Home + Opvoeden | De nadelen van zeven jaar leeftijdsverschil

Opvoeden | De nadelen van zeven jaar leeftijdsverschil

Op 2 juni 2017 schreef ik over de voordelen van zeven jaar leeftijdsverschil tussen de jongens. Bijzonder, want Floris was toen nog lang niet geboren en ik beschik niet over voorspellende gaven 😉 Het was meer de verwachting die we hadden en hoewel er best veel klopt van wat ik toen zei, zijn er ook voldoende nadelen aan dit leeftijdsverschil. Zeker nu beide jongens ouder worden. Ze zijn niet erg en we hadden het ook niet anders willen doen, maar alleen maar voordelen? Nee, dat is ook niet het geval.

Het was een samenloop van omstandigheden. De eerste jaren van Milans leven waren we er heilig van overtuigd dat we het bij één kindje zouden houden. We vonden het wel lekker zo en hadden het heerlijk met zijn drietjes. Een tweede kindje was wat dat betreft geen optie, maar financieel was het ook niet haalbaar. Daar had ik het destijds niet echt over, want dat laatste is niet iets wat je zomaar aan de grote klok hangt. Zeker toen niet. We verhuurden ons appartement en hebben toen flink wat financiële zorgen gehad. We durfden een tweede kind daarom ook gewoon niet aan.

Dit veranderde allemaal toen Milan ongeveer zes jaar was. We kregen op financieel gebied meer lucht en vroegen ons steeds vaker af of we écht geen tweede kindje wilden. Het antwoord is inmiddels wel duidelijk denk ik ☺️

Het is gelopen zoals het is en we vinden het leeftijdsverschil echt wel lekker. Maar toch kleven er niet alleen maar voordelen aan. Er zijn ook echt wel wat nadelen en die zitten hem vooral in het verdelen van de aandacht en het schakelen tussen de twee verschillende leeftijden:

De nadelen van zeven jaar leeftijdsverschil

  • Uitstapjes plannen die beide kinderen leuk vinden. Zo waren we laatst uitgenodigd voor een voorstelling van Bumba. Heel leuk voor Floris, maar niet meer voor Milan. Toch ging hij mee en voor die 50 minuten was het prima, maar het ging niet van harte haha. Datzelfde geldt voor musea en andere uitstapjes. Het is niet altijd even gemakkelijk om iets te kiezen wat voor beide jongens leuk is.
  • Milan die Floris soms echt heel vervelend vindt en dat leidt regelmatig tot strijd tussen beide jongens.
  • Ze begrijpen elkaar ook niet altijd. Floris is nog te klein om bepaalde dingen te begrijpen en hij begrijpt niet dat Milan soms niet mee wil doen bijvoorbeeld. Een ander voorbeeld: Floris wil graag hebben wat Milan heeft en Milan wil dat Floris van zijn spullen afblijft. Milan begrijpt niet waarom Floris iets nog niet kan of dat niet snapt. We moeten het dan op verschillende niveaus uitleggen. Absoluut niet erg, maar ook dit leidt nog weleens tot frustratie bij beide jongens.
  • Aandacht verdelen. Iets waar bijna alle ouders weleens mee worstelen denk ik. Milan is behoorlijk zelfstandig en Floris heeft wat meer aandacht nodig, logisch. Ik vergeet daardoor weleens dat Milan net zoveel aandacht nodig heeft. Dat halen dan altijd wel weer in, maar we moeten er wat vaker bij stilstaan.

Nu ik het rijtje zo zie staan zie ik dat het geen echte nadelen zijn. Er is voor ieder leeftijdsverschil wel wat te zeggen en het is gewoon zoals het is. En als ik dit zie denk ik alleen maar “Floris is een geluksvogel met zo’n grote broer als Milan”.

Ik denk dat het ideale leeftijdsverschil niet bestaat. Geen enkel kind en situatie is hetzelfde. Als jullie als gezin maar gelukkig zijn. Dat is bij ons zeker het geval. Al zou er 10 jaar tussen zitten. Deze twee jongetjes zijn perfect zoals ze zijn en ik hoop vooral dat ze later als ze volwassen zijn het nog net zo fijn hebben met elkaar als nu. Hoeveel leeftijdsverschil zit er tussen jouw kinderen? En is er wat jullie betreft een ideaal leeftijdsverschil?

Volg:
Marisca

Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.

Find me on: Web | Twitter/X | Instagram | Facebook

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

3 Reacties

  1. 6 maart 2020 / 08:10

    Ik heb 3 kindjes. De oudste is 19, de middelste 17 en de jongste 2. Aan beide leeftijdsverschillen kleven voor- en nadelen. Zo kan de kleine man wel eens verdrietig zijn als broer en/of zus niet willen spelen. Zij vinden dat lastig, zijn er een beetje uitgegroeid. Daarentegen zijn ze wel zo groot dat ze hem overstelpen met aandacht op andere vlakken. Elk leeftijdsverschil heeft zijn voor- en nadelen. En ze hebben allemaal hun charmes. Lekker genieten van je kindjes en de uitdagingen die het leeftijdsverschil soms met zich meebrengt. 😉

  2. 6 maart 2020 / 08:35

    Zo zit er overal nadelen en voordelen aan. Ik wilde altijd een klein leeftijdsverschil tussen mijn kinderen omdat ik dacht dat dit het leukste zou zijn. Ze zouden dan veel aan elkaar hebben. Dat hebben ze ook zeker, maar zo hebben ze ook wel veel ruzie en willen ze altijd hetzelfde speelgoed hebben

  3. bob
    6 maart 2020 / 15:59

    Klopt, mijn broer en ik schelen 7 jaar, ik ben de oudste, ik spreek nu op oudere leeftijd. Tijdens onze jeugd hebben wij helemaal niets met elkaar gehad, geen samen dingen doen. andere vrienden, ik zat al op school en hij nog in de luiers. Ik vond hem stom en hij mij ook, we hadden altijd ruzie om de kleinste dingen. Tenslotte had ik 7 jaren gehad dat ik alles kreeg, zelfs wij hadden een kindermeisje voor mij omdat mijn ouders 3 zaken hadden en geen tijd hadden voor mij. Toen mijn broertje geboren werd ging alles anders worden, ik kreeg helemaal geen aandacht, tenslotte ging alles naar de pas geborene. Ook op middelbare leeftijd hadden wij beide gezinnen en kwamen wij alleen op verjaardagen van ouders bij elkaar. Nooit zag ik of hoorde ik wat van hem. Tot het moment dat mijn vader overleed en de laatste ouder samen met onze vrouwen hebben uit gestrooid op zijn geboorte grond. We zijn met ons vieren, mijn broer en onze vrouwen en ik zelf ergens gaan eten om terug te denken aan onze vader. Vanaf dat moment zijn we bijna iedere week samen op pad gegaan. Ook hebben wij samen een museumkaart aangeschaft en overal waar we komen pakken we een museum mee, is het niets wat ons bevalt dan zijn we zo weer weg. De relatie is nooit zo goed geweest en hopen dit nog heel lang te kunnen voortzetten. Dus al heb je in het begin weinig aan elkaar, op latere leeftijd kan daar zeker een positieve draai aan gegeven worden. Dat wilde ik toch even delen met jullie.