Vorig jaar verstuurden we kerstkaarten met de tekst ’the best is yet to come’. Daar hoopten we zo ontzettend op. 2017 moest en zou óns jaar worden. En jeetje, dat werd het! Zo wisten we toen niet dat dat de laatste kerst met zijn drietjes was en nu is Floris alweer bijna twee maanden! Wat kan er toch een hoop gebeuren in een jaar. Tijd om terug te blikken op 2017…
Ziek en een weekendje weg
Het jaar begon zoals normaal. Aan het begin van het jaar lijkt het wel alsof alle drukte eruit komt en heb ik vaak keel- en/of blaasontstekingen. Zo ook in januari. We besloten het lekker rustig aan te doen, vierden onze verjaardagen niet in januari en gingen een weekendje met zijn drietjes naar Brussel voor Mamablogger. Wat hebben we genoten!
Geen motivatie om te bloggen en… zwanger!!
Op mijn werk was het megadruk en ik maakte flink wat overuren. Ondertussen blogde ik dagelijks hier op de blog en ik merkte in februari dat ik op was. Ik kon niet meer! Ik was moe, voelde me niet goed en had echt 0,0% motivatie om te bloggen. Voor het eerst in drie jaar verscheen er langer dan een week geen artikel op Mamablogger. Wat had ik het daar slecht mee, maar toch kon ik het niet opbrengen. Achteraf bleek waarom, want kleine Floris groeide in mijn buik en die had al mijn energie nodig! Wat hoopten we hierop en wat waren we blij! Heb je de zwangerschapsaankondiging toen gelezen?
Een auto-ongeluk
Na de aankondiging, voelde ik me nog steeds hondsberoerd, maar omdat ik zo blij was gaf dat ook energie. Ik begon weer met bloggen, want ik liep over van de inspiratie. Het was pittig, want op mijn werk bleef het druk en het werd niet rustiger. Ondertussen liep alles thuis ook gewoon door. De maanden vlogen voorbij en voor ik het wist was ik door het eerste trimester van de zwangerschap en toen kregen Milan en ik een auto-ongeluk…
De auto was total loss en ondanks dat het niet mijn schuld was, was het nog een heel geregel. Het duurde uiteindelijk vijf weken voordat alles rond was met de verzekering en we een nieuwe auto konden kopen. Maar het voornaamste was dat Milan, Floris in mijn buik en ik oké waren. Achteraf gezien hebben we heel veel geluk gehad, want we hebben een flink duurdere auto terug kunnen kopen die ook nog eens groter was. Dat kwam goed uit met een baby op komst.
Mijn club werd landskampioen 🙂
Wat ook een plekje verdient in dit jaaroverzicht is dat Feyenoord landskampioen werd. Ik ben een enorme fan en wat heb ik gefeest die dag! We hebben er dan ook 18 jaar op moeten wachten 😉 De week ervoor hadden we al kampioen moeten worden en wij waren bij een feest in Rotterdam. We keken er zo naar uit, want we zouden heus wel winnen van Excelsior. De stemming in de trein was top en ook Milan had het reuze naar zijn zin in zin Feyenoord shirt. Het liep echter anders, want we verloren gewoon de wedstrijd! De ontlading de week erna was dan ook enorm haha.
Klussen en Patricks gezondheid
In de zomervakantie is bijna het hele huis geverfd, werd de babykamer klaar gemaakt én hebben we enorm getobd met Patricks gezondheid. Op een gegeven moment noemde de huisarts zelfs het woord ‘kanker’. Dan zit de schrik er behoorlijk in kan ik je vertellen. Gelukkig bleek het allemaal veel minder ernstig te zijn. Patrick kreeg een heel naar maagonderzoek en hij bleek een ontstoken slokdarm en een scheurtje in zijn middenrif te hebben. Ook heel vervelend, maar wat waren we blij met dat nieuws! Het herstel duurde lang en ik durf nu pas te zeggen dat het echt beter gaat. Gelukkig!!
Verlof!
Na de vakantie werkte ik nog een paar weken en daarna begon mijn verlof. Met nog een paar weken te gaan kan ik zeggen dat ik een topverlof heb gehad. Wat heb ik genoten! Ik heb heerlijk vooruit kunnen bloggen en genoten van de vrije tijd. Ik maakte traktaties, blogde mij een slag in de rondte, dronk koffie in de stad met moeders van school, had leuke afspraken en bereidde mij voor op de bevalling. Heerlijk!
De bevalling!
Milan is op 18 oktober jarig en we wilden niet dat Floris ook op die datum geboren zou worden. We hadden een stiekeme voorkeur voor de 17e, want 17-10-2017 klinkt wel heel tof. En Floris luisterde, want in de vroege ochtend van die dag werd hij geboren. Zo lief, zo klein, zo mooi en zo van ons. Ondanks dat het pittig is en hij veel huilt, genieten we volop van hem en heeft hij ons al getrakteerd op zijn eerste lachjes! Heb je mijn bevallingsverhaal toen gelezen?
Milan
Milan is een topkind! Hij is een ontzettend lieve, grote broer en doet het ondertussen onwijs goed op school. Hij gaat als een malle en zit inmiddels ook alweer een aantal maanden op musicalles. Er was laatst een kijkles en toen zag ik voor het eerst wat hij daar allemaal doet. Hij vertelt er zelf niet zoveel over, maar wat doet hij dat leuk! Hij heeft er veel plezier in en staat volgend jaar zelfs in de schouwburg! Musicalles doet heel veel met kinderen en ze leren er heel veel van, waar ze de rest van hun leven profijt van hebben. Ik hoop dat hij het volgend jaar net zo goed doet op school als nu en dat hij het nog steeds zo naar zijn zin heeft met alles. Hij zit zo lekker in zijn vel, dat wil iedere ouder voor zijn kinderen.
De laatste weken van het jaar
De laatste weken van het jaar zijn ingegaan en dit jaar is voorbij gevlogen. Het was een goed jaar (tot nu toe natuurlijk haha) en we hopen dat 2018 minstens zo goed wordt, maar dan zonder een bevalling 😉 Ik heb plannen met betrekking tot mijn werk en die zijn er ook besproken. Dit heeft ook gevolgen voor Patrick, maar ik kan daar nog niets over zeggen omdat nog niet alles rond is.
Ik ga 9 januari weer aan het werk en heb er weer zin in, al zal die eerste dag best moeilijk zijn. Ik krijg de tijd om te wennen en verwacht binnen een week of twee wel weer helemaal bij te zijn. Ik heb namelijk veel contact gehouden, dus weet al een hoop.
We kijken uit naar de feestdagen en hopen dan lekker te kunnen genieten van en met elkaar. De eerste kerst met zijn vieren.Wat zou het fijn zijn als we dit jaar net zo konden afsluiten als dat we het zijn begonnen. Met elkaar…
Morgen vertel ik wat onze dromen en doelen zijn voor 2018.
Hoe was jouw/jullie jaar? Laat het me weten in de comments hieronder.
Mooi geschreven maris