Een jaar geleden. Het is nog zo kort, maar hier voelt het als een heel leven geleden. Wat kan er toch een hoop gebeuren in zo’n korte periode. Dat wist ik natuurlijk wel omdat ik in bijvoorbeeld na een kort ziekbed (er zaten drie maande tussen de diagnose en het uiteindelijke overlijden) mijn vader ben verloren. Dat was ook zo’n jaar waarin veel veranderde. Toch ging ik niet perse anders denken over dingen, maar daar was ik misschien ook wel te jong voor. Ik was toen 17 en nu 35. Als je mij een jaar geleden verteld zou hebben hoe mijn leven er nu uit zou zien, zou ik je voor gek hebben verklaard. Ik zou toch nooit zulke beslissingen nemen? Toch wel. Hier dacht ik een jaar geleden dus heel anders over…
Een automaat rijden
Soms kan ik best stellig zijn in bepaalde dingen en één van die dingen waar ik heel stellig over was, was het rijden van een automaat in plaats van een handgeschakelde auto. Ik vond het echt geen autorijden en het was toch ook helemaal niet nodig. Hoe hard mensen ook riepen dat het echt wel fijn rijdt, bleef ik eigenwijs. Hieruit blijkt maar weer dat je nooit ‘nooit’ moet zeggen, want sinds afgelopen weekend hebben we een automaat en ik vind het heerlijk! Al die mensen hadden gelijk en hoewel het best even wennen is, went het ook heel snel. Het rijdt heerlijk en ik merk nu al dat ik wat meer gefocust ben op de weg. Voorheen was ik namelijk best druk met schakelen en ging het soms te gehaast. Dat was natuurlijk ook niet goed.
Koken op inductie
Sinds Patrick en ik samenwonen, koken we op gas. Althans, tot een half jaar geleden. Ik vond dit altijd prima. Ik ben toch geen keukenprinses dus een inductiekookplaat vond ik al heel high tech haha. En daarbij, op gas kook je toch veel lekkerder? Nou, ook daar ben ik inmiddels op terug gekomen, want ik kook nu zelfs meer dan voorheen en ik vind het nog leuk ook! Dat heeft niet perse iets te maken met de kookplaat, maar ik vind het wel fijn werken. Zo zie je maar weer…
Een volle spaarrekening vs. genieten
Ik wilde het liefst allebei: een volle spaarrekening (de hoogte daarvan is voor iedereen anders) en volop genieten van leuke dingen zoals weekendjes weg etc. Ik dacht alleen dat beiden geen optie was. Dat was voor ons toch niet weggelegd? Het was of het één of het ander. Oké, de laatste maanden waren wat sparen betreft wat rommelig ?, maar we hebben ook geïnvesteerd in praktische zaken zoals een elektrische bakfiets en mijn werkplek bijvoorbeeld. We hebben alles onder de loep genomen en zijn er nog steeds van overtuigd dat we het spaardoel van dit jaar gaan halen. Het gaat goed wat betreft opdrachten voor Mamablogger en ook daarin hebben we meer inzicht gecreëerd.
Ik realiseer mij heel goed dat dat heel gemakkelijk klinkt en veel mensen denken ‘ja, lekker makkelijk met een verkocht huis, een baan, een man die ook fulltime werkt en extra verdiensten met een blog’ en daar hebben ze dan ook gelijk in. Dat is natuurlijk ook geen alledaagse situatie. Tegelijkertijd is het een situatie die een jaar geleden niet eens in ons hoofd op kwam. En ik zal niet gaan strooien met dooddoeners als ‘als je écht wilt kun je alles bereiken’, want dat is in veel gevallen helemaal niet genoeg. Maar soms is er wel meer mogelijk dan je denkt. Soms liggen keuzes niet voor de hand, maar blijken die achteraf het beste resultaat te hebben. Op dit gebied lijkt het tot nu toe te lukken met kleine stapjes.
Een huis huren in plaats van kopen
Een huis huren was toch helemaal niet nodig als je een koophuis hebt waar je prima woont? Ik had dat dus ook nooit voor mogelijk gehouden al moet ik zeggen dat ik een jaar geleden rond deze tijd al twijfelde over een verhuizing. Dat was tijdens de eerste lockdown en het was duidelijk geworden dat we uit dat huis groeiden. Patrick dacht er toen nog heel anders over, hij wilde echt niet verhuizen. Toch hadden we het toen alleen nog over verhuizen in de zin van een ander huis kopen. Maar zoals iedereen inmiddels wel weet is de huizenmarkt niet zo gunstig, zeker niet hier in de randstad. Ik heb hier al veel over geschreven en jullie worden dit onderwerp misschien wel zat ? dus ik zal niet verder meer op in gaan, maar hij hoort zeker wel thuis in dit rijtje.
Wonen in deze wijk
Huren is één ding, maar deze wijk is een tweede. Ik vind het vanaf het moment dat we de eerste huizen gebouwd zagen worden een prachtige wijk, maar ik had ook zeker mijn twijfels. Ik vond het te ver weg van de binnenstad waar ik bijna mijn hele leven rondom heb gewoond, zou ik dat dan niet heel erg missen? Dat gevoel overheerste. Ik zou dan iets vertrouwds opgegeven voor iets wat we nog niet kenden. Maar er is nog iets: deze wijk ligt op het laagste punt van Nederland, flink onder de zeespiegel. Ik vond dat een enorm risico, want hoe zat het met het verzakken? Nu we hier wonen heb ik veel gelezen over de manier waarop ze hier bouwen en heb ik er juist heel veel vertrouwen in. Dit is een proces van jaren geweest en hier is goed over nagedacht. We hopen hier uiteindelijk echt ons droomhuis te kunnen kopen.
Onze oudste is inmiddels gestart hier op school, speelt hele dagen buiten en heeft het echt naar zijn zin. Ook de jongste had vorige week een speelafspraakje. Deze wijk is zo kinderrijk. Alleen daarom al waren de twee beslissingen hierboven de beste die we hadden kunnen maken het afgelopen jaar. Laten we hopen dat dat zo blijft.
Les van het afgelopen jaar
De les die ik het afgelopen jaar heb geleerd? Zeg nooit ‘nooit’, want sommige dingen pakken juist heel erg goed uit terwijl je dat nooit had verwacht. En met eigenwijs zijn schiet je lang niet altijd wat op ?. Er is dit afgelopen jaar veel gebeurd. Niet alles was even leuk, maar we hebben ervan geleerd en veel dingen pakten ook positief uit. Ik sta een stuk relaxter in het leven dan een jaar geleden en ook dat had ik niet verwacht. Wat kan er toch een hoop gebeuren in een jaar…
Waar dacht jij een jaar geleden heel anders over dan nu?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wat mooi hoe je kan veranderen van gedachten he? De gedachten van in een automaat rijden ken ik toevallig ook. Maar tot ik in de automaat van mijn schoonzus had gereden. Toch wel relaxt. Voor alsnog ben ik super blij met mijn handgeschakelde auto overigens, maar ik sluit een automaat ook niet meer uit.