Bloggen als baan kennen we wel en het is dan ook een droom voor veel (beginnende) bloggers. Wie wil er nu niet voldoende geld verdienen met zijn hobby? Maar wat als je het bloggen combineert mét een baan? Nu is er al een hoop geschreven over de combinatie daarvan en over hoe je je tijd dan indeelt, of je wel of niet dagelijks blogt etc. Daar ga ik het dan ook niet over hebben, maar er speelt nog iets mee: over bloggen bestaan een hoop vooroordelen.
Wat vinden je collega’s of leidinggevende ervan dat je blogt?
Ik blogde al voordat ik aan mijn huidige baan begon, maar toen blogde ik nog niet zo persoonlijk als nu. Gaandeweg ben ik steeds meer gaan delen en het is soms best lastig om uit te leggen waarom je dat doet als je collega’s hebt die er helemaal niets mee hebben en niet eens heel actief zijn op social media.
Tenminste, in het begin vond ik dat lastig, want hoewel zij er nooit iets van hebben gezegd heb ik zelf wel het gevoel gehad dat ik mij “moest” verdedigen.
Nu is dat niet meer zo, want ik ken mijn collega’s inmiddels een stuk beter en weet dat zij er niet over oordelen. Dat het niets is voor hen hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze het ook niets voor mij vinden. Sterker nog, mijn functie is volledig digitaal en wat ik leer kan ik ook weer (op een andere manier soms) toepassen in mijn werk.
En dan is er nog iets, zij zien hoeveel plezier ik heb in het bloggen. Dat ik dit doe omdat ik het heel erg leuk vind én om mij verder te ontwikkelen. En als je dat over kan brengen op je collega’s, kunnen zij toch niet anders dan concluderen dat dit bij je past?
Ik heb top collega’s die dat gelukkig dus doen! Maar ik ben heel benieuwd hoe dat bij jou is. Wat vinden jouw collega’s ervan dat je blogt en misschien ook wel dingen deelt over je kind(eren). Zeggen zij er weleens wat van of stellen ze vragen? Hier ben ik heel erg benieuwd naar.
Laat het mij weten in de comments hieronder!
Hier vinden ze het allemaal leuk. Sommige volgen mijn blik en andere zijn oprecht geïnteresseerd, erg leuk!
Ik blogde ook al voordat ik daar ging werken. Mijn collega’s vinden het leuk. Wat ik wel jammer vond toen ik een paar jaar geleden begon met bloggen (haha auto-correctie maakte er blowen van :)) was dat mijn vrienden het niet lazen. Ik wilde het zo graag delen met ze, ik was er blij mee maar ik heb vrienden die totaal niet actief zijn op social media e.d, laat staan blogs lezen. Ik vind het nu niet meer erg maar toen stak het wel een beetje 😉
Toen ik nog werkte was ik niet zo heel erg open over mijn blog, maar gaande weg heb ik het toen toch wat collega’s verteld. Die reageerde tussen leuk en neutraal in. Nu ik gestopt ben met werken krijg ik eigenlijk steeds meer reacties van ex collega’s. Blijven ze toch nog een beetje op de hoogte, zeggen ze. Haha, hoe gek het balletje soms rolt.
Ik werk als zzp-er en heb dus geen collega’s in die zin.
Mijn collega’s weten dat ik blog, maar ik heb het gevoel dat er achter mijn rug om daardoor over mij wordt gepraat. Ik ben discreet met wat ik op mijn blog zet, probeer alleen maar positief te zijn en vertel niet over té persoonlijke dingen en dat wordt niet begrepen lijkt het wel. Terwijl ik duidelijk op mijn blog zet dat ik niet alles er op zet…