Ik las van de week een discussie over traktaties op school. De vraag was of je wel of niet een cadeautje bij de traktatie doet. Veel ouders kiezen tegenwoordig daarvoor omdat het best lastig is om rekening te houden met de verschillende wensen van school en diëten van kinderen. De school wil graag een gezonde traktatie. Dat willen veel ouders ook. Maar er zijn ook veel kinderen die geen fruit lusten, een allergie hebben, halal eten etc. Het wordt dan best lastig om iets te verzinnen als je ook nog een beetje origineel wilt zijn.
En dat is dus de reden waarom veel ouders kiezen voor een klein snoepje in combinatie met een bellenblaas of iets anders. Dan maak je bijna iedereen blij en hoef je ook geen verschillende dingen te maken. Met in bijna iedere stad en dorp een Action of Big Bazar is het ook heel makkelijk om dit soort kleine cadeautjes te shoppen. En goedkoop, dat vooral, want een traktatie moet ook weer niet té duur zijn.
Dan denk je dus de oplossing te hebben gevonden, maar dan zijn er weer veel ouders die een cadeautje de grootste onzin vinden… Wanneer doe je het dan wel goed?!
Ook wij kozen voor een cadeautje bij de traktatie…
Tja, vorig jaar maakten we een LEGO® traktatie dat ik heel trots hier en op social media deelde. Dat heb ik geweten! Naast de leuke reacties kreeg ik ook andere opmerkingen: ik zou de lat wel heel hoog leggen voor andere ouders, dacht ik wel aan de ouders die het niet zo breed hebben, het was overdreven etc. Opmerkingen waar best wat voor te zeggen is, maar ik was met stomheid geslagen! Ik dacht helemaal niet aan andere ouders en wat die ervan zouden vinden. Milan was hier zelf heel erg blij mee, ik wilde ieder kind dezelfde traktatie kunnen geven én ik wilde iets wat ik van tevoren al kon maken en waar kinderen naderhand ook iets aan zouden hebben. Ik ben behoorlijk praktisch en zo dacht ik nu ook.
Hoewel ik er nog steeds achter stond was ik op de dag zelf behoorlijk onzeker.
Uiteindelijk waren de reacties leuk en lopen er nog kinderen op school met de sleutelhangers.
-
- Milan kon niet wachten om ze uit te delen!
Dit jaar toch weer een cadeautje bij de traktatie…
Hoewel ik vorig jaar heel onzeker was hebben we dit jaar toch weer voor een bijzondere traktatie gekozen. Dit jaar wilde Milan iets met Ninjago en wilde ik ook weer iets wat ik van tevoren kon maken. We maakten van strijkkralen de Ninjago en gewone LEGO® hoofdjes en ik wilde er sleutelhangers van maken. Daarna zouden we ze in een zakje doen met wat lekkers. Van een drukkerij kreeg ik toen de gelegenheid om iets te laten bedrukken en ik vroeg of we dan 35 keycords mochten laten maken. Dit mocht en zo hadden we meteen iets gaafs bij de traktatie!
Het is minder groot dan vorig jaar dus ik ben nu wat zekerder van mijzelf al twijfelde ik toch weer na die discussie op Internet. Nu ik er een paar dagen over na heb gedacht ben ik tot de conclusie gekomen dat je het nooit iedereen naar de zin kunt maken. Wij konden dit nu doen dankzij de blog en we hopen dat de kinderen er wat aan zullen hebben en het leuk vinden. Andere traktaties zijn overigens net zo leuk en die kinderen zijn net zo trots dus wat doen we eigenlijk moeilijk? Het zijn de ouders die er vaak een heel ding van maken.
En volgend jaar?
Geen idee. Volgend jaar hebben de kinderen misschien beter door dat het één wat duurder is dan het ander. Daar zal ik dan zeker op letten, want onderscheid is het laatste wat je wilt. Daarom zullen we het volgend jaar misschien niet meer doen of anders doen, maar zo ver is het nog lang niet. Laten we eerst dit jaar maar eens een verjaardag vieren 😉
Wat vinden jullie van deze discussie? En wat is jullie mening hierover? Ik ben heel benieuwd, want ik vind het nog best een dingetje. Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Mijn kinderen trakteren altijd alleen maar op een klein cadeautje. Wat anderen er van vinden heb ik los gelaten. De opmerking ” zo jij hebt er werk van gemaakt” pareer ik altijd met “tja ben een werkende moeder dus heb wat te compenseren!”
Over de kosten…
Kaas en worst meer fruit is duurder over het algemeen!
