Tja, ik kan niet ontkennen dat we er vroeg bij waren. Met 7 weken maakten wij namelijk de zwangerschap al bekend en ja, daar zijn de meningen over verdeeld. Ik vond het eigenlijk ook best lastig en wil er daarom vandaag het één en ander over uitleggen.
Waarom zo vroeg?
Ik voelde me al een paar weken niet zo lekker, was kotsmisselijk (sorry!), at raar en vooral veel kleine beetjes en er was al een buikje zichtbaar. Zeker in de jurkjes die ik zo graag draag. En mensen zijn natuurlijk niet gek, vooral collega’s hebben het snel door, want die zien je de hele dag. Ik kon het dus maar beter vertellen, want dan begrepen ze het in ieder geval. Ik hing het nog niet aan de grote klok, maar vertelde het mijn directe collega’s en maakte er verder geen geheim van. Op een gegeven moment weet dan toch iedereen het wel 😉
Mijn familie wist het natuurlijk al en hoe we het aan hen vertelden kon je eerder hier al lezen.
Het voelde raar om het al zo snel te vertellen
Daarna hebben we het om ons heen verder bekend gemaakt en omdat ik hier ook een tijdje afwezig was hebben we het na de eerste echo maar gewoon openbaar gemaakt. En toch voelde dat raar, het is toch “normaal” om een zwangerschap rond de 12 weken bekend te maken?
Ik had het erover met een collega en zij zei dat Nederland één van de weinige landen is waar nog zo wordt gedacht. Dat het eigenlijk heel ouderwets is en er in veel landen helemaal niet zo moeilijk over wordt gedaan, want het is toch blij nieuws?
Omdenken
En ze had gelijk. Aangezien mensen echt wel iets vermoeden kun je maar beter eerlijk zijn. Mocht het dan onverhoopt niet goed gaan, begrijpen ze ook waarom je verdrietig bent. Daarbij krijg je bij een zwangerschap geen garantiebewijs (was het maar waar!). Na 20 weken kan het ook nog fout gaan, en na 30 weken ook. En dan weet ook iedereen het. Je weet gewoon niet hoe je zwangerschap verloopt, dat maakt het ook zo spannend en dan is het fijn als je het met mensen kunt delen die je veel ziet.
Daarnaast hebben we hier nog een zesjarige lopen die ook wist dat hij een grote broer zou worden. Hij heeft het twee weken geheim kunnen houden op school en voor een kind van zijn leeftijd is dat natuurlijk een eeuwigheid. Na de echo vonden we dat hij het mocht vertellen en dat was een behoorlijk opluchting voor hem haha.
Dus ja, het is niet de normale gang van zaken, maar misschien moeten we niet zo krampachtig vasthouden aan die 12 weken.
Hoe denken jullie daarover? Wanneer maakten jullie de zwangerschap bekend? En waarom juist toen? Ik ben heel benieuwd, laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Nou, als je met werk zit en tijdelijke aanstellingen vind ik het wel logisch. Dat is ook de reden waarom ik 2 keer heb gewacht. De eerste keer werd ik ontslagen, de andere keer kreeg in toch een contractverlenging en toen ik net twee maanden terug kwam van verlof kreeg ik zelfs een vast contract.
Maar als dit niet mee zou hebben gespeeld zou ik het wel eerder vertellen. Het is ook zo groot om geheim te houden. Ik wilde het van alle daken schreeuwen.
Lekker doen wat goed voelt.
ben benieuwd wat het gaat worden
Auteur
Ik ook! Kan niet wachten haha.