Tijdens mijn zwangerschap schreef ik een artikel over ‘nog 80 dagen tot de uitgerekende datum‘. Inmiddels is Floris alweer 80 dagen bij ons en daarom vond ik het weer tijd om een update te schrijven.
We hebben een huilbaby
Toen we op eerste kerstdag bij de HAP waren met Floris beaamde de arts dat we een huilbaby hebben. Dat wisten we eigenlijk al, maar we hadden zo gehoopt dat het dit keer anders zou zijn. Milan was dat namelijk ook en dat is behoorlijk pittig. We zijn ontzettend blij en gelukkig met Floris en ja, hij is de allerliefste en leukste baby die er is, maar laten we eerlijk zijn, een huilbaby is gewoon heel zwaar. Als je het voor het zeggen had zou niemand vrijwillig daarvoor kiezen hoor.
Het gaat goed zolang we hem dragen, rond rijden of wiegen, en dan ook niet altijd, maar over het algemeen horen we hem dan niet. Als we hem neerleggen bijvoorbeeld begint het huilen en kan dat een hele tijd zo door gaan. Ik zeg dan weleens dat hij op repeat staat en zo voelt het dan ook. Dat zijn ook de momenten dat we hem niet snel meer kunnen kalmeren. We hebben van alles geprobeerd: de osteopaat, andere voeding (die hebben we nog steeds net als de probiotica, naar de huisarts etc., maar er kwam verder niets uit behalve dan dat hij een reflux heeft en veel last heeft van krampjes.
Hij kan heel hard en indringend huilen en je hart breekt dan iedere keer in duizend stukjes, maar ik kan hem simpelweg niet de hele dag dragen, rijden of wiegen. Het huishouden doet zichzelf niet, de mailtjes moeten worden beantwoord en ik moet volgende week weer aan het werk. Kortom, het leven gaat door mét huilbaby.
Hoe gaan we om met een huilbaby?
Gelukkig kunnen we er goed mee omgaan. We hebben er ervaring mee en weten ook dat het weer goed komt. We hebben nu de juiste voeding voor Floris, we bieden hem rust en regelmaat, troosten hem en laten hem nooit zomaar huilen. Maar soms kan het echt niet anders en moet ik hem toch echt wel een paar minuten laten huilen en even snel wat afmaken. Zeker wanneer ik alleen ben. Verder heb ik de volgende tips:
- Humor. We houden de humor erin. Zo ging het deze week twee dagen heel goed en grappen we dat hij al een paar uur niet heeft gehuild, we maken er met zijn drietjes (betrekken Milan er ook bij) een grapje over. Als hij wel huilt zegt Milan tegen hem dat huilen voor baby’s is haha. Het slaat misschien nergens op, maar het houdt het voor ons luchtig.
- Buitenlucht. Hoe moe we ook zijn, we gaan naar buiten. Alleen en met elkaar. Buitenlucht is héél belangrijk!
- Elkaar bij laten komen. Lekker in bad of even alleen weg, we laten elkaar altijd even bijkomen zonder gehuil om ons heen.
- Relativeren. We weten dat het over gaat en dat we het dan ook weer snel zijn vergeten. En laten we eerlijk zijn, er zijn veel ergere dingen. Al heb je daar midden in het gehuil niet altijd wat aan.
- Geduld hebben. Hoe moeilijk het ook is, als jij gespannen bent, merkt je baby dat ook en dat werkt averechts. We moeten soms engelengeduld hebben, maar we weten dat er een moment komt dat hij weer stil is en hij naar ons lacht met geluidjes. Dat maakt alles weer goed!
En nu?
Nu even niets. Floris groeit en eet heel goed en wordt gelukkig steeds vrolijker en begint zelfs al te lachen met geluid, zo lief! Hij ziet er goed uit, is diverse keren onderzocht en de artsen kunnen verder niets vinden. Bij Milan was dat destijds ook zo en die groeide er uiteindelijk overheen. Dat is nu een heel makkelijk kind dat je overal mee naartoe kunt nemen en alles even leuk vindt. Ik denk (en hoop vooral) dat het wel goed komt met dat kleine mannetje. En als het met de kinderen goed gaat, gaat het met ons ook goed.
En Floris is natuurlijk de allerliefste en leukste baby van de hele wereld, met of zonder gehuil 😉
Heb jij ervaring met een huilbaby? Zo ja, hoe lang duurde dat dan? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Niet leuk maar weet dat alles in fases gaat, hopelijk is de huilfase snel voorbij!
Auteur
Dankjewel, dat hopen wij ook…
Zelf was mijn oudste ook een huilbaby. Dus ik weet hoe zwaar het kan zijn.
Dit duurde totdat hij 13 maand was.
Geleidelijk werd het huilen steeds minder.
Achteraf had ik/wij toen meer hulp moeten vragen. Maar daar was/ben ik niet goed in.
Doordat hij ook veel in de nacht huilde, was dat wel zwaar.
Maar inmiddels is hij een puber die het liefst tot de middag in bed ligt. Haha.
Ik hoop voor jullie en natuurlijk ook voor Floris dat het snel beter zal gaan
En natuurlijk is hij alsnog de allerleukste baby.