Het gras van de buren groener? Ik dacht altijd van wel…

Als ik nu terugdenk aan hoeveel tijd ik hieraan heb besteed, schaam ik mij diep. Die tijd had ik kunnen besteden aan leuke dingen en ik had in die tijd ook heel wat blogjes kunnen typen (veel leuker!). In plaats daarvan hield ik mij bezig met de vraag “waar doen ze het allemaal van?” en vergeleek ik ons altijd met anderen. Anderen hadden het financieel beter, een mooiere auto, konden sowieso alles doen en laten wat ze wilden, hadden kinderen die in no time hun zwemdiploma haalden etc. Kortom, ik kon daar soms jaloers op zijn en dacht inderdaad dat het gras van de buren groener was dan dat van ons. Totdat ik mij realiseerde dat dat helemaal nergens op sloeg.

Veel te negatief

Eigenlijk dacht ik altijd veel te negatief. In plaats van te kijken naar wat we wel hadden, keek ik vooral naar wat er niet was. Niet die dure auto, niet die mega verbouwing, niet die te gekke vakantie en ga zo maar door. Dat kwam natuurlijk wel ergens vandaan. We hadden dubbele woonlasten door de crisis. We dachten dat we de risico’s helemaal hadden dichtgetimmerd, toen begon de crisis en die hadden we niet kunnen voorzien. Toen die eenmaal begon hadden wij net alles getekend. Tegelijkertijd waren wij wel degenen die een handtekening onder dat koopcontract hadden gezet en dat brengt verplichtingen met zich mee.  Zo simpel is dat. In de jaren daaropvolgend hebben we veel pech gehad en het voelde altijd zo oneerlijk. We werkten ons tig slagen in de rondte en nog redden we het niet. Na een aantal jaren breekt dat je op en kun je ook niet meer positief denken. Dan voelt iedere tegenslag als een persoonlijke aanval.

Ik heb het hier vaker over gehad en toen ook gezegd dat we al die tijd niets lieten merken aan onze omgeving. Ik kan mij best voorstellen dat anderen over ons daarom precies hetzelfde dachten. “Waar doen ze het allemaal van met die dubbele lasten?”

Het gras is bij de buren echt niet groener, echt niet

Als je iets niet verteld, wil dat niet zeggen dat het er niet is. Dat geldt niet alleen voor ons en onze issues, maar dat geldt net zo goed voor jou. Je kunt je daarom helemaal niet blind staren op wat een ander heeft, want je ziet niet wat diegene niet heeft. Die heeft misschien geen goed huwelijk, heeft misschien wel problemen op het werk en piekert zich wellicht suf over die veel te dure leaseauto. We zien de buitenkant en hebben geen idee wat zich achter de voordeur afspeelt. We denken het te weten, maar is dat echt zo? Nee, natuurlijk niet!

Het besef duurde even, maar toen ik mij dat eenmaal realiseerde kon ik er heel anders naar kijken. En ja, het helpt natuurlijk ook als je zelf in een rustiger vaarwater terecht komt haha.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je je niet blind moet staren op wat een ander lijkt te hebben. Jaloezie heeft geen zin en gaat je niet verder helpen. Je kunt die tijd en energie beter steken in het veranderen van de dingen waar je zelf niet tevreden mee bent. Deze gevoelens komen namelijk voort uit de dingen waar jij niet gelukkig mee bent. Daar kom je alleen vanaf als je zelf ook gelukkig bent.

Herken je deze gedachtes of juist helemaal niet (dat zou helemaal mooi zijn!)? Laat het me weten in de comments hieronder.

Marisca

Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.

Find me on: Web | Twitter | Instagram | Facebook