Toen ik een jaar of 20 was dacht ik dat je je leven volledig op de rit zou hebben als je 35 was. Een huwelijk, een goede baan, een mooi huis en misschien wel kinderen. Op die leeftijd dacht ik ook dat je op je 35e overal het antwoord op zou hebben. Je was dan immers écht volwassen en als je ook nog de verantwoordelijkheid hebt over kinderen, dan moet je het allemaal wel weten en goed doen toch? Of valt dat in de praktijk nog best tegen?