag blij dat ik voor deze zorgorganisatie ben gaan werken, want ze hebben me veel kansen en mogelijkheden gegeven. Het is ook fijn in je werk als je zo’n organisatie goed kent. Wat de toekomst brengt weet ik niet, maar ik vind werk wel belangrijk. Ook al werk ik maar 20 uur, ik zou het niet willen missen. Ik ontwikkel mezelf nog iedere dag en het geeft een goed gevoel. Andere gesprekken, uitdaging én ik draag mijn steentje net zo hard bij thuis, want ik verdien niet slecht. Ik heb het naar mijn zin en hoop dat ik dat over twee jaar nog steeds kan zeggen.
En bloggen?
Mama blogger gaat enorm goed, maar daar moet je wel in investeren. Dit doe ik graag en ik hoop dat ik er op een dag echt van kan leven. Niet dat ik dan zou willen stoppen met werken, maar het wordt dan financieel ruimer en we hebben nog wel wensen. Daarnaast zijn de extraatjes natuurlijk ook mooi meegenomen. Ik wil daar zeker niet over liegen. Het zijn de kersen op de taart.
Dit was mijn carrière tot nu toe in ruim 800 woorden. Ik hoop dat je het leuk vond om het te lezen en ben benieuwd of jij bent geworden wat je er vroeger dacht te worden. Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik ben zeker geworden wat ik vroeger wilden zijn.. Werken met kinderen was altijd al een droom en bleek dat dit ook echt mijn passie was. Leuk om te lezen dit artikel!
Heel leuk stukje, ik ben niet geworden wat ik vroeger wilde worden maar profvoetballer wordt je ook niet snel ?. Ik werk nu op kantoor iets waarvan ik dacht dat dat nooit wat voor mij zou zijn, maar dat belast me heel goed. Sinds een maand ben ik gaan bloggen en dat bevalt me heel goed en wie weet ooit…..
Ik heb als 13-jarige een halve dag achter de kassa gezeten, maar dat was een ramp. Een vrouw hield bij hoog en bij laag vol dat ze met 100 gulden had betaald in plaats van 10. Baas erbij, in zijn opdracht de mevrouw de rest van het geld gegeven, was zo’n trouwe klant blabla … En toen aan het einde van de ochtend had ik een bizar kassaverschil. Joh.