Zo, het duurde even, maar het oude huis is nu echt helemaal leeg. We hadden nog wel even de tijd dus de minst noodzakelijke dingen zijn als laatst over gegaan. Denk aan oude fotoboeken, dagboeken, de Legodozen, spullen uit de schuur etc. Nu alles over is, werd het tijd om het huis schoon te maken zodat het netjes is voor de overdracht. Ik wilde dit nu vast gedaan hebben, omdat ik het niet zag zitten schoon te moeten maken tussen Kerst en Oud & Nieuw. Dat betekent dat we afgelopen weekend voor het laatst met zijn vieren in het huis waren… Kijk je mee naar ons lege huis?
Vanaf het moment dat we ons huis te koop hadden gezet, heb ik een dagboek bijgehouden over het verkoopproces. Die verliep alles behalve vlekkeloos… Ik ben inmiddels aan het schrijven in deel 4, kun je nagaan ?. Het dagboek publiceer ik begin januari, dus nog heel even geduld.
Het was de bedoeling dat ik de foto’s van het lege, oude huis zou delen in het dagboek – en dat doe ik zeker -, maar het waren er teveel. Omdat het toch een hele mijlpaal is vond ik het de moeite waard om er een aparte blog over te schrijven. We hebben hier 12 jaar gewoond, de jongens hebben hier hun eerste jaren doorgebracht en we hebben hier ons trouwfeest gegeven. Einde van een tijdperk…
Nog even flink schoonmaken
Veel mensen verklaarden mij voor gek, maar ik wilde het huis nog even grondig schoonmaken voor de kopers erin komen. Ik wilde zelfs de tuin aan kant hebben. En dus gingen we afgelopen zaterdag aan de slag!
De tuin die we zo ontzettend gaan missen…
Wat een lege tuin. Toen de schuur eind april klaar was dachten we echt van onze tuin te kunnen genieten. Eindelijk! We kochten allemaal leuke spulletjes en een nieuwe barbecue die we al zo lang wilden hebben. Voor het eerst in bijna 12 jaar voelde ik mij fijn in de tuin en was het precies zoals we hoopten. We hebben er maar kort van kunnen genieten, want 2020 besliste anders. Ik hoop dan maar dat de nieuwe bewoners hier eindeloze, fijne zomeravonden zullen beleven.
Binnen
Ik begon met de wc, de badkamer en het washok waar de ketel hangt. Eenmaal klaar gingen daar de deuren dicht. Daar komen we niet meer.
Ik begon met onze slaapkamer en die van Floris. Ik heb alles stofvrij gemaakt, ramen gezeemd en planken van kasten gesopt. Daarna kon ik stofzuigen en dweilen.
Datzelfde riedeltje herhaalde ik op de overloop en de slaapkamer van Milan. Hij baalt wel van zijn graffiti muur, maar is ook wel heel erg blij met zijn nieuwe kamer.
Toen boven alles klaar was heb ik de gordijnen dicht gedaan evenals het traphekje. Ook hier komen we niet meer.
Beneden
Tot slot was het tijd om de keuken te gaan doen. Ook hier heb ik nog de ramen gezeemd en Milan heeft de koelkast schoongemaakt. Met zakken heb ik het aanrecht bedekt zodat deze netjes blijft. Tikkeltje hysterisch misschien, maar dat voelt gewoon fijn haha.
Tot slot was de woonkamer aan de beurt. Wat hebben we hier toch veel meegemaakt en wat hebben veel mensen over deze vloer gelopen.
Mijn ouders kwamen nog even langs en leverden vast hun sleutels in. Voor hen was het ook de laatste keer dat ze hier waren. Er werd nog een laatste foto gemaakt en toen was het echt klaar…
We trokken de deur achter ons dicht en deden deze op slot. Het is de laatste keer dat we hier met zijn vieren waren. Patrick en ik zullen er nog komen en ook de kopers zullen er de komende dagen zijn. Ook hebben we er nog een camera om de boel in de gaten te houden. En gelukkig houden onze buren de boel met militaire precisie in de gaten haha. Nog een paar dagen…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
