Ken je de term “mom guilt”? Ik denk dat we er allemaal weleens last van hebben in meer of mindere mate. Ik moet zeggen dat het hier wekelijks de kop op steekt in de meest uiteenlopende situaties. Ik heb alleen wel een manier gevonden om ermee om te gaan, want negen van de tien keer is mom guilt helemaal niet realistisch en terecht.
Wat is mom guilt?
Mom guilt is het schuldgevoel dat wij moeders heel regelmatig hebben. Als je moet werken als je kind niet helemaal fit is. Wanneer je niet kunt helpen op school. Dat je er niet bij bent als je kind voor het eerst loopt. Als je het thuis ook te druk hebt om met je kind te spelen etc. Hier steekt het bijna dagelijks de kop op. Zo kon Floris vorige week opeens zelfstandig lopen, maar was ik er niet bij. Gelukkig gebeurde het bij opa en oma en stuurde opa meteen filmpjes, maar op dat moment had ik hem ook aan willen moedigen en voor hem willen klappen. Ook bij Milan heb ik er nog steeds last van; binnenkort is er een zomermarkt op school en ik kan er niet bij zijn vanwege een evenement op mijn werk. Ik doe mijn best om er zoveel mogelijk te zijn en vrij te nemen waar ik kan, maar dat lukt niet altijd. Dat is normaal, maar toch knaagt soms dat schuldgevoel. Omdat moeders dit vaker hebben dan vaders wordt het “Mom Guilt” genoemd.
Totaal niet terecht
Nu ik dit typ, begrijp ik waar het gevoel vandaan komt, maar zie ik ook dat het niet terecht is. Ik kan niet 24/7 bij de jongens zijn en eerlijk gezegd moeten we dat ook niet willen. Worden we allemaal niet gezelliger van 😉 Nee, even serieus, het is soms dubbel. Ik roep enerzijds altijd heel hard dat ik perse wil werken en dat is ook zeker zo, maar toch knaagt het soms. Ik vraag mij dan af of ik er toch niet vaker moet zijn. Zal ik dan toch nog die extra dag vrij nemen etc. Patrick heeft daar overigens totaal geen last van, die neemt pas vrij als ik het hem vraag omdat ik het niet ga redden haha. Die andere kant weet ik waar ik het allemaal voor doe, dus dat schuldgevoel is totaal niet terecht.
Zullen we ermee ophouden?
Toen ik vorig jaar 32 uur ging werken werd mij een mom guilt aangepraat. Tenminste, zo voelde dat. Men vond het teveel, ik zou veel van mijn kinderen gaan missen, zij zouden mij teveel missen etc. Uiteindelijk verliep het perfect, want Pat was ook twee dagen in de week thuis. Nu hij weer fulltime aan het werk is, neem ik 6 uurtjes per week ouderschapsverlof op en volgend jaar wil ik gewoon mijn 32 uur weer terug. Floris zit dan op de peuterspeelzaal als er plek is en ik wil dan graag mijn uren weer maken.
Iedere moeder doet haar best en doet wat ze kan. Mom guilt gaat je daar niet verder bij helpen en belemmert je alleen maar. Durf ook voor jezelf te kiezen, want daar word je een betere moeder van. Als jij namelijk gelukkig(er) bent, voelen je kinderen dat ook. Je kunt niet bij alles aanwezig zijn. Nu niet en over 20 jaar ook niet. Je kunt er wel vóór ze zijn. Nu, straks en over tig jaar. Dat is denk ik het allerbelangrijkst! Dat houd ik mijzelf voor en dat werkt heel goed. Happy moeders, happy kinderen!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
