In de wekelijkse diary zien jullie al een groot deel van onze weken, maar toch leek het mij leuk weer eens een ouderwetse plog te maken waarin ik twee dagen een stuk uitgebreider aan jullie laat zien. Ik had namelijk twee cursusdagen de afgelopen weken. Deze training volgde ik voor mijn werk en ik kijk altijd enorm uit naar dit soort trainingen. Hier leer ik altijd zoveel van en als het kan, hoop ik ieder jaar wel een training te kunnen volgen. Dit keer was het de training ‘Interne Communicatie en Samenwerking‘. Leuk, maar ook spannend, want ik moest er zelf heen rijden en laat ik nu best angstig zijn op de snelweg… Ik neem jullie mee!
Training Interne Communicatie en Samenwerking
Zondag 5 november 2023
Morgen is de eerste cursusdag en ik heb er zin in! Het enige waar ik tegenop zie is het rijden. Ik heb een behoorlijke snelwegangst en moet naar Bunnik rijden. Een rit van iets meer dan een half uur, maar ik vind het een ding. Toch ga ik het doen, want ik moet toch een keertje. Al moet ik wel zeggen dat Patrick mij over twee weken (op de tweede cursusdag) brengt, omdat ik die route echt niet fijn vindt. Ter voorbereiding neem ik vanavond nog het één en ander door.
De training heet ‘Interne Communicatie en Samenwerking’ en tijdens het jaargesprek op mijn werk heb ik gevraagd of ik deze training mocht volgen. Dit omdat ik mij steeds meer bezig hou met de interne communicatie en er altijd ruimte is voor verbetering, ook wat betreft mijn eigen handelen. Ik volg de training via NCOI, hier heb ik meer trainingen en opleidingen bij gevolgd. Deze zijn altijd goed geweest dus ik verwacht ook hier veel te gaan leren. Nu alleen die snelweg nog 0ver…
Maandag 6 november 2023
Vroeg uit bed, want ik ga vroeg rijden. Opa brengt Floris naar school zodat ik op tijd de auto in kan. Zoals je ziet is het al behoorlijk druk op de weg. Het zweet staat nu al in mijn handen, maar binnendoor rijden is echt geen optie. Dat duurt veel te lang en ik zal toch letterlijk kilometers moeten maken om hopelijk ooit over die angst heen te komen.
Het is gelukt en het voelt stiekem als een kleine overwinning, al moet ik zeggen dat ik het soms best eng vond. Ik zat in ieder geval heel gespannen in de auto. De training vindt plaats in het Postillion hotel in Bunnik, langs de snelweg. Het is er erg druk met allerlei trainingen en een soort congres voor podologen. Het is in ieder geval een mooie plek.
Alles ligt klaar. We zijn met een groep van vijf personen uit allerlei sectoren: van sales tot ICT en de politie en ikzelf kom uit de zorg. We doen een voorstelrondje aan de hand van onze sleutelbos en de docent gaat meteen lekker de diepte in met scherpe vragen.
Ik houd van de lunches op dit soort dagen! Na de lunch moeten we nog wat opdrachten doen. Zo gaan twee van ons naar de gang en de andere twee (waaronder ik) blijft binnen. Er is één observator. Wij krijgen de opdracht om heel geïnteresseerd te zijn in hetgeen de ander op de gang straks komt vertellen.
Wat zij niet weten is dat wij totaal omslaan als de docent “per ongeluk” zijn stift laat vallen. Onze houding draait compleet om. Ik kijk op mijn telefoon, horloge en open even mijn werkmail. Ondertussen luister ik niet meer naar degene naast mij. Heel naar om te doen als je weet dat de ander daar natuurlijk niets van begrijpt. Dit hoort bij het onderdeel over luisterhouding en ik vond het echt heel vervelend voor de ander.
Ik vind het altijd lastig om aan het einde van de dag te vertellen wat je nu precies hebt geleerd, zeker tijdens deze eerste les. In ieder geval veel over bejegening, het belang van een goede luisterhouding en hoe je iemand in zijn/haar kracht kan zetten. De volgende keer gaan we aan de slag met meer praktische tips.
We gaan rond 16.00 uur weg. Dat vindt iedereen fijn, want we komen overal vandaan en hopen zoveel mogelijk files te vermijden. En eerlijk gezegd ben je ook best gaar van zo’n dag. Ik kom alsnog terecht in de file, maar het rijdt nog redelijk door. Vlakbij huis gaat de brug nog open, maar we zijn er bijna! Lekker thuis bij de mannen.
Maandag 20 november 2023
Vroeg wakker en nog even aan de slag voor Mamablogger. Eigenlijk werk ik het meest vroeg in de ochtend voor de blog omdat ik de rest van de dag aan het werk ben.
Pat heeft vandaag vrij genomen (superlief!) en nadat we Floris naar school hebben gebracht, brengt hij mij naar Utrecht. Wel zo gezellig!
Hoewel ik dacht aan de late kant te zijn, kom ik als eerste van onze groep aan bij BCN in Utrecht. Ik ken deze locatie nog van mijn opleiding heel wat jaren geleden en het voelt vertrouwd er weer te zijn. Ik begin maar even met een koffie en een koekje.
Als de rest van de groep er is kan de training beginnen. Vandaag ligt de focus op samenwerking en hoe ga je om met bijvoorbeeld weerstand van collega’s? Hoe werk je goed samen en welke handvatten kun je daarvoor inzetten? Verder hebben we het over werken in teamverband, de bijdrage die je zelf levert, modern management etc. Ik moet nog even goed nadenken over hoe ik het geleerde in kan zetten binnen mijn werk, maar dat gaat vast goed komen!
Tussendoor is het tijd voor een lekkere lunch. Deze zijn bij BCN altijd goed!
De training zit erop! Pat en de jongens halen mij samen op. Ik kruip op de achterbank naast Floris en luister naar alle verhalen van hun dag.
Pat heeft Chinees gehaald bij mijn ouders. Dat was nog over van hun verjaardagen. Hier keek ik naar uit haha. En uiteindelijk zitten we weer klaar voor het Sinterklaasjournaal. Training of niet, dit zijn de echt belangrijke zaken, haha.
Ik hoop dat je het leuk vond eens mee te kijken. Heb jij onlangs een training gevolgd of zou je er graag één willen doen? Zo ja, welke? Klets mee in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
