Het zal jullie misschien niet zijn ontgaan; vorige week schreef ik een nogal openhartige blog over het feit dat ik geen babyshower verwacht aangezien ik niet denk dat er iemand is die de moeite ervoor zou nemen. Ik vond het nogal wat om dit online te zetten, maar Patrick haalde mij over om dit toch te doen. Precies een week geleden klikte ik op ‘publiceren’ en de dag erna deelde ik hem op social media. Ook dat was nogal een stap, want hem plaatsten is één ding, maar zodra je hem op social media zet gaat het pas een eigen leven leiden. En dat deed het!
Ik heb enorm veel reacties gekregen op dit verhaal die echt de moeite waard zijn, dus kon een vervolg niet uitblijven.
Reacties op de blog zelf
Al snel kreeg ik reacties onder de blogpost zelf en ik had verwacht dat er een aantal negatieve bij zouden zitten. Ik had mij ingesteld op reacties als ‘je hebt het er misschien zelf wel naar gemaakt’ etc. maar ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik alleen maar positieve reacties heb gehad! Ik ben geen blogger die negatieve reacties verwijderd, mits het écht te ver zou gaan, maar dat is tot op heden nog niet gebeurd. Ik kan dus ook eerlijk zeggen dat alle reacties dus zijn blijven staan en deze heel positief waren.
Waar ik alleen wel van schrok is dat zoveel mensen het herkennen. Dat had ik dus echt niet verwacht!
Privéberichtjes
Niet iedereen wil openbaar reageren onder een blogpost of op social media dus ik kreeg ook veel privéberichtjes. Hierin werden heel persoonlijke verhalen gedeeld en wederom schrok ik ervan dat er zoveel vrouwen zijn die dit ook meemaken en zich soms ook zo voelen. Ik vind dat zo jammer!
Mailtjes
Naast de privéberichtjes op social media heb ik ook enkele mailtjes gehad die varieerden van persoonlijke verhalen en herkenning tot een hart onder de riem, onwijs lief!
Appjes en telefoontjes
Daarnaast kreeg ik nog enkele appjes van mensen die ik wel goed ken. Deze varieerden wel wat betreft reacties, maar er was er geen één negatief. Ik kreeg wel een paar reacties van mensen die zeiden wel wat te willen organiseren, maar dan niet zo goed wisten wie ze uit moesten nodigen of waar te beginnen. Ik snap deze reactie ergens wel, want dit zijn mensen die maar een klein deel zien van de wereld waar ik dagelijks in zit. Ik kan zo een kamer vol mensen opnoemen die ik er graag bij zou willen hebben. Variërend van familie tot collega’s tot moeders van school die ik vaak zie, maar als jij mijn collega’s bijvoorbeeld niet kent heb je ook geen flauw idee.
En dan waren er nog de telefoontjes van mensen. Zo was er iemand die mij appte en vroeg of ze me ’s avonds even kon bellen. Ze belde en vroeg me wat er aan de hand was en liet me mijn verhaal doen. Een fijn gesprek en heel erg waardevol!
De mini babyshower
En dan hebben we natuurlijk nog de mini babyshower waar ik in mijn zwangerschapsupdate al over vertelde. Mijn ouders hadden de afgelopen maanden al cadeautjes verzameld en wilden dat later pas geven in een grote mand. Na het lezen van de blog besloten ze anders en werd er op een zondagochtend een last minute mini babyshower georganiseerd! Ze versierden de woonkamer en maakten er wat gezelligs van. Heel erg lief!
150 reacties!
Ik schat dat ik in totaal rond de 150 reacties heb gehad op deze blogpost in allerlei varianten, heel veel dus! En geloof me, dan kun je je haast niet meer eenzaam voelen! De andere kant is dat er ook mensen zijn van wie je niets hoort, maar waarvan je wel weet dat ze het hebben gelezen. Mensen die wel dichtbij je staan en die niet reageren. Dat blijft jammer, maar weet je, dat zegt dan meer over hen dan over mij.
De reden van de blogpost was en is nog steeds niet leuk. Het is jammer dat je zoiets überhaupt wilt schrijven. De andere kant is dat ik eerlijkheid op mijn blog wel belangrijk vind en dat het blijkbaar voor veel mensen toch herkenbaar is. Sommigen gaven ook aan blij te zijn dat ze niet de enige zijn met dat gevoel. Ze lazen de blog en de reacties eronder en dat zorgde ervoor dat zij zich niet alleen voelden. Dan is het toch niet voor niets geweest en ik ben blij dat ik hem toch heb geplaatst. Eerlijkheid duurt nog altijd het langst…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
mooi geschreven maris
Wat mooi toch wel alle reacties…
Ik heb het bericht gelezen en wist niet zo goed hoe ik moest reageren, een babyshower ik heb dat ook nooit mee mogen maken… net als een vrijgezellen feest, ook dat werd niet voor me georganiseerd. Het was dan ook best herkenbaar allemaal, veel reacties heb ik van de week ook gelezen. Ik had altijd het idee dat bijna iedereen een babyshower kreeg, maar niets bleek minder waar.
De actie van je ouders vind ik geweldig!
Auteur
Dank voor je reacties en wat jammer dat het zo herkenbaar is. Die actie was inderdaad heel erg lief!
Ook ik heb beide artikelen gelezen en wist niet zo goed te reageren. Het is heel herkenbaar en geeft zo’n pijnlijke steek van binnen. Maar het is wel fijn om te weten dat er meer mensen dit zo ervaren. Fijn dat je ouders dit voor je organiseerden. Familie is uiteindelijk het allerbelangrijkste.
Auteur
Dat is helemaal waar!
Ik vond je vorige blog heel erg eerlijk. Ik heb wel babyshowers gehad, maar het voelt wel vervelend als een ander dat niet krijgt. Elke zwangere vrouw mag in het zonnetje staan. Zwanger zijn is niet alleen mooi, het is ook een rollercoaster.
Ik hoop dat je stiekem toch een babyshower krijgt, dat is je zo gegund.
Auteur
Dankjewel Rebecca dat is heel lief!
Auteur
Dankjewel, dat is lief!
Heel fijn dat jij hieraan aandacht wilde besteden want wat kun je je hierdoor eenzaam voelen..
Hier ook geen babyshower vooraf, maar wel voor mijn verlof van verscheidene collega’s een cadeautje gehad en achteraf kraamvisite van collega’s met manden vol persoonlijke cadeautjes… Wat heb ik daar nogsteeds warme herinneringen aan! ‘Normaliter’ word er op mijn werk altijd geld opgehaald en daar een groot cadeau en/of waardebon van gemaakt, nu had iedereen zo z’n best gedaan om iets persoonlijks uit te kiezen.. ik kan het nogsteeds heel jammer vinden dat ik niet zo’n gezellige shower met spelletjes enzo heb gehad (ik ben dol op spelletjes!!!), maar wat cadeaus betreft ben ik zo verwend en verrast, dat pakt niemand meer van mij af!
En ik werd jong moeder, geen van mijn vriendinnen zit in dezelfde fase en dus kan ik ze ook niet echt kwalijk nemen dat ze überhaupt niet aan een babyshower hebben gedacht..
Auteur
Wat een lieve collega’s heb je! Dat is ook heel veel waard!