Een klein half jaartje geleden besloot Milan dat hij op voetbal wilde. Ik was verbaasd, want als ik iets niet bij hem vond passen was dat het wel. Maar goed, hij hield een hele tijd vol dat hij echt wilde voetballen dus gaf ik hem op bij een club hier in de stad. En club met een lange wachtlijst, want er is nogal veel animo om daar te voetballen.
Een week of twee geleden kregen we een mailtje: er was plek voor Milan en hij was welkom op de voetbalschool! Super leuk, dus we maakten een afspraak voor een intake gesprek (ja, het gaat daar heel officieel).
Er was echter wel een probleempje, want Milan was opeens niet meer zo zeker van zijn zaak….
Ik vind dat je pas kunt oordelen en beslissen als je er bent geweest dus stonden wij afgelopen zaterdag om 8.00 uur al bij de club voor het gesprek. De training zou daarna zijn, dus Milan kon meekijken, maar door het slechte weer werd de training afgelast.
-
- Lekker voetballen!
De club voelde meteen goed. Uitstekend beleid en het clubgevoel staat hoog in het vaandel. Ook ouders worden erbij betrokken en wij hadden er eigenlijk al meteen zin in, maar het besluit lag natuurlijk bij Milan. Milan twijfelde nog steeds, maar toen wij er goed over nadachten deden wij dat ook.
Pas 5 jaar en dan al twee keer in de week trainen, zwemles, 4 hele dagen in de week een continurooster, speelafspraakjes, feestjes en oh ja, hij gaat na de vakantie ook nog naar groep 3 (fase 4, 5 bij ons).
Ik blogde laatst al over het feit dat kinderen het zo druk hebben en bij Milan op school zijn de kleuters niet vrij op vrijdagmiddag. Op de woensdag na zitten ze alle dagen de hele dag op school en dan zou hij op woensdagmiddag nog moeten trainen. Dan maken wij het toch nóg drukker? Wat doen we hem aan?
Ook met mijn werktijden was het lastig en wat haalden we ons dan op onze hals als Milan zelf ook niet overtuigd was. Je kan niet na een maand zeggen dat je er alweer mee stopt.
En daarom hebben we besloten het er toch maar even bij te laten. Eerst maar even een zwemdiploma halen en na de vakantie wennen aan een nieuwe klas en nieuwe situatie en dan zien we over een jaartje of 1,5 wel weer verder.
We kozen dus voor rust en niet voor de voetbal. Zitten jullie kleuters al op een sport (naast zwemles) en hoe bevalt dat? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Hier zitten ze alleen nog maar op de zwemles. Vind ik genoeg. Verder mogen ze doordeweeks op 2 dagen afspreken, op de andere dagen nog niet. Kinderen hebben het inderdaad te druk tegenwoordig. Ik probeer dat heel erg te vermijden. Ze moeten ook leren om zich gewoon thuis te vermaken zonder dat er een sportclubje, speelafspraak of andere activiteit is.
Lastig wij hadden ook voetbal en zwemles in de week. Gelukkig allebei 1 keer en zwemmen op vrijdag en voetbal zaterdag dus school leed er niet onder…
Ik zou dezelfde keuze gemaakt hebben. Wij hadden ook altijd de regel: eerst zwemles en als dat klaar is iets anders.
Wij hebben ook de regel: eerst de zwemdiploma in de pocket voordat er naar andere sporten gekeken wordt. Spelen is hier 1 keer in de week, hooguit twee middagen, maar meer niet. Aangezien wij buitenaf wonen moeten we de kids altijd ophalen en soms ook wegbrengen en dan ben je ook al aardig wat tijd mee kwijt.
Wij hebben dezelfde keuze gemaakt. Groep 3 is een hele omschakeling, en ze was kapot de eerste paar weken, dus kozen we voor rust. Nu geniet ze af en toe van brede school activiteiten. ..kan ze zich meteen mooi oriënteren en van alles een beetje proeven.
Wij hebben in eerste instantie ook gekozen voor alleen zwemles. Het is inderdaad al druk genoeg voor die kleintjes (en voor papa en mama ;)).
Lijkt me een goede keuze! Een kind is geen machine en als je ziet hoe vermoeid kinderen soms kunnen zijn…… Een bijtank-momentje lijkt me heerlijk en broodnodig als je zo klein bent.
Ik vind met Lego spelen ook een prima sport voor Milan
Hier zoontje van net vijf en hij hoeft niks. Geen zwemles en geen sport. Hij speelt dolgraag met zijn LEGO en zijn auto’s en vliegtuigen. Zwemmen gaan we doen als hij minder watervrees heeft. Hij mag hier in de wijk af en toe best een keer bij een sport kijken en meedoen. Mss vind hij schaken wel veel leuker dan voetballen. Maar zodra t mooi weer is sporten we lekker samen buiten. Hoeft van mij nog niet perse in een vereniging verband