Sorry, sorry, sorry dat ik zo lang niets van mij heb laten horen. Twee hele weken lang en hoewel dat niet zo lang klinkt, voelt het voor mij als falen. De afgelopen jaren blogde ik dagelijks, maar ik kon het nu simpelweg niet opbrengen. Ondertussen heeft zo’n beetje driekwart van de bloggers ook niet stil gezeten, want de ene na de andere zwangerschapsaankondiging vloog mij om de oren. Superleuk om te lezen, maar tegelijkertijd moet ik eerlijk bekennen dat ik er ook zo graag over wilde bloggen. Ik was echter te beroerd om ook maar een letter te typen. Toch voelt het na twee weken heel goed om weer achter de laptop te kruipen en mijn allereerste zwangerschapsupdate te schrijven!
Misselijk!
Zwangerschapsmisselijkheid hoort er in veel gevallen bij. Bij Milan was ik ook misselijk, maar dit was extreem. Ik wil niet klagen, ik weet waar ik het voor doe, maar de hele dag kokhalzen, overgeven etc. is echt niet fijn. Ondertussen gaat het leven gewoon door. Wil Milan met mij spelen, werk ik, en dan is het huishouden er ook nog. Patrick is ook hele dagen weg, dus overdag ben ik toch alleen. Ik moest daarom wel keuzes maken, want werk gaat in dit geval dan toch even voor de blog. Ik heb mij gelukkig niet ziek hoeven melden en heb zelfs nog overgewerkt. Daarna snel naar huis, rondje stofzuigen, Milan uit school halen etc. Tegen de tijd dat ik moest koken was ik nog misselijker en na het eten was ik gevloerd. Sterker nog, dat is nu nog niet anders.
Buikje!
Hoewel ik vandaag pas 9 weken zwanger ben, begon mijn buik al snel uit te zetten. Heeft natuurlijk nog niets met de baby te maken, maar het wordt steeds meer een bolletje. Bij een tweede gaat dit sowieso wat sneller, maar dit is wel heel vlot!
Babykamer!
Als alles goed blijft gaan, ben ik eind oktober uitgerekend. Milan is ook in oktober jarig en wordt dan 7. Na 7 jaar beginnen we dus helemaal opnieuw. Ontzettend leuk, maar ik ben ook heel veel dingen weer vergeten. We zijn dus al naar het Babypark gegaan om wat inspiratie op te doen, maar ook om te kijken wat allemaal weer nodig hebben. We hebben meteen naar babykamertjes gekeken en gekeken naar wat we mooi vinden. Misschien wordt het wel zoiets…
Verder zijn we nog heel voorzichtig. Het is allemaal nog erg pril, maar omdat ik zó ziek was en Milan al twee weken met een groot geheim rond liep, hebben we besloten het toch maar wereldkundig te maken. Het is tenslotte ook blij nieuws en laten we eerlijk zijn; bij een zwangerschap krijg je helaas geen garantiebewijs. En ook niet als het kindje geboren is trouwens. Kortom, dan kunnen we beter eerlijk zijn en verder zien we het wel. Meer kunnen we toch niet doen.
Volgende week, als ik 10 weken zwanger ben, krijg ik weer een echo. Dit keer gaat Milan mee en ik hoop dan zo dat alles nog steeds helemaal goed zit!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wat pittig zeg! Hopelijk trekt de misselijkheid met het vorderen van de weken ook weg. En inderdaad wat zijn er veel bloggers zwanger (en wordt er veel over geschreven). Zelf zit ik nu op 40w+ 4.
Auteur
Hoop ik ook en jij succes met de laatste loodjes!
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik weet uit ervaring hoe het is om zo misselijk lees toch elke x overgeven je gewone leven te moeten draaien. Dat is slopend! Hopelijk blijft je kleintje goed groeien dat was bij mij gelukkig zo. Maar mensen dachten dat ik aan het diëten was kreeg het ene naar het andere compliment wat ben je slank geworden! Hopelijk met 12 weken over! Sterkte en geniet ervan
Auteur
Dat hoop ik stiekem ook, dankjewel!
Wat leuk al die zwangere in blogland! Gefeliciteerd en hopelijk voel je je snel beter.
Auteur
Dankjewel!