Er is niets mis met snoep en niets mis met fruit laat iedereen lekker doen wat zijn of haar kind leuk vind. Die van mij hechten nu eenmaal waarde aan een leuke tractatie nou en?
Bij ons worden op schoolpoort echt cadeautjes gedaan of je moet een beker als cadeau rekenen. Gewoon een traktatie dat is het, en verder hoor ik nooit iemand wat zeggen of die van een ander, en ja bij ons ook kinderen met een allergie maar die hebben speciale doosjes op school met lekkers erin als hun de traktatie niet mogen!
Ook ik geef voorkeur aan een klein cadeautje. En opmerkingen over budget, niet nodig. Je hebt al 6 potloden voor €1,- bij de Hema en de Action heeft ook genoeg grabbelton cadeautjes. Ik vind het zonde om grote snoeptraktaties te doen. Alle kinderen hebben gewoon hun fruit mee naar school en krijgen (vooral in de kleuterklassen) al dat lekkers niet eens op. Met tot gevolg dat de helft weer mee naar huis komt en daar alsnog weggegooid.
Ach jeetje… Ik vind je dingen wel leuk hoor! Maar ik kan ook wel weer begrijpen dat een moeder die een zakje popcorn per kind doet, denkt dat zij niet goed genoeg is… Maar hey, als je vind dat je overal het beste en duurste moet hebben, is dat niet ons probleem maar dat van jezelf.
Ik bedenk me elk jaar dat ik iets makkelijks doe, en elk jaar loopt het ‘uit de hand’ :p
Maar voor dochterliefs verjaardag paar weken terug heb ik me gehouden aan mijn beloften… Het werden mini cupcakes (drie happen en ze zijn op, hahahaha) met een toefje roze botercreme, en de kinderen vlogen bijna door het plafond van blijdschap! Dus soms is less more, kennelijk…
Maar als zoonlief deze traktatie ziet, wil hij dat natuurlijk ook gaan doen. Ik vind het ook een super toffe, maar denk dat we dit jaar ook voor zoonlief iets ‘simpels’ doen. Dus geen cakepops meer met lego hoofdjes zoals vorig jaar.
Zit er gewoon aan te denken om al die kids een banaan te geven (evt met een leuk papiertje eromheen)… Gezonder kan niet en simpeler ook niet denk ik :p
Hou het simpel met een traktatie.
Als leerkracht weet ik dat het steeds gekker wordt, de lat ligt steeds hoger en kinderen gaan erop rekenen. Vooral cadeautjes zijn zo zonde, 9 van de 10 spullen worden daarna niet gebruikt. En niet alle ouders kunnen het betalen, ook al zijn er actions en big bazaars.
Allergiëen zijn lastig, maar wat lastiger is tegenwoordig kinderen die iets niet lusten of zeggen te lusten omdat ze het nooit gegeten hebben. En dat ook meteen benoemen als ze iets krijgen. Een dankjewel kan er vaak niet af.
En houdt er rekening mee, er is niet 1 kind wat zijn verjaardag viert, de hele klas, dus nog een stuk of 25 of soms 30.
Ik ben misschien erg kritisch, maar het is vaak te veel en te gek. Er is niets mis met een simpel koekje of snoepje.
Ik probeer cadeautjes zoveel mogelijk te voorkomen. Een sleutelhanger is nog te gebruiken maar we komen hier om in de gummetjes en groepjes. Vaak beland het dan toch in de prullenbak (oops)
Ik maak dit jaar een grabbelton waar elk kindje 2 dingen uit mag halen. Mijn dochter heeft niet zo’n grote klas dus dat scheelt. Ik trakteer geen fruit, kaas/worst meer. De helft vd kinderen eet het niet omdat ze iets niet lusten en ik vind het dan zonde van mijn geld. Het kost toch behoorlijk wat.
Voor de juffen doe ik net als vorig jaar cup a soup met een soepstengel.
Je kan het denk ik nooit goed doen er zal altijd wel een ouder zeuren dat je de lat te hoog legt etc. Ik doe wat ik leuk vind en vooral wat mijn dochter leuk vind en wil trakteren.
@ Larissa. Ik vind dat idee van die cup a soup en die soepstengel wel heel leuk hoor! Mag ik het van je jatten? 🙂
Ik denk dat ouders niet zo’n probleem moeten maken over iets wat voor kinderen bedoeld is. Als je als ouders een heel kunstwerk wilt maken, super leuk! Doen! Maar als je als ouder alleen een blokje kaas wilt geven of helemaal niks, net zo goed! Het gaat erom dat de kinderen er gelukkig mee zijn toch? Niet wat de ouders ervan vinden.