Terwijl ik dit schrijf hebben we net te horen gekregen dat de persconferentie van volgende week met een week wordt vervroegd. Dat betekent dat we vanavond een persconferentie krijgen waarin hoogstwaarschijnlijk nieuwe maatregelen worden aangekondigd. Laat ik voorop stellen dat we uiteraard zullen doen wat we moeten doen. Dat lijkt mij niet meer dan logisch en ik moet zeggen dat ik vrij angstig wordt van ‘code zwart’. Dat willen we dus heel graag voorkomen. Maar wat nu als we weer een lockdown krijgen? Ik moet zeggen dat ik daar nu veel meer moeite mee zou hebben…
Wéér een lockdown?
In ons achterhoofd wisten we wel dat het niet goed gaat gezien de besmettingsaantallen van afgelopen week. Gesprekken gaan nergens anders meer over en je weet dat extra maatregelen op de loer liggen. Bij de eerste lockdown was alles nieuw en hadden we geen idee wat we konden verwachten. Daarna wisten we het wel en wisten we ook dat het pittig was. Zeker het geven van thuisonderwijs in combinatie met thuiswerken. Ik vond dat vooral heel erg tegenvallen.
De tweede keer wisten we daarom wat ons te wachten stond, maar toen was er nog perspectief in de vorm van de vaccinaties die we in het vooruitzicht hadden. Dit keer mis ik dat perspectief heel erg. Wat is nu eigenlijk het perspectief? De booster? Of is dat het ook niet? Ik weet het niet. Wij willen ons ook de derde keer laten vaccineren (laten we daarover vooral niet in discussie gaan) en ik weet dat we geen garanties krijgen, maar we moeten nu toch wel iets? We kunnen niet constant alles op slot blijven gooien, openingstijden wijzigen en keer op keer de regels veranderen. Toch?
En juist daarom zie ik op tegen de persconferentie van vanavond. Wat gaat het worden, een lockdown net als vorig jaar? Mogen de scholen toch openblijven zoals het OMT inmiddels heeft geadviseerd (ik hoop het!) of beslist het kabinet toch anders? Vanavond zullen we het zeker weten.
Energie halen uit de leuke dingen
We mogen echt niet klagen, maar de laatste tijd haal ik juist energie uit de leuke dingen die we als gezin doen. Veel andere dingen slurpen op dit moment energie en tijdens zulke weekenden laad ik mij juist op en kan ik er weer even tegenaan. We hoeven dan niet perse hele dagen weg, ik vind een rondje tuincentrum of een visite ook heerlijk. Ook zijn er dingen waar we, net als heel veel van jullie, heel erg naar uit kijken. Pakjesavond, Kerst en Oud & Nieuw. We hebben geen idee wat dat moet worden dus durven we ons er niet teveel op te verheugen.
Nogmaals, we doen wat nodig is en wat moet dat moet, maar dit keer heb ik er veel meer last van. Het houdt mij bezig en als de regering het niet weet, hoe moeten wij het dan weten? Dat gevoel overheerst nu heel erg. We gaan het in ieder geval weer meemaken vanavond.
Herkennen jullie dit? Ik ben heel benieuwd hoe jullie erin staan. Klets mee in de comments hieronder of op de social media kanalen van Mamablogger.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Onze basisschool is sowieso dicht tot 3 december en mogelijk daarna. In de groep 8 van mijn middelste zoon waren van 33 kinderen 26 kinderen positief getest en ze zijn allemaal ook in meedere of mindere mate ziek geworden. Zoon krijgt al sinds 11 November thuisonderwijs wat ik vooral in groep 8 vervelend vind. Mijn kind op de middelbare school heeft niet zoveel besmettingen gelukkig. Hier in Zuid-Limburg waar we wonen zijn de aantallen zo hoog. Maar goed, het moet maar zo.
Mijn onderbuikgevoel…..daar had ik op moeten vertrouwen en dat ga ik dus vanaf nu ook doen! Morgen lees ik terug wat ons nu weer wordt opgelegd en ga ik hopen, dat er nu eindelijk eens wat gedaan wordt aan meer bedden en personeel in de zorg en een aanpak op lifestyle, goedkopere levensmiddelen, etc. Dat gaat ook instroom verminderen in de zorg. Hou je taai en adem in en uit! 😘
Hier in België hetzelfde 😒. Ook al zitten onze kinderen al in het middelbaar en unief..ik hoop dat de scholen niet sluiten. Ze hebben het samen zijn nodig..al is het maar om te sakkeren over hun ouders 😏..
Het beste is inderdaad om rustig te blijven ademen en te genieten van kleine dingen die oh zo groots zijn! Een leuke hiervoor is het boek “klein gelukske” van Lynn van Royen☺️
zo herkenbaar dit. Nee heb nog geen naar school gaande kinderen.
maar zie heel erg op tegen nog een lockdown.
zit een onrust in mij al vanaf moment dat de persconferentie werd afgekondigd.
weet het even niet meer zo goed. maar laten we hopen dat het onderwijs open blijft en sporten blijft mogen. (vind dit belangrijk sport zelf thuis maar sporten is gezond)
Hoop dat het meevalt,
maar ook eerst is herkenbaar vooral dat code zwart beangstigd mij ook. wat gebeurt er als je op dat moment een ernstig ongeluk krijgt