Afgelopen week stelde iemand op Facebook de vraag hoe lang het duurt voor je gewend bent aan een driewieler bakfiets. Zij had hem namelijk net en vond het nog heel eng. Ik dacht meteen aan een paar jaar geleden. Ik had toen net mijn bakfiets en moest er ook zo aan wennen. Ik heb dagen geoefend op de grote parkeerplaats vlakbij ons huis. Hier staan ook veel toeristen met de camper en die zullen vast heel erg gelachen hebben, want ik bakte er niets van. Uiteindelijk duurde het nog wel even voor ik gewend was aan mijn driewieler bakfiets. En nog ziet het er af en toe knullig uit…
Oefenen met en wennen aan een driewieler bakfiets
Anders dan bij een gewone fiets ben je je er met een driewieler bakfiets veel meer bewust van dat straten soms behoorlijk scheef lopen. Zeker in oude binnensteden. Als je dan met je bakfiets aan de kant wilt fietsen, dan kan dat niet omdat er anders een wiel van de grond komt. Je hebt het gevoel dat je dan omvalt en dat is behoorlijk eng, zeker met kinderen erin.
Het alternatief is dat je dan maar in het midden van de weg gaat rijden, maar daar zijn de andere medeweggebruikers niet zo blij mee. Ik snap heel goed dat mensen als die bakfietsen behoorlijk irritant vinden haha.
Om een beetje vertrouwen te krijgen heb ik eerst veel geoefend. Op die parkeerplaats waar alles lekker recht loopt. Bochtjes, remmen, de hele mikmak en omdat ik daar op zondagochtend vroeg ging oefenen had ik alle rust en ruimte.
Na een paar keer kreeg ik er vertrouwen in. En hoewel ik soms nog bang ben om te kantelen, zijn de driewieler bakfiets en ik inmiddels onafscheidelijk!
Mijn derde bakfiets
De eerste twee bakfietsen kocht ik tweedehands. Bij ons oude huis moesten ze namelijk buiten staan, omdat ze niet door de schuurdeur pasten. Dat vond ik destijds zonde met een nieuwe bakfiets. Ook was ik bang dat ‘ie gestolen zou worden. Toen we daar een nieuwe schuur lieten bouwen kozen we daarom voor een extra brede deur zodat we de bakfiets binnen konden zetten. Dat was superfijn, maar inmiddels zijn we verhuisd en hebben we kort plezier gehad van de nieuwe schuur.
Toen we verhuisden kochten we een nieuwe, elektrische bakfiets, maar deze past niet in de schuur. Gelukkig past ‘ie wel door de poortdeur en kan hij in de tuin staan. We hebben er een hoes voor gekocht en zo staat ‘ie wel droog.
Maar goed, terug naar het wennen: ik moet bij iedere bakfiets even wennen aan de fiets, maar een driewieler bakfiets zelf went uiteindelijk heel snel. Ja, je moet uitkijken wanneer je een bocht doorgaat en een bocht en dan een oprit, blijft lastig. Toch kan ik mijn bakfiets niet missen en is het één van mijn beste aankopen ooit.
Echt, het went en daarna ben je er hoogstwaarschijnlijk heel erg blij mee!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
