Deze vakantie deel ik lekker veel tips voor dagjes uit met jullie. Er even lekker uit met het gezin en genieten van de qualitytime met elkaar. Dat klinkt heel gezellig en leuk, maar als wij ’s morgens vroeg willen vertrekken zijn wij, en met name ik, onwijs gestresst. Zo gezellige ochtend is het dan helemaal niet haha… Afgelopen zondag was dat ook weer zo en terwijl ik in de badkamer stond besloot ik er eens over te schrijven, want zijn wij de enigen waarbij dat zo gaat?
Stress voordat we een gezellig dagje weggaan
Ik ga nooit de deur uit als het niet netjes is, dat sowieso. Maar als we een dagje weggaan draaf ik pas echt door, want thuis moet het niet alleen netjes zijn, ik ga ook goed voorbereid op weg. Dat betekent dat ik zorg voor genoeg eten en te drinken voor onderweg, extra luiers en kleding mee en hebben we alles voor in de auto? Denk aan zonnebrillen, Patricks autolader etc. De reden van de stress zit hem daar echter niet in, maar de irritatie zit hem vooral in het feit dat ik het gevoel heb zelf als een kip zonder kop rond te rennen in huis terwijl de rest op zijn dooie akkertje nog op de telefoon/tablet zit, op het laatste moment zijn schoenen aantrekt en dan komen we erachter dat Milan zijn haar nog moet doen.
Het is totaal nergens op gebaseerd, maar ik irriteer mij dan aan alles en iedereen. En ja, ik weet dat ik het zelf doe, maar toch gebeurt het iedere keer weer. Een voorbeeld van afgelopen zondag: ik stond in de badkamer om mijzelf aan te kleden en mijn haar te doen en de jongens waren in de woonkamer. De jongens waren binnen en waren al aangekleed en klaar. Ik vond mijzelf al zo lekker bezig, want alles lag al klaar op de tafel om mee te nemen. Toen ik klaar was moesten de jongens hun schoenen nog aan, moest de buggy nog in de auto en alles nog ingepakt worden. En dat terwijl Pat vroeg wilde vertrekken en tegen mij zegt dat ik op moet schieten. Uh…
Ik ben dan al 1001 dingen aan het regelen en aan het klaarleggen en terwijl ik op moet schieten trekken zij hun schoenen niet eens aan?! Nu ik het zo schrijf zie ik zelf ook wel in dat het nergens op slaat en de wereld vergaat ook niet als we een paar minuten later weggaan, maar toch irriteer ik mij er iedere keer weer aan. Op de één of andere manier hebben wij gewoon altijd stress voor wij weggaan.
In de auto zijn we alles weer vergeten
Maar goed, na zo’n ochtend onterechte stress zitten we met een grote glimlach in de auto. Floris valt na een paar kilometer al in slaap en wij kletsen met Milan over de leuke dag die eraan komt. Het lijkt wel alsof we in de auto echt alles los kunnen laten en we dan pas kunnen genieten van de dag die we tegemoet gaan.
Vraagje aan jullie: zijn wij de enigen bij wie dit de ochtend voor ze een dagje weggaan zo gaat? Nogmaals, ik weet dat het nergens op slaat, maar toch gebeurt het iedere keer weer. Klets gezellig mee in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Dit is zo enorm herkenbaar! Vooral het stukje dat je dan het gevoel hebt dat jij de enige bent die wat doet. Omdat er op zo een moment bij ons vaak ruzie ontstond zijn we dingen anders aan gaan pakken.
Als we vroeg weg willen in de ochtend voor een dagje uit, leg ik in de avond zoveel mogelijk alles klaar. Ik gebruik dan een pak en to do lijst. Alles wat nog overblijft voor in de ochtend, schrijf ik op de to do lijst. Ook maak ik vaak een taakverdeling met mijn man en bespreken we het voor. Vaak bespreken we ook hoe laat we uiterlijk willen vertrekken en hoe laat we dan moeten opstaan en ontbijten.
Tijdens het ontbijt herhalen we de taakverdeling en bespreken we vaak al irritaties. Verder helpt het mij om te onderzoeken wat mij dan precies zo boos maakt en dit te bespreken.
Het gaat nog steeds niet altijd perfect maar bovenstaande heeft ons zeker wel geholpen.
Nee je bent zeker niet de enige. Ik heb de drie jongens vaak al helemaal aangekleed en wel in de hal staat als mijn man nog even vrolijk verder zappt…. Die moet dan vervolgens nog plassen en zijn jas en schoenen aantrekken. Dan is bij mij het kookpunt al bereikt ? En als we op vakantie gaan is het helemaal erg. Ik ben dan ook gestrest en heb meerdere to do en to pack lijstjes klaarliggen. Inderdaad kan ook ik pas ontspannen als iedereen in de auto zit!
Ff off topic
Zitten die schouderbandjes van je kleine man wel goed? Het ziet er zo raar uit.
Auteur
Hoi,
Nee, klopt. Daarom ga ik bij langere ritten ook naast hem zitten. Hij heeft heel erg de neiging om ze van zijn schouders te halen dus ik moet ze iedere keer goed doen. Ook na het nemen van die foto 😉