Afgelopen maandag was het weer zo ver; ik mocht voor de tweede keer met Floris naar het consultatiebureau. Dit keer niet bij de arts, maar de verpleegkundige en Floris kreeg zijn eerste vaccinaties. Ik vind het altijd zo’n gedoe dat consultatiebureau, maar het meten en wegen vind ik dan wel weer leuk. Ons kleine mannetje groeit als kool en dan sta je als moeder toch even te shinen hoor. Het zijn de kleine dingen waar moeders blij van worden haha. Maar goed, ik besloot toch even te overleggen over het vele huilen van Floris…
Kijk, ze zijn er niet voor niets en ik vind ook oprecht dat we blij mogen zijn dat er zoiets bestaat als het consultatiebureau. Ze doen namelijk ook heel veel goed en je kunt er terecht met vragen. Met Milan hebben we een aantal negatieve ervaringen gehad, maar ik besloot het een kans te geven. Toen de verpleegkundige vroeg hoe het ging, vertelde ik dat Floris heel veel huilt. Als ik hem niet rond rijd, loop of wieg huilt hij. Tenminste, het merendeel van de dagen. Haar antwoord was dat dat inderdaad veel is (joh) en ze pakte er een A4-tje bij. Daar stond een verticale lijn op met allerlei termen. Ik heb niet eens goed gekeken, maar het had dus te maken met je levensvreugde. Ik denk dat het van heel positief naar negatief liep en dat je aan kon geven waar je precies zat op de lijn.
Ik vertelde haar dat het prima gaat en ik me kiplekker en blij voel. Nee, natuurlijk is dat huilen niet leuk en word ik er soms behoorlijk moedeloos van, maar dat beïnvloedt in dit geval niet mijn levensvreugde. Ik heb een prachtige en lieve baby gekregen en ik geloof er in dat hij niet zomaar huilt. Maar ja, er zat geen gebruiksaanwijzing bij dus zijn we heel erg zoekende. Dat is frustrerend, vermoeiend en soms zelfs verdrietig, maar we hebben een prachtkind!
-
- Bij het consultatiebureau
De horizontale lijn
Ik kwam daar natuurlijk niet zomaar mee weg, want er was ook nog een horizontale lijn met allerlei problemen. Stress binnen het gezin, scheiding, rouw, financiële problemen etc. Je zou er bijna depressief van worden. Had ik misschien last van één van deze problemen? Nou nee, gelukkig niet. Ik heb het druk en dat vind ik fijn, maar we hebben de afgelopen jaren genoeg stress gehad. Het mag nu weleens een keertje mee zitten. En doet dat het niet, dan komen we er samen wel uit.
De verpleegkundige keek me aan en ik weet niet wat ze dacht, maar het leek wel alsof ze me niet geloofde. ‘Voel je je wel goed?’ vroeg ze. Ja, ik voel me prima. Het A4-tje werd weer weggelegd en daarna was het tijd voor de prikjes van Floris. Dat is pas sneu!
We zijn moe, gebroken en gapen de hele dag, maar ondertussen zijn we heel blij met allebei onze mannetjes en kunnen de verticale en horizontale lijnen ons gestolen worden. Niet alles in het leven past op een A4-tje. Was het maar zo simpel…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
