Wat hebben we er lang over nagedacht. We wilden groter wonen en het liefst op de plek waar we nu wonen. We konden dit huis, de tuin en deze fijne ligging toch niet opgeven? We hadden de verbouwing al helemaal berekend en wisten precies hoe het eruit zou moeten zien. En toch besloten we van de verbouwing af te zien en te gaan huren. Omdat ik er toch wat vragen over krijg (vooral privé) en niet iedereen begrijpt wat de reden nu eigenlijk is, wilde ik er toch een blog over schrijven.
Groter wonen, verbouwen of verhuizen?
Dat we ons huis uit groeiden wisten we al een tijdje, maar we vonden het lastig een knoop door te hakken. De verbouwing was de meest veilige oplossing om groter te wonen. We konden dan in dit fijne huis blijven wonen, maar dan net wat luxer en ruimer. De tuin zou dan alsnog behoorlijk groot blijven, en ook boven zouden we er flink wat ruimte bij krijgen. We zagen het al helemaal voor ons.
De financiering zouden we rond kunnen krijgen. We zouden onze hypotheek kunnen verhogen, maar we zouden ook kunnen kiezen voor een persoonlijke lening met een vaste looptijd. Bij een persoonlijke lening leen je een vast bedrag tegen een vaste rente en looptijd. Hierdoor weet je precies hoeveel je elke maand moet betalen. Ook weet je in het begin al wanneer de lening helemaal is afgelost. De rente van een persoonlijke lening is namelijk aftrekbaar als je deze gebruikt voor je huis. Wist ik overigens ook niet hoor, maar dat kan gunstig zijn.
Kortom, geld lenen zou geen probleem zijn, we zagen het eindresultaat zitten en het zou de meest veilige oplossing zijn. We hoefden dan niet te verkopen, zouden geen dubbele lasten hebben en hoefden simpelweg geen afscheid te nemen van de fijne buurt en locatie. Maar we besloten toch anders, we wilden verhuizen…
Geen koophuis meer, maar een huurhuis
De voornaamste reden om af te zien voor de verbouwing, was de omvang ervan. Het zou echt een monsterklus worden en we zouden dan minimaal een half jaar niet thuis kunnen wonen. De hele achtergevel zou eruit moeten, er moet dan opnieuw worden geheid en daarna zou alles weer opgebouwd kunnen worden. Een bizar grote verbouwing die je prima kunt doen als je nog samen bent bijvoorbeeld. Althans, dat vinden wij, want wij zagen dit echt niet zitten met twee kinderen en twee drukke banen. Een verbouwing zit altijd tegen dus we zouden er ook behoorlijk wat stress van krijgen. We zagen daar enorm tegenop dus besloten we, toch wel met pijn in onze harten, om het huis te verkopen.
Ik heb jullie eerder al meegenomen in het proces van een koophuis naar een huurhuis, maar we hopen over een paar jaar ons droomhuis te kopen. Het huis waar we hopen oud te worden. Een huis wat al (bijna) klaar is en wat we niet zo hoeven te verbouwen.
We gaan nu groter wonen en die ruimte hebben we echt nodig, het is een heel avontuur, maar we hebben er zin in!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Interessant artikel. Bedankt voor het inspireren.Ik heb een goede tip van je aangenomen.
Beste wensen, Emma
Hi Marisca, wat een leuke blog weer. Fijn hoe je ons als lezers meeneemt in het proces, het heeft me aan het denken gezet! Groetjes, Anne
Bedankt voor het meenemen in dit proces, geen makkelijke keuze maar zeker wel verstandig!