Een kleine drie kwartier thuiswerken ziet er bij mij thuis zo uit… Eindelijk is mijn werkplek klaar en installeer ik mij op deze fijne plek om een dag thuis te gaan werken. Patrick is vandaag vrij dus ik kan hier heerlijk ongestoord werken. Milan gaat ondertussen in de Meet met zijn klas en doet dat op zijn slaapkamer. Deur open, zolder is open en ik luister met een half oor mee met wat er allemaal gezegd wordt. Beneden hoor ik Floris huilen omdat hij het belachelijk vindt dat ‘ie om 9.00 uur geen koekje krijgt. Tot zo ver die rustige start.
Niet veel later stelt Milan vragen aan de juf. Hij heeft iets over het hoofd gezien en reageert met ‘huh, nou, het stond er echt niet’. De juf zegt van wel en als ik even later naar beneden loop voor een kopje thee geef ik Milan de tip om in het vervolg wat netter te reageren. In de trant van ‘sorry juf, dat heb ik niet gezien’. De tip wordt niet gewaardeerd. Ik moet mij er vooral niet mee bemoeien en de andere kinderen doen het ook zo. Oké, prima. Ik heb mijn punt gemaakt en vraag hem zijn slaapkamerdeur even dicht te doen.
Eenmaal boven ga ik weer aan het werk. Het gaat goed en ik werk al wat dingetjes van mijn lijstje af. Even later komt Patrick naar boven met de vraag wat ik wil eten, want hij en Floris wandelen zometeen even naar de Appie. ‘Doe maar aardappelen en worteltjes’ antwoord ik. ‘Worteltjes? Gatver!’ is het antwoord van Patrick. ‘Je vraagt het toch aan mij?’ zeg ik. Met een hoop gezucht en ‘ik kijk nog wel’ loopt hij naar beneden. Daar zit Milan nog steeds op zijn kamer. ‘Wat eten we vanavond?’ vraagt hij aan zijn vader. ‘Mama wil worteltjes eten.’ ‘Gatver, kunnen we niet iets anders eten?!’ ‘Ja, ik weet het, maar mama wil het dus ik kijk nog wel even, maar ik ga voor ons niet iets apart koken’.
Ik overweeg nog om naar beneden te roepen dat als ze een beter idee hebben, ik dat ook prima vind, maar ik ben gezegend met nogal kieskeurige mannen als het gaat om eten. Milan weigert dingen te eten die hij volgens hem echt niet lust (en dat is behoorlijk veel) en Patrick is het type man ‘wat de boer niet kent, dat eet hij niet.’ Dat maakt het behoorlijk lastig om iedere keer iets nieuws te verzinnen. Ik weet dus nu al dat die worteltjes vanavond gewoon op tafel staan en onder een hoop protest van mijn oudste zoon, gewoon worden opgegeten.
Ik zucht nog een keer diep, zet een grote glimlach op (niemand die het ziet, maar het schijnt te helpen) en ga weer aan mijn werk. Ik mis mijn collega’s.
Mijn werkplek thuis
Kantoor en collega’s missen
Er zijn vast veel mensen die het thuiswerken lekker vinden, maar ik behoor niet tot die groep. Niet omdat ik mijn kinderen niet leuk vindt (houd zielsveel van ze) of omdat ik het thuis niet leuk vindt, maar met een peuter en een tiener in huis ben ik op kantoor toch echt productiever. Ik word niet afgeleid door niet-werkgerelateerde dingen als wortelen bij het avondeten, kan sparren met collega’s, ik voel mij dan veel meer betrokken en omdat ik echt heel erg leuke collega’s heb verhoogt dat ook het werkplezier.
En ik weet dat ik niet mag klagen. Ik heb een fijne werkplek thuis en er zijn mensen die het lastiger hebben met het thuiswerken, maar toen ik tijdens de eerste lockdown een paar weken volledig thuis werkte, voelde ik mij echt verwijderd van mijn werk. Onzichtbaar bijna. Dat is geen reële gedachte, maar zo voelde dat toen wel.
Ik probeer dat nu te voorkomen en kan gelukkig minimaal één keer per week naar kantoor, maar ik mis het wel. De combinatie thuisonderwijs en thuiswerken is gewoon pittig. We maken er het beste van, maar wat ben ik blij als alles weer een beetje normaal is.
Ondertussen…
Oh ja, ondertussen kan Milan weer een opdracht niet vinden en is hij al van de trap gegleden (hartverzakking hier!). Hang in there, we kunnen dit! 💪🏻 Werk jij ook thuis? Zo ja, hoe ervaar je het thuiswerken?
Ik heb echt respect voor de thuiswerkende ouders, vind het ook erg bijzonder dat er weinig aandacht voor is en dat “iedereen” het maar normaal moet vinden. Thuiswerken vind ik zelf erg prettig, mis kantoor soms, maar na bijna 11 maanden weet ik niet eens meer wat een kantoor is haha.
Auteur
Haha, dat geloof ik, maar 11 maanden is wel heel lang. Vind je dat niet heel vervelend?
Oh werk niet thuis maar wel twee die schoolwerk hebben en man die thuiswerkt dus hoop herkenbaar. Maar wees blij dat Floris nog niet in groep 3 zit want dan kom je helemaal nergens aan toe. Zelf ff was ophangen is dag taak
Auteur
Haha, dat geloof ik helemaal al is een ondeugende peuter ook nog best een uitdaging ☺️.
Ja nu moet die van ons echt wat doen en de vorige x kneep ik een oogje dicht en kom ik gewoon werken en nu moet ik vrij nemen of oma in schakelen want anders lukt het niet met thuis school. Dus morgen maar ff overleggen op het werk hoe we de rest van de weken gaan invullen
Ik werk ook thuis, al ruim 10 maanden inmiddels. Ben alleen afgelopen zomer een paar keer op kantoor geweest. Kan op zich prima mijn werk thuis doen, mits mijn zoontje niet thuis is. Ik mis vooral het sociale contact met collega’s. Nu de opvang dicht is is het wel wat lastiger met mijn zoontje thuis om alles te combineren.
Auteur
Jeetje, 10 maanden al! Dat lijkt mij behoorlijk pittig. Het is inderdaad gemakkelijker thuis te werken zonder kinderen, maar dat gaat niet altijd helaas. Het blijft een lastige puzzel…