Het is en blijft een dilemma en het ene kind is het andere niet, maar ik vraag mij heel erg af wat de ideale leeftijd is voor een oppas. En dan bedoel ik niet de leeftijd van je kind, maar van de oppas. Ik had het er laatst met iemand over en wij deelden dezelfde mening: ik vind 16 à 17 jaar een prima leeftijd, maar mijn buurjongen van 15 bijvoorbeeld past weleens een keertje op op de baby van andere buren. Buurjongen is erg rustig, komt altijd alleen, zit op het gymnasium (niet dat dat altijd wat zegt hoor) en heeft twee jongere zusjes. Kortom, een verantwoorde jongen.
Daarom, het ene kind is het andere niet. En dat is verdomde lastig, want hoe schat je dat dan in als je de oppas niet zo goed kent? Als het bijvoorbeeld een buurmeisje is wat aan het einde van de straat woont (is het dan nog wel een buurmeisje?) en die je dus oppervlakkig kent. Zou je haar überhaupt dan op laten passen?
Nu hebben wij in die 5 jaar ’s avonds geen oppas nodig gehad. Toen Milan nog een baby was namen we hem mee als we weggingen en dat ging eigenlijk altijd prima. Toen hij wat ouder werd nodigden we vrienden thuis uit en ook dat ging prima. En ja, we zijn weleens samen naar de bioscoop geweest, maar toen pasten opa en oma even op. Al is dat één keer gebeurd. Verder gaan we wel weg, maar dan is de ander thuis. Klinkt heel mutsig en als een moeke, maar het is prima zo.
En laatst kwam het onderwerp ter sprake met een andere moeder van school. En ook toen hoorde ik dat de meningen hierover erg zijn verdeeld. Waar de één het belachelijk vind dat je een 16 jarige niet op laat passen, snapt de ander het volkomen, want hè, het is een puber. En je hebt geen flauw idee wat een puber uitspookt in jullie huis als jullie weg zijn. En kan een kind van die leeftijd wel adequaat reageren als er iets gebeurd? Een ongelukje zit immers in een klein hoekje.
En wil je als ouders van de oppas zelf wel dat een kind zo jong (onder de 16 jaar) op gaat passen? Als er iets gebeurt wordt jouw kind misschien wel verantwoordelijk gehouden.
Je leest het misschien wel, ik vind het nog steeds een lastige discussie. Onder de 16 jaar zouden wij nu niemand op laten passen. Daarna kan dat prima, maar dan nog ligt het aan het type oppas. Ik wil iemand goed kennen voordat ik Milan aan diegene toe zou vertrouwen. Daarnaast laat je iemand ook in je huis. Je nodigt een wildvreemde toch ook niet uit voor de koffie? Verder vind ik het belangrijk dat het oppaskind dan ook wat ouder is. Een baby vind ik toch wat lastig. Oké, misschien ben ik toch wel een beetje een moeke haha.
Wat vinden jullie? vanaf welke leeftijd zou je iemand laten oppassen? Laat het me weten in de comments hieronder!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik ga niet zoveel weg, maar als ik een oppas nodig heb dan schakel ik altijd mijn ouders in. Mijn kinderen zijn dol op mijn ouders en het voelt veilig en vertrouwd.
Bij ons ook meestal oma die kwam oppassen..maar de kids worden nu ouder..16,13 , 12 en nog een spruit van 6.. Het verschilt echt enorm per kind…mn zoon van 13 kan prima oppassen maar mn dochter van 16 had tot voor kort zelf oppas nodig bij wijze van..Weet nog dat ik vroeger zelf als 13/14 jarig gewoon oppaste op mn tweeling broertje en zusje..Dat kon en was toen ook heel gewoon…tegenwoordig ligt het allemaal wel wat anders….kinderen worden heel erg beschermd en.ouders zitten boven op hun kind …ik merk dit ook in het onderwijs waar ik werkzaam ben..Waarmee ik niet willen zeggen dat dit goed of fout is hoor…Wat het oppassen betreft zou ik proberen een kind van missch een vriendin die je hebt zien opgroeien en kent te vragen…Wij wonen in een klein dorpp..ons kent ons dus dat is een klein voordeel vind ik..
Heb zelf geen kinderen. Maar ik vind denk ik 16+ wel een goede leeftijd. Wel zou ik in gesprek gaan met diegene over hoe diegene bepaalde situaties zou oplossen. Tuurlijk weet je nooit zeker hoe iemand reageert in een noodsituatie, maar je kan er wel uit opmaken of iemand enige kennis heeft van kinderen.
Onze oppas is nu 18 en ze is bij ons begonnen toen ze 17 was. Ik ga ook voor 16+ dus 🙂 op die leeftijd ben je vaak net een tikkeltje verantwoordelijker en weet je een beetje wat je moet doen als er iets gebeurd. Al is ieder kind anders natuurlijk, jouw voorbeeld van de buurjongen van 15 klinkt ook gewoon ok 🙂
Ik heb van mijn 15e tot 21e opgepast, op een autistische jongen en een meisje! Dit zijn de kinderen van een oud collega van mijn moeder, en ik kon altijd mijn ouders bellen als ik aan het oppassen was.