Na een paar dagen ben ik erachter gekomen dat ik geen geboren juf ben. Ik had het graag gewild, maar het zit er echt niet in. Het is dat we thuisonderwijs moeten geven en ik doe mijn best, maar man, wat is het pittig om je eigen kind aan het werk te moeten krijgen. Atlhans, in ons geval wel…
Vroeger wilde ik van alles worden, van dierenarts tot actrice, maar geen van die beroepen hielden lang stand. Juf daarentegen wel. Ik heb jarenlang geroepen dat ik dat wilde worden. Ik was gek op school, was er goed in, vond huiswerk fantastisch (toen nog wel) en speelde regelmatig “schooltje” met vriendinnen. Het leek me heerlijk! Totdat ik naar de middelbare school ging… Huiswerk was opeens een stuk minder leuk en het hele idee van voor de klas staan, trok mij steeds minder. Daarna wist ik heel lang niet wat ik wilde worden, maar alles is goed gekomen. En nu we thuisonderwijs moeten geven is ook helemaal duidelijk dat ik daar niet geschikt voor ben…
Vol goede moed, twee hele minuten…
Vol goede moed begonnen we afgelopen week aan het werk dat de juffen klaar hebben gemaakt voor de kinderen. Voor iedere dag twee uur werk met een duidelijk schema. Nou, dat leek mij prima te doen. Op het schema staat duidelijk wat ze moesten doen en hoe lang dat ongeveer in beslag zou nemen. We hadden in de dagen ervoor nog een kratje gekocht waar we alle schoolspullen in konden bewaren en een map voor het te maken werkstuk.
Wij gingen dit wel even rocken. Dachten we…
We waren nog geen vijf minuten bezig toen het drama al begon. Milan bedacht zich dat hij dat schema wel om zou kunnen gooien en waarom moest hij eigenlijk van ons twee uur achter elkaar werken aan zijn schoolwerk? Hij kon het toch ook spreiden over de dag?
Wij dachten daar anders over, omdat hij ’s morgens nog fit is (en enthousiast, dachten we…) vonden we het fijn dat hij eerst ging doen wat moest en daarna blijft er nog een hele dag over voor andere dingen. Ook is er een praktisch dingetje en dat is dat hij regelmatig de laptop nodig heeft. Dezelfde laptop als waar ik op werk.
Milan was het er niet mee eens, verzon het ene na het andere argument en mijn korte lontje werd nog korter. Dit is tenslotte geen vakantie en ik vroeg hem of hij op school ook zo’n grote mond heeft.
Om een lang verhaal kort te maken, na een kwartier stonden er drie woorden in het werkboek en de rest van de tijd verdeden we met discussiëren. Maar ik wil helemaal niet in discussie met onze 9-jarige. Hij moet gewoon aan het werk. Hij kan het niet leuk vinden, maar de hele situatie is niet leuk en we moeten roeien met de riemen die we hebben. Punt.
Deze gezellige foto maakten we voor de juf 😉
Misschien wel te streng?
Ik ben misschien wel wat streng, maar ik wil op zijn minst nog een vorm van ritme aanhouden en ik wil ook dat hij gewoon doet wat hij moet doen. Hij wil dat zelf ook, maar de situatie is nu gewoon anders waardoor we misschien ook wel een beetje van slag zijn. De eerste week zit erop en ik hoop dat de komende weken beter gaat.
Hoe gaat het thuisonderwijs nu bij jullie? Laat het me weten in de comments hieronder of op social media.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Applaus voor alle ouders.
Ik vind het een hele opgave om thuis les te geven.
En dan zit mijn kind nog maar in groep 2.
Ik hoop dat ik alles een beetje kan blijven oefenen in de tijd die naast me werk overblijft.
We missende juf nu al!
Auteur
Hier ook! We hebben alvast een bedankje gemaakt!
Loslaten en een beetje ruimte geven. Voor de kids is het ook gek. Zij moeten ook schakelen en al het corana nieuws en regels doen ook wat met hen. Ik zat er ook strak op. Dat werkte niet. Nu scheelt het dat ik thuis niet kan werken(kinderopvang) en dat wat ik thuis kan doen ook in de avonden en weekenden kan. Werken op locatie mag nu even niet vanwege een verkoudheidje. Ik heb alles een beetje losgelaten. Steeds uitgelegd dat even buiten spelen oid kan maar pas als school klaar is. En dat je soms eerst de minder leuke dingen moet doen voor er wat anders kan/mag. Na 2 dagen gaat het een stuk makkelijker en lezen doen we bv in de avond. Gezellig op bed of op de bank. Dat scheelt tijd in de ochtend. Had bv ook vrijdag geen zin en fut om de weekstaat af te ronden. Dat moet nu dus in het weekend.
succes en bedenk: ze steken ook veel op van een extra puzzel, Squla oid op de iPad of een educatief filmpje. Woordzoeker maken(ook taal) etc.
Auteur
Loslaten is een woord dat we steeds vaker zullen gebruiken in deze weken en daar heb je ook gelijk in. Het is voor iedereen heel erg raar en ik wilde daardoor juist vasthouden aan structuur. Wij gaan deze week ook over op een ander schema en ik hoop dat het dan beter gaat.
Ik denk dat hij het nog best goed voor elkaar heeft met 2 uur voor school per dag
Hier worden de kinderen van groep 3 tot en met groep 8 van verwacht dat ze om half 9 inloggen om online te video bellen met de juf en klas dat duurt een uur. Krijgen uitleg over de les stof die ze moeten gaan maken die gaan ze dan zelfstandig maken. Dan mogen ze van 10.15 pauze hebben.
