Begin dit jaar hebben we Floris al ingeschreven voor de peuterspeelzaal. De wachtlijsten zijn lang en we wilden graag drie ochtenden dus we waren er op tijd bij. Afgelopen zomer kregen we het verlossende woord: vanaf januari 2020 is er een plek gereserveerd voor Floris! Hij is dan twee jaar en twee maanden dus dat kwam perfect uit. We zouden dan twee maanden hebben om aan deze situatie te wennen en als in maart mijn ouderschapsverlof voorbij is, zou ik weer volledig aan het werk gaan. Perfecte planning totdat we afgelopen vrijdag een mailtje kregen. De peuterspeelzaal houdt op te bestaan per 1 januari 2020…
Daar zit je dan op vrijdagmiddag. In de mail stond dat de school (waar de peuterspeelzaal een ruimte huurt) enkele jaren geleden al een samenwerking is aangegaan met een andere aanbieder. De huidige peuterspeelzaal mocht daarom de ruimte huren tot 1 januari 2020. Dit verbaasde mij enorm, want dat betekende dat ze dit al heel lang wisten en ondertussen werd ons wel een plek toegezegd. Dit kan toch niet zomaar?!
Het hele weekend heb ik er flink van gebaald. We hadden alles geregeld zoals het hoort en hadden dat ook nog eens ruim van tevoren gedaan. We hebben een kind dat er aan toe is, hadden het geregeld met opa en oma én met mijn werk. Ik had even geen flauw idee wat we hiermee aan moesten.
In de mail werd niets gezegd over wat de nieuwe aanbieder zou gaan doen met de kinderen die ingeschreven stonden, waaronder Floris. Worden deze kinderen “overgenomen” of was er bij de huidige aanbieder nog een plek op een andere locatie? Het was allemaal heel onduidelijk.
Wat gaan we doen?
Uiteindelijk kwam het verlossende woord: de nieuwe aanbieder zou deze groep kinderen overnemen als de ouders dat tenminste wilden. Anders kon je je kind inschrijven op één van de locaties van de huidige aanbieder. De eerste optie is natuurlijk heel fijn, maar we kennen de nieuwe aanbieder niet en er is ook nog geen informatieavond gepland. De tweede optie is ook een goede mogelijkheid, maar daar gaat dan weer tijd overheen en januari gaan we dan waarschijnlijk niet meer redden.
Het is geen ramp omdat Floris van harte welkom is bij opa en oma, maar ik vond het toch een blog waard omdat ik vind dat als een organisatie dit weet, zij niet een plek aan ouders kunnen beloven. Wij hebben heel veel geluk met opa en oma, maar dat heeft niet iedereen. Daarnaast is Floris er enorm aan toe om naar de peuterspeelzaal te gaan en te spelen met andere kindjes.
We gaan hem in ieder geval op een andere peuterspeelzaal inschrijven en wachten bericht af van de nieuwe. Dan zien we wel wie er al eerste is en bij wie we vervolgens het beste gevoel hebben. Het is geen ramp, maar we balen er wel van.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wat vervelend! Vooral ook heel raar dat ze dat dan niet eerder gecommuniceerd hebben… hopelijk kunnen jullie nu een keuze maken die passend is.
Auteur
Dat hopen wij ook. Het komt vast wel goed, maar vind het gewoon niet netjes.
Wat kun je daar een knoop van in je maag hebben, hé?
Zo gaven wij bij onze tweede zwangerschap op het kinderdagverblijf op welke dagen we ons tweede kindje graag in wilden schrijven. Dat was begin 2018. Kregen we doodleuk te horen dat er voor de dinsdag pas plek was medio 2020..!! Van andere ouders had ik ook wel van de vreselijke lange wachtlijsten gehoord, maar ik hoorde ook van anderen dat je voorrang kreeg als je al een kindje op het kdv had zitten.. mooi niet dus!! Wat heb ik daar een buikpijn van gehad! Uiteindelijk besloten om naar een ander kdv te gaan en zo blij mee!! Zij zijn veel flexibeler en we hebben er afgelopen zomer door onze privé-omstandigheden al een paar keer extra opvangdagen bij kunnen nemen, dat was bij de andere opvang ondenkbaar geweest!
Auteur
Wat fijn dat jullie nu zo’n flexibele opvang hebben! Misschien heeft dat dan zo moeten zijn. Ik geloof daar eigenlijk wel in. Een vriendin van mij hikt ook tegen die lange wachttijden aan. Dat is inderdaad best penibel…