In april van dit jaar schreef ik een artikel met de vraag of ik eigenlijk wel zo sociaal ben. Dit had alles te maken met een gevoel van eenzaamheid in die periode en ik blikte terug op een artikel dat ik schreef tijdens mijn zwangerschap. Ik schreef hierin dat ik geen babyshower kreeg en wat dat met me deed. Het doet nog steeds heel veel met mij als ik die beide blogs teruglees. Zeker die over de babyshower. We zijn inmiddels weer een hele tijd verder en in deze maand wil ik een paar keer terugblikken op verschillende artikelen van het afgelopen jaar. Zo ook deze…
Geen babyshower en eenzaamheid
Het artikel over de babyshower publiceerde ik in 2017 dus eigenlijk is het niet eerlijk om hierop terug te blikken. Het artikel van april dit jaar was wel een vervolg hierop. We waren maanden verder, Floris was inmiddels geboren en ik was weer aan het werk. Alles liep lekker en ik was net begonnen met 32 uur per week werken. Ik had mijn handen vol zou je denken. Dat was ook zo, maar je kunt niets doen aan een bepaald gevoel. En dat gevoel was heel sterk.
Ik ben bijvoorbeeld altijd iemand die vraagt hoe het met iemand gaat en heb belangstelling. Ik krijg de vraag echter zelden terug. Dat besef kwam toen heel hard binnen. Het maakte mij boos en verdrietig tegelijk. Was het dan echt teveel gevraagd om de vraag terug te stellen en gewoon eens beleefd te zijn? Blijkbaar wel… Het voelde alsof ik niet de moeite waard was. Alsof ik er niet toe deed. Dat gevoel was heel sterk aanwezig.
December 2018
Inmiddels heb ik voor mijzelf een soort tactiek ontwikkeld. Ik blijf nog steeds hetzelfde, glimlach altijd en ben nog steeds belangstellend. Als een ander dat niet is zegt dat meer over hen dan over mij denk ik dan maar. Ik heb echter ook een hoger muurtje om mij heen gebouwd. Ik probeer nergens meer over na te denken en focus mij voorlopig alleen op mijn gezin, werk en de mensen die het echt verdienen. Ik weet dat er van alles wordt gezegd, dat mensen vinden dat we te vaak lunchen bijvoorbeeld, dat mensen zich afvragen “waar we het allemaal van doen” en weet ik veel wat er nog meer wordt gezegd. Ik werk 60 uur per week en Pat werkt ook, daar komt het vandaan en we willen zoveel mogelijk genieten van het leven. Het leven kan heel kort zijn, ook dat heb ik middels een harde les geleerd. We proberen er alles uit te halen wat erin zit. Dat is de enige uitleg die ik heb en eigenlijk interesseert het mij ook steeds minder wat anderen zeggen.
Het is niet gemakkelijk, maar we komen er wel. Wijsheid komt met de jaren zeggen ze 😉 Het gevoel steekt zo nu en dan echt de kop nog wel op, maar tegelijkertijd kan ik het steeds makkelijker relativeren. Ik grap weleens dat ik het te druk heb om over dit soort dingen na te denken.
Ik hoop over een jaar rond deze tijd te kunnen zeggen dat dit gevoel helemaal verdwenen is…
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Laat mensen maar zeggen en denken wat ze willen.
Waarschijnlijk zouden ze zelf graag zo vaak lunchen.
Jullie doen leuke dingen als gezin wat voor Milan en Floris gewoon super fijn is.
Geniet van het leven op je eigen manier!
Mensen zouden eens niet zo veel kritiek op het leven van een ander moeten hebben.
Dus ik hoop dat je die gedachten ergens overboord gooit.
Want je bent heel veel waard voor de belangrijkste mensen in het leven.
Mensen zouden eens wat meer naar zichzelf moeten kijken, ipv altijd maar commentaar leveren op een ander. Probeer het je maar niet teveel aan te trekken hoor. Volgens mij zijn jullie een heel liefdevol en gezellig gezin. Andere mensen zijn waarschijnlijk gewoon jaloers op je.
Ik heb je hier over al eens eerder reactie gegeven. Hoop echt voor je dat je het gevoel snel kwijt bent. Dan kan je nog veel meer genieten van al die enorm leuke dingen die jullie als gezin doen. Zo belangrijk. Blijf jezelf. Geniet volop!
Je bent gewoon goed zoals je bent!!
Ik weet zeker dat er super veel mensen jaloers zijn op jullie mooie liefdevolle gezin.
De ene geeft zijn geld uit aan een dure auto. De andere doet leuke uitstapjes. Maakt herinneringen. Wat mij betreft veel belangrijker.
Precies zoals wij ons leven ook leven.
En het leven is veel te kort om je druk te maken om buitenstaanders.
Kijk naar wie er wel voor je zijn en kijk ook wat je met je gezin inmiddels hebt bereikt. Wees daar trots op !
Lieve Marisca,
Ik vind je een geweldige vrouw!
En ik denk dat vele daar hetzelfde over denken.
Ik herken je verhaal wel heel erg.
Ik denk eigenlijk dat heel veel vrouwen hetzelfde voelen.
Mooi artikel, knap dat je er zo over kunt schrijven!
Ik heb ook geen babyshower gehad en vond dit ook moeilijk. Snap je gevoel!