Laatst realiseerde ik mij dat Pat en ik eigenlijk nog maar nauwelijks echt uitgaan. De laatste keer was toen we naar Snollebollekes gingen, in maart… De laatste keer bioscoop was toen Bohemian Rhapsody in de bioscopen draaide. Ook maanden geleden dus… Maar ondanks dat we er samen nauwelijks op uit gaan hebben we toch een goed huwelijk, hoe dan?!
Die laatste vraag moet je een beetje met een knipoog lezen hoor, want als je de bladen etc. moet geloven, moet je er minstens iedere maand even op uit met zijn tweetjes. Een etentje, een bioscoopje pakken, een weekendje weg. Echt even quality time samen. Wij zijn al blij als we één keer in het half jaar samen een avondje op stap gaan. Dat betekent overigens niet dat we geen leuke dingen doen. Die doen we zeker wel afzonderlijk van elkaar, maar samen? Tja, dat gebeurt dus nauwelijks. Het komt er gewoon niet van, maar vinden we het erg? Nee, ook niet eigenlijk.
Waarom gaan we nauwelijks op stap met zijn tweetjes?
Om heel eerlijk te zijn hebben we er allebei niet zo’n behoefte aan. We maken lange dagen en Patrick moet iedere dag rond 4.00 – 4.30 uur uit bed. Vervolgens komt hij einde van de middag pas thuis en dan ben je gewoon moe. Datzelfde geldt voor mij. Ik hoef er niet zo vroeg uit, maar doe de ochtenden alleen en ga daarna nog een hele dag naar kantoor. Ook dat zijn lange dagen. We zijn blij als we ’s avonds op de bank zitten zonder in slaap te vallen 😉
Daarnaast vinden we het fijn om thuis te zijn bij de jongens omdat we al zoveel werken. Maandelijks een oppas inschakelen voelt dan voor ons niet goed. We doen heel veel leuke dingen en ik denk dat we er daarom niet zoveel behoefte aan hebben.
Hoe houden we het dan leuk?
Die vraag stellen we onszelf niet vaak. Ik denk dat dat vanzelf gaat. Lekker ’s avonds op de bank om een serie te kijken, weekendjes weg met zijn viertjes, lekker uit eten, lunchen en dagjes weg. We doen heel veel leuks en ik denk dat we ons daardoor minder bewust zijn van het feit dat we zelden dingen samen doen. We hebben het goed samen en zo nu en dan doen we echt wel wat samen, maar we plannen het niet bewust volgens een vaste frequentie.
Weekendje weg zonder de jongens?
Dit vind ik lastig. Soms denk ik er weleens aan. Ook om helemaal alleen een nachtje in een hotel te verblijven. Niet zozeer voor de rust, maar om mega te knallen voor de blog en flink vooruit te werken. Even inspiratie opdoen, pagina’s bijwerken (al check ik die regelmatig) en lekker schrijven. Een werkweekend in luxe eigenlijk 😉 Hoe lekker dat ook klinkt, dat voelt nog als een stap te ver. Vooralsnog heb ik er nog niet zoveel behoefte aan en werk ik gewoon thuis of in de Chocoladefabriek.
We houden het leuk omdat we het al leuk hebben, dat is eigenlijk onze conclusie. Hoe doen jullie dat? Plannen jullie regelmatig een uitstapje of een weekendje weg met zijn tweetjes? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wij verschillen hierin niet zoveel. Doen heel veel leuke dingen, maar met zijn vieren. Ik hoor het vaak rond mij heen, maar we hebben niet de mogelijkheid betreffende de oppas voor een weekend weg. Wel hebben we een student die soms oppast voor een keer uit eten.
Helemaal niks mis mee, wij hebben onze dochter ook nooit alleen gelaten, ze ging overal mee heen. Pas toen ze 18 werd, zijn we nu 2 x een weekend weg geweest, meer om haar aan het idee te laten wennen van alleen zijn, op zichzelf zijn. We zijn nu 33 jaar getrouwd en hebben die weekendjes met z’n 2en weg echt niet gemist. Gewoon met de dagelijkse dingen aandacht voor elkaar hebben, geïnteresseerd zijn, maar vooral ook elkaar vrij laten in hobbysetc. Houdt je relatie goed. Zorg dat dat in balans is.
Toevallig gisteren over gehad met een collega! We hadden een tweedaagse met het team en sliepen in een prachtig hotel, midden in één van de Hanzesteden. Ik gaf aan dat we weleens in een hotel sliepen samen, maar kiezen nooit voor een hotel midden in de stad. Zij gaf aan dat ze eigenlijk samen altijd in de stad sliepen en hadden dat ook al regelmatig gedaan. Maar wel omdat hun kinderen inmiddels 18+ zijn. Zo ontstond het gesprek over qualitytime in je relatie. De conclusie was voor ons: als je niet eens meer kunt genieten van qualitytime ’s avonds samen op de bank of van tijd met je gezin, moet je je zorgen gaan maken. De druk vanuit de (Social) media is groot: het moet! Anders loopt je relatie gevaar. Je moet tijd maken met zn twee, je moet met vrienden op pad, je moet naar festivals samen (of met je gezin), je moet leuke gesprekken hebben met elkaar…Maar niet over de kinderen, dat is verboden! Je moet elke vakantie weg, je moet namelijk ontspannen. Voel je de druk al? Wij zeggen tegen elkaar: we moeten helemaal niks! Ons leven is nu druk en hectisch met drie kinderen. Maar ook zo gezellig, we investeren nu vooral in tijd met de kinderen. Onze tijd met elkaar komt nog wel 😉