Eigenlijk is dit een blog in het verlengde van het artikel van gisteren waarin ik schreef over het leeftijdsverschil tussen de jongens en dat die juist in deze fase zo merkbaar is. Vandaag leek het mij leuk iets dieper in te gaan op de karakters van de jongens want ook die kenmerken worden nu steeds duidelijker.
De jongens worden ouder, de verschillen duidelijker
Zoals ik gisteren al zei, worden de jongens ouder en dus worden de verschillen in hun karakters ook steeds duidelijker. Het is grappig, want qua uiterlijk lijken de jongens enorm op elkaar. Je ziet meteen dat het broers zijn en als je foto’s ziet van Milan op dezelfde leeftijd als Floris, dan zijn ze nagenoeg identiek. Er is echter één groot verschil: Floris heeft een kuiltje in zijn kin, net als ik. Maar verder hebben we gewoon een kloon, haha. We zeggen weleens dat wij één type kind in ons assortiment hebben en dat zijn deze blonde jongetjes. Ze lijken ook op ons allebei.
Qua uiterlijk dus nagenoeg hetzelfde, maar de karakters verschillen enorm.
Karakterverschillen
Onze oudste is een wat rustige jongen, maar met enorm veel humor en gezelligheid. Hij is zachtaardig, maar tegelijkertijd ook wel hard en kan dingen makkelijker naast zich neerleggen. Daarin zie ik Patrick terug: lief als mensen het verdienen en wat harder als dat nodig is. Ook maakt Pat zich veel minder druk om dingen dan ik. Vaak wel heel fijn, al vind ik soms dat hij zich wel wat vaker druk mag maken om dingen (het is ook nooit goed hè, haha).
In ieder geval maak je het met deze eigenschap soms wel gemakkelijker voor jezelf. Milan maakt zich niet zo snel druk. Zo ook niet voor zijn eerste schooldag op de middelbare. Ik was een stuk zenuwachtiger dan hij.
Waar Milan iets bedachtzamer is, stort Floris zich overal in. Floris is de creatieve kunstenaar (en als enige van ons linkshandig) die het liefst de hele dag tekent en schrijft. Hij lacht de hele dag en is, net als ik, een stuk gevoeliger. Ik zie in Floris veel van mijzelf terug. Het creatieve, graag lezen, maar ook dat gevoelige. Oh, en we hebben allebei een probleem met fietsen, haha. Daar bakken we beiden niets van 😉 Milan is overigens op een andere manier heel creatief. Die heeft bijvoorbeeld weer een onwijs goed ruimtelijk inzicht en wil graag architect worden.
Het blijft toch bijzonder om te zien dat twee kinderen van dezelfde ouders zo enorm verschillend zijn. Ik ben heel benieuwd hoe ze later beiden in het leven staan en of de verschillen dan nog zo groot zijn. Dit zijn natuurlijk maar een paar voorbeelden, maar voor ons typeren ze wel beide jongens. En misschien houden ze elkaar later wel een beetje in evenwicht.
Merken jullie grote karakterverschillen tussen jullie kinderen? Klets mee in de comments hieronder of op de socials van Mamablogger.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik heb 1 dochter van 6 jaar en 1 dochter van bijna 19 maanden.
Dus de jongste is nog klein maar toch zie je nu al verschillen in karakter en doen&laten. Zo grappig en apart (op een goede manier) om te zien.
De oudste is rustig, kat uit de boom kijken.
Zit nu in groep 3 ook dus wil het liefst de hele dag lezen en schrijven, is gek op tekenen en kan uren zichzelf vermaken.
De jongste is echt een wildebras ????
Die zit nooit stil, is totaal (nog) niet verlegen, maakt met iedereen contact voor zover ze dat kan.
Heel ondernemend, je moet ogen overal hebben.
Totaal tegenovergestelde van hoe haar zus was op deze leeftijd en nog steeds is.
Denk dat we die verschillen erg gaan merken.
Het is inderdaad wel leuk om te zien, hoe je 2 hele verschillende kinderen kan hebben.
Ik ben zelf net zoals mijn oudste dochter qua karakter dus nu met de jongste is het soms echt een soort van wennen ????
Ik heb een tweeling en je kunt geen 2 kinderen bedenken die zo weinig overeenkomsten hebben als zij, zowel qua uiterlijk als karakter. Ze kunnen ook totaal niet met elkaar overweg, dat vind ik wel jammer
Auteur
Snap ik, dat zou ik ook wel heel erg jammer vinden.