“Zo, dan gaan we nu weer lekker en gezellig naar huis jongens” zei ik achteloos tegen Milan en Floris toen ik de auto startte om met hen naar huis te rijden. Milan was even stil en zei toen “Mam, je hebt weer zin om naar huis te gaan hè?”. Dat was het moment waarop ik even stil was, want hij had gelijk. Ik had voor het eerst sinds een aantal maanden weer zin om naar huis te gaan. Ik vroeg Milan of ik veranderd ben sinds we verhuisd zijn. Daar hoefde hij niet over na te denken, want volgens hem ben ik minder gestresst. Jeetje…
De opmerking raakte me
Hij heeft gelijk. Ik heb het wel razend druk, maar dat is wat anders dan stress. En stress heb ik momenteel niet. Gelukkig maar… Druk is niet erg, stress en zorgen wel. Er is rust in de tent doordat we letterlijk meer ruimte hebben. Ruimte om te bewegen, te werken en het huishouden te doen. Hierdoor kunnen we veel efficiënter alles doen en ook dat geeft rust. Ik heb het al vaker gezegd, maar we groeiden letterlijk uit ons oude huis. Blijkbaar heeft dat dus ook zijn weerslag gehad op hoe ik mij voelde. En dat heeft blijkbaar zijn weerslag gehad op de jongens… Ik vind dat heel erg, want zij zouden nooit de dupe mogen zijn van hoe ik mij voelde.
Het viel wel mee dacht ik
Ik had overigens zelf niet in de gaten dat ik blijkbaar heel gestresst was en dacht altijd dat het wel meeviel. Ik had het gewoon druk dacht ik altijd. Pas nu we in het nieuwe huis wonen realiseer ik mij dat het anders is. Niet vanwege het huis, maar puur vanwege de ruimte die we nu hebben. Nooit gedacht dat dat zoveel invloed kon hebben.
Dus ja, Milan heeft gelijk. Zonder dat ik het mij realiseerde heb ik voor het eerst sinds tijden écht zin om naar huis te gaan. De ruimte geeft mij rust en dus geeft het ons rust. Ik had alleen gewild dat ik mij dat eerder had gerealiseerd…
We weten nu in ieder geval zeker dat we de juiste beslissing hebben genomen door te gaan verhuizen. Hebben jullie een soortgelijk voorbeeld van hoe een verhuizing rust bracht? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Oh herkenbaar onze oude huis was ook te klein.. en liep je door de buren op eieren.. Dat was bij Thijs de druppel dat ie op school vervelend gedrag ging vertonen. Dat was de druppel en hadden achteraf al veel eerder moeten verhuizen. Nu gaat zoveel beter. Thijs is weer thijs oké zijn puber buien maar ja hoort erbij. Hij zit nu meer op zijn plek op school… en zo fijn
Wow! Wij gaan in juli verhuizen naar een groter huis met meer ruimte. Dus ik ben benieuwd of dit verhaal voor mij ook op gaat.
Wat fijn dat het verschil zo merkbaar is. Wij wonen met z’n 8en in een eenvoudig rijtjeshuis. Dit voelde voor ons al als zeeën van ruimte, aangezien we uit een appartement met 2 slaapkamers kwamen.
Je kunt mooi schrijven. Een leuke blog, net ontdekt.
Rachelle