Dan moeten ze weer online video bellen kunnen ze kort vragen stellen en moeten dan tot 12.00 weer aan het werk. Dan hebben ze een uur pauze, om 13.00 moeten ze weer aan hun schoolwerk zitten en om 14.30 moet er weer ingelogt worden en kijken ze samen alles na. Alle lesstof staat online, een schema, de tijden.
De juf kan ook zien wat ze gemaakt hebben.
Dus hier is het gewoon een volle les dag, wat ze anders op school ook hadden gehad.
Daarnaast word er verwacht dat ze van elke dag een kort dagboek bijhouden.
En een boek mee gekregen voor een boekverslag
Ik vind dat best pittig eigenlijk, maar zo komen ze niet achter te liggen.
Auteur
Jeetje, dat is wel heel andere koek inderdaad! Dat is echt een volle dag school zoals je zegt. Dat lijkt mij voor ouders die thuis moeten werken heel pittig. Ze komen inderdaad niet achter te liggen, maar zullen alle ouders zich hieraan houden en/of het volhouden? Hier kunnen de juffen overigens ook zien wat ze gemaakt hebben, dat vind ik heel fijn en is toch een stok achter de deur. Succes met deze pittige weken!
Wow dat is behoorlijk veel gevraagd van school! Het is voor de kinderen een hele andere situatie en thuis lopen er vaak ook nog broertje(s) of zus (jes) rond. En heb je inderdaad wel een laptop beschikbaar voor zolang. Onze zoon (9jaar) wordt gevraagd om minimaal 2 uur te werken per dag, hij zou nog veel meer kunnen doen, maar dit is het streven. Wij ontvingen een mooie mail van school, dat het ook gaat om de tijd die je nu doorbrengt met je kind en dat ze ook veel kunnen leren op een andere manier van deze bijzondere en gekke tijd. Veel succes!! ????
Op school lassen ze ook pauzes in en hoeven ze niet twee uur achter elkaar geconcentreerd te werken. Ik snap je gedachte, hier dezelfde basis maat niet zo strak. Ze hebben op school tenslotte niet voor niets speelkwartier, kijken filmpje, krijgen instructie, hebben tien uurtje. Hier daarom kookwekker op half uur. Dan pauze en daarna nog half uurtje aan offline taken en weet spelen. In de middag doen we het ‘digitale huiswerk’ en kijken we de gymlessen en muziek.
Auteur
Daar heb je gelijk in, dat bedacht ik mij later ook. Vanaf vandaag pakken we het anders aan en ik hoop dan maar dat die aanpak werkt.
Och, ik krijg her en der berichten onder ogen van allemaal fantastische momenten: kinderen gaan leren lezen, schrijven, blabla. En ik zit dan thuis met 2 boze jongens die mijn hele huis overhoop trekken. Ik denk dat mijn scenario meer de realiteit is hoor. Dat harde werken lukt waarschijnlijk pas echt als je kinderen een jaar of 10-12 zijn.
Auteur
Haha heel herkenbaar, al is het bij mij dan maar één boze jongen van 9. Volgens hem doen we alles fout haha.
Misschien helpt het hem om s’ochtends eerst even te videobellen met een vriendje uit de klas? Gewoon om bij te kletsen en de dag te beginnen? ????
Ik zag overal schema’s voorbij komen maar dat past niet bij mij. Als juf denkt iedereen dat ik dat doe.
Deze moeder (&juf) heeft wel een blad met activiteiten. Maar geen tijdschema erbij.
Enige afspraak: ochtend en middag uurtje huiswerk en buiten spelen.
Het blad is meer om te kijken wat kan ik doen als ik me verveel.
Onze eerste week ging goed, geen gemopper, huiswerk werd gemaakt en verder vooral buiten in de tuin gespeeld.
Mijn geduld wisselt per dag.
Maar moeilijk vind ik het wel. Zelf thuis werken, man thuis werken en brugklas puber met ADHD in focus houden.
Structuur is het belangrijkste voor hem, maar ook hier wordt veel tijd verdaan met discussiëren.
Kennelijk moet ik mijn ideeën hoe ik vind dat het moet meer loslaten en de structuur en de methodes, 🙂
Maar we zijn gezond en houden vol!
Succes allen!
Bij ons precies hetzelfde…
Het is ern sleur asn het worden om mijn dochter van 9 aan haar thuiswerk te krijgen.
Ik krijg pijn in mijn kont, ik wil eten,ik wil drinken, even pauze, ik kan het niet, geen zin.
100x alles uitleggen, het is jouw thuiswerk, niet de mijne. Grote monden en idd vraag ik haar ook of ze dat tegen de meester ook doet.
Het gaat allemaal niet van harte.
Vandaag bijvoorbeeld: om half 9 begonnen en met de nodig strijd/ discussies om half 4 pas klaar.
Het is dat ik met een pijnlijke rug thuis zit,maar nogmaal gesproken doe ik dit als ik thuis kom van werken.
Vraag me af hoe lang ik het vol hou ?
Nou inmiddels zijn we een paar weken verder met het huiswerk, ik hoopte dat dit zou wennen voor de kinderen; maar helaas niets is minder waar. Mijn zoon van 12 met adhd en nog steeds ontzettende moeite met het schoolwerk. Op school van het al niet eenvoudig om hem te motiveren… maar dit? De juf springt sinds vandaag bij met videobellen, wat een verademing. Geen discussie, smoesjes en ruzies over van alles, maar gewoon braaf aan het werk. Juf Annemarie is echt een topper!