Voor het eerst een verstandskies laten trekken, op je 35e…

Afgelopen donderdag liet ik voor het eerst een verstandskies trekken. Als ik heel eerlijk ben had ik zo’n zeven jaar geleden al een doorverwijzing gekregen van de tandarts. Ik heb toen een afspraak gemaakt en op het laatste moment haakte ik af omdat ik niet durfde 🙈. Heel laf, ik weet het, maar ik durfde echt niet én had er ook geen last van. Dat ging zeven jaar goed totdat ik twee weken geleden naar de tandarts moest. De verstandskies linksboven moest er echt snel uit…

De kies moest eruit omdat hij naar beneden was gezakt en de andere kies zou beschadigen als we hem er nog langer in zouden laten zitten. De tandarts gaf ook aan dat het niet lang mee zou duren voor ik er last van zou krijgen. Van de één op de andere dag zou ik dan wakker kunnen worden met een dikke wang en dan ben je natuurlijk verdreven huis. Ze had gelijk, het moest ook, maar ik vond het zo ontzettend eng. De tandarts gaf aan dat ze hem zelf wilde trekken als ik dat fijner vond. Heel graag! Dus ging ik afgelopen donderdag naar de tandarts om voor de eerste keer een verstandskies te laten trekken.

Tussen deze twee foto’s zat precies een half uur 😉

Het ging de hele ochtend goed tot ik in de auto zat. De foto links stuurde ik naar Patrick vlak voor ik naar binnen ging. De tweede foto maakte ik precies een half uur later.

Verstandskies trekken

Er werd een foto gemaakt en alles zag er goed uit. Ik was het meest bang voor de verdoving. Ik heb een redelijk hoge pijngrens, maar ben overal bang voor. Naalden, slangetjes etc. Ik ben gewoon een heel slechte patiënt haha. Ik heb het geluk dat onze tandarts heel goed kan prikken waardoor je dat nauwelijks voelt. Dat weet ik en toch ben ik iedere keer weer zenuwachtig.

Tijdens het inwerken van de verdoving kletsten we nog wat en daarna konden we beginnen. Ze gaf aan dat ik wat geduw en getrek zou voelen. Terwijl ik mij bedacht dat dat een heel gek gevoel was, zei de tandarts dat hij er al uit is. Was dit alles?!

Blij en opgelucht dat het erop zat ging ik weer naar buiten. Dat ging soepel! Met een dikke wang en een goed gevoel stapte ik 20 minuten later weer in de auto en reed ik naar huis.

Napijn

Zo gemakkelijk als het trekken van de kies ging, zo pittig was/is de napijn. Ook vannacht lag ik weer wakker van de pijn terwijl het al twee dagen geleden is. Hier heb ik mij echt op verkeken. De wond herstelt echter wel snel dus ik heb goede hoop gauw van de napijn af te zijn.

Maar, die andere verstandskiezen mogen wat mij betreft nog even blijven zitten.

Hoe ging het trekken van je verstandskies of kiezen bij jou en wat hielp tegen de napijn? Klets mee in de comments hieronder.

Marisca

Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.

Find me on: Web | Twitter/X | Instagram | Facebook