Vorige week vroeg een vriendin mij hoe het was om na 7 jaar weer een baby in huis te hebben. Milan is al lekker zelfstandig en nu begonnen we weer helemaal opnieuw. Was dat niet onwijs wennen? Ik kan mij voorstellen dat meer van jullie die vraag hebben en dus besloot ik er maar over te schrijven 😉
Na 7 jaar weer een baby in huis
Toen ik zwanger was van Floris schreef ik al over de voordelen van het leeftijdsverschil. Ik voorzag deze voordelen wel, maar hoe het echt zou worden wist ik toen nog niet. Dat moest nog blijken. Inmiddels kan ik zeggen dat ik de voordelen goed heb ingeschat en Milan een enorm lieve broer is. En misschien geniet ik daarom nog meer van Floris. De interactie tussen de twee broertjes is zo ontzettend leuk! Floris reageert echt op Milan en lacht constant naar hem. Alles wat zijn grote broer doet is leuk 😉
Verder zijn deze 7 jaar voorbij gevlogen en met een baby in huis besef je je des te meer dat de tijd voorbij vliegt. Deze tijd komt niet meer terug, dat realiseer ik mij maar al te goed. We willen geen kinderen meer dus deze tijd maken we voor het laatst mee. Daarom genieten we er extra van. En ja, dus ook wanneer Floris huilt 😉
Verder weten we nu ook dat alles goed komt. Het huilen wordt echt minder en voor we het weten gaat hij praten en kan hij zelf vertellen wat er met hem aan de hand is.
Praktische zaken
Oké, we genieten dus enorm van Floris en maken ons veel minder druk dan destijds met Milan. Maar hoe zit het dan met alle praktische zaken? We hebben alles opnieuw moeten kopen, zitten weer volop in de luiers, kunnen nu niet meer zomaar naar een restaurant/voorstelling/een potje bowlen/een dag weg zonder de halve inboedel mee te moeten nemen etc. Ik had verwacht dat dat wel even schakelen zou zijn, maar het viel alles mee. Net als bij een eerste kindje wen je daar zo aan en pak je die tas op een gegeven moment zonder na te hoeven denken in. Wat betreft de schouwburg, de bioscoop etc. dat doen we nu om de beurt met Milan.
In de avond uit eten gaan doen we nog niet met Floris, maar lunchen wel en dat gaat prima. Hij houdt zich dan heel goed dus ik verwacht over een paar maanden weer een lekker uit eten te kunnen.
Nee, we hebben er geen “spijt” van dat we na 7 jaar weer helemaal opnieuw zijn begonnen. We hebben de eerste jaren alle aandacht voor Milan alleen gehad en heel mooie herinneringen gemaakt met zijn drietjes. Milan zit op school dus kunnen we die ook met Floris maken en natuurlijk met zijn vieren. We zijn relaxter, volwassener en vooral mega gelukkig zo als gezin van vier.
Hebben jullie ervaring met een flink leeftijdsverschil? Zo ja, vonden jullie het lastig weer opnieuw te moeten beginnen of ging het ook vanzelf?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Als alles goed mag gaan zit er straks 3,5 jaar verschil tussen m’n twee kinderen.
Met mijn zusje heb ik echter een verschil van 6 jaar en 4 maanden en dat ook altijd als een best groot leeftijdsverschil gezien.. begrijp me niet verkeerd: mijn zusje en ik waren beste maatjes en hebben ook een tijdje een kamer gedeeld, maar echt vriendinnen werden we pas toen zij een beetje uitgepuberd was :O daarvoor was het verschil gewoon best groot: ging ik van de basisschool naar de middelbare school, ging zij juist naar de basisschool (kleuterschool was namelijk in een ander pand). En zes jaar later opnieuw: was ik net klaar met de middelbare, kwam zij er op. Ik heb nog een foto uit mijn eerste jaar van de vervolgopleiding waarbij zij kwam logeren bij mij op kamers, een echte brugpieper 😉 Qua ontwikkeling zaten we gewoon in een heel andere levensfase, en pas toen zij ongeveer 15/16 was en ik al lang uit huis op mezelf was gegaan begonnen we meer te ‘levelen’. En ergens zal ze denk ik ook wel altijd een beetje m’n lieve kleine zusje blijven waar ik graag over wil ‘moederen’ en wil beschermen :$
Auteur
Ja weet je, het ideale leeftijdsverschil bestaat denk ik niet. Ik ga nu uit van wat wij nu wel fijn vinden, maar garanties heb je nooit. Pat scheelt 2 jaar met zijn zus en heeft haar al jaren niet gesproken. De karakters moeten ook met elkaar klikken. Ik heb in de zorg gewerkt en daar alle soorten gezinnen meegemaakt. Van enorm groot tot twee kinderen en alle soorten leeftijdsverschillen. Wat ik daarvan heb geleerd is dat het allemaal niets uitmaakt. Als het niet klikt, dan klikt het niet. Maar laten we hopen dat dat voor onze kinderen niet geldt en zij het later supergoed met elkaar kunnen vinden ?
Mooi verwoord! Want net wat je zegt, het zijn de karakters die uiteindelijk matchen en dat was bij ons ook heel jong het geval: we voelen elkaar goed aan en zijn altijd maatjes geweest ondanks het leeftijdsverschil.. en dà t gun je je kinderen toch vooral!