Jeetje jongens, dit is mijn 1500e blogpost! 1500 stukjes heb ik al geschreven. Als ik dat aantal zo zie staan vraag ik mij oprecht af waar ik het de afgelopen jaren dan over heb gehad. Haha nee hoor, bloggen is wat ik het liefst doe en als ik iets zie of zelf ergens tegenaan loop dan blog ik daarover. Maar desalniettemin is 1500 wel een enorm aantal dus daar wilde ik toch even bij stil staan…
1500 blogposts geleden begon ik zonder visie en mijn doel was ook niet helder. Ik typte maar wat omdat ik had geleerd dat dat goed was voor mijn toenmalige webshop. Zo bood ik (potentiële) klanten een kijkje in de keuken van wat er bij het runnen van een webshop komt kijken. De rest is geschiedenis en heb ik al eens verteld. Ik vond bloggen veel leuker dan ik dacht, het werd steeds persoonlijker, ik stopte met de webshop en mijn blog werd omgedoopt naar Mamablogger.
De kinderen online
Hoewel de blogjes soms uit mijn vingers lijken te rollen, loop ik ook tegen dilemma’s aan; wat laat je wel of niet zien van je kinderen en wat vertel je wel en niet over je privéleven? Ik ben er heel duidelijk in. Ik laat de kinderen zien tot op zekere hoogte. Milan bepaalt inmiddels zelf wat hij wel of niet wilt laten zien in foto’s en ik kan je vertellen dat hij heel kritisch is daarin. Ik ook, maar misschien helpt mijn werk in de marketing en communicatie daar ook wel bij. Ik kijk sowieso kritisch naar stukken en foto’s.
Bron afbeelding: Shutterstock
Een andere optie is om je kind niet herkenbaar in beeld te brengen. Heb ik serieus overwogen, maar zie het zelf toch iets anders. Je kunt je kind namelijk wel onherkenbaar in beeld brengen, maar als je daarna uitgebreid gaat schrijven over hoe je je kind zindelijk hebt gemaakt, is dat in mijn optiek ook heel privé en deel je eigenlijk ook al teveel. De dingen die ik schrijf over de jongens zijn dan ook redelijk oppervlakkig. Verder plaats ik geen foto’s van in bad gaan of in het zwembad. Zelf geef ik geen borstvoeding, maar ik ben zeker niet anti borstvoeding. Ik vind het heel mooi, maar toch zou ik ook daar geen foto’s van plaatsen. Ook dan kan je kind onherkenbaar zijn, als ze worden gezocht op naam is die foto ook te vinden denk ik dan. Niet om die borst, maar om dezelfde reden als waarom ik geen foto’s plaats van ontblote bovenlijfjes etc. Ook vertel ik niets over situaties op school, vriendjes, andere kinderen etc.
Verder komt mijn familie niet op de blog. Mijn neefje en nichtje vinden het leuk als ik eens een foto deel, maar die zijn 15 en 17 en dat is sporadisch. Familie aangelegenheden zijn privé en blijven privé, mits ik het verzoek krijg om iets te delen dat zou passen of ik er toestemming voor zou hebben. Dit komt echter nauwelijks voor.
Verder denk ik dat je je kinderen best in beeld kan brengen, maar het gaat er uiteindelijk om wat je deelt. Die foto is het probleem niet, maar de naam in combinatie met heel veel privé dingen kunnen dat op den duur wel worden. Wij denken dat het goed is om hier met Milan veel over te praten omdat we hem nu al bewust willen maken van wat je deelt op social media en wat de gevolgen ervan zijn.
Maar goed, het zal altijd een discussie blijven en dat is goed voor de bewustwording, want ook ik heb weleens de neiging om over mijn eigen principes heen te gaan. Al denk ik dat iedere blogger hierin haar eigen afwegingen maakt, samen met de partner. Uiteindelijk doet iedereen waar zij zich goed bij voelt, maar het hoeft niet jouw keuze te zijn. Die andere blogger vindt mijn aanpak misschien wel weer helemaal niets. Dat is prima, maar daarna is het ook een keer klaar. We zijn niet hetzelfde en dat is maar goed ook anders zouden onze blogs veel te veel op elkaar lijken 😉
Wat willen jullie nog van mij weten
Ook al deel ik lang niet alles, ik heb toch best veel verteld in die 1499 blogjes. Is er nu nog iets dat jullie van mij willen weten? Hebben jullie vragen, heb je ooit iets gelezen waar je meer over wilt weten of wat dan ook? Geen vraag is te gek (en anders beantwoord ik hem niet haha) en nu is je kans deze te stellen. Dat kan in de comments hieronder, op Facebook, Instagram of per mail op info@mamablogger.nl. Je gegevens worden beschermd en ik zal niet delen wie de vraag heeft gesteld als je dat niet wilt.
Ik hoop op lekker veel vragen. Op weg naar de volgende 1500!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik vindt je heel leuk schrijven volg je elke dag ga zo door…….groetjes Peggy.
Van harte met deze mijlpaal!
Wat mij betreft lezen we heel veel over jou en je gezin, werk en ook leuke uitjes of shoptips komen geregeld voorbij dus ik heb niet echt iets dat ik momenteel mis.
Al ben ik wel nieuwsgierig (hihi) of jullie deze zomer een thuisvakantie ambiëren of plannen buiten de deur hebben..
Veel succes en op naar de 2000!! 😉