Ken je het gezegde ‘kleine kinderen, kleine zorgen. Grote kinderen, grote zorgen’? Ik nam dat altijd met een korreltje zout. Het werd toch juist makkelijker naarmate je kinderen ouder worden? Wat zat ik ernaast zeg. Net als zoveel clichés en gezegdes klopt ook deze als een bus. Onze oudste zoon, 11 jaar, is gelukkig gezond en happy, maar wat zou ik hem graag behoeden voor alle nare dingen in het leven. Dat kan natuurijk niet, maar stukje bij beetje moet ik hem leren loslaten. En dat valt niet mee…
Problemen worden anders
Lang voordat onze tiener een tiener was, was ons voornaamste probleem het slaapgebrek. Hij sliep niet en wij dus ook niet. Wanneer je alle bekijkt door een bril van slaapgebrek, zie je het allemaal niet zo helder meer en denk je dat het niet moeilijker kan. Wat ik op dat moment nog niet wist, was dat de problemen anders en dus ook ingewikkelder worden.
Nu moet ik het wel een beetje nuanceren van tevoren, want vooralsnog hebben we niet te maken met heftige problemen (gelukkig!), maar ik heb het afgelopen jaar vaak genoeg wakker gelegen van onze tiener. Zo zie je maar, hij laat ons nog steeds niet slapen 😅.
Het belangrijkste verschil voor ons zit hem in het feit dat de problemen bij kleine kinderen redelijk overzichtelijk zijn. Je kunt het klein en binnen je eigen kring houden. Naarmate je kinderen groter worden komen er vaak andere zaken en andere mensen bij kijken. School, klasgenootjes etc. Dat maakt de dingen vaak wat ingewikkelder omdat je op die andere betrokkenen weinig tot geen invloed hebt. Het enige wat je in dat soort gevallen kunt doen is het dichtbij je kind houden en daarmee in gesprek gaan bijvoorbeeld.
Je kind weerbaar(der) maken, leren positiever te denken en vooral blijven praten. Nu is dat met tieners en pubers wat ingewikkelder waardoor je op een gegeven moment ook minder zicht hebt op bepaalde situaties. Wij maken dit soort dingen nu voor het eerst mee en ik vind het soms al best ingewikkeld. Dat wordt nog wat de komende jaren 😅.
Nogmaals, we mogen echt niet klagen, maar ik herken wel wat er bedoeld wordt met dit gezegde. Het wordt anders en als ouder zijnde wil je je kind gewoon beschermen tegen alles wat niet leuk is in het leven. Dat gaat alleen niet. We moeten hem steeds een beetje meer loslaten. In kleine stapjes, dat dan weer wel 😉.
Herken jij dit naarmate je kind ouder wordt? Klets mee in de comments hieronder of op de socials van Mamablogger.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
