Moeders kunnen niet ziek zijn, hoor ik vaak om me heen en zo denk ik er stiekem ook wel over. Want hoe breng ik Milan weg, slaap ik tussendoor, hoe draait het huishouden door en wie brengt in godsnaam de bestellingen naar het postkantoor? Het maakt niet uit wat ik heb, ik loop eigenlijk standaard door.
Met een keel- of blaasontsteking werken? Prima te doen hoor, als je maar antibiotica hebt. Ik gooi er dan nog een slokje cranberry sap in en gaan met die banaan. Tuurlijk, ik weet dat dat niet altijd goed is, maar wat moet ik dan? Ik moet toch gewoon werken en hoe draait alles thuis dan door? En buiten dat vind ik ziek zijn ook gewoon een gedoe. Maar goed, deze (toch wel onverstandige) houding kon van de week helemaal overboord, want nu was ik zo ziek dat het echt niet meer ging. Het begon met, weer, een keelontsteking. Ik heb deze nog nooit zo hevig gehad. Volgens de dokter een virus en ik zou ook nog wel koorts krijgen zei hij. Nou, bedankt voor de bemoedigende woorden! Maar hij had gelijk, ik kreeg koorts…
Daar lag ik dan, midden in de nacht op de bank naar de herhaling van De Wereld Draait Door te kijken en daarna naar Hart van Nederland, want slapen ging niet van de pijn. Pijn dus, heel erge pijn en vooral ook heel veel medelijden met mezelf 😉 En dan ga je nadenken over wat je allemaal moet doen de hele week, je moet je ziekmelden op je werk, wat te doen met Milan, want die kan ik moeilijk dagen binnen houden, wie brengt de bestellingen weg, wie pakt ze überhaupt in etc.
Kortom, het is een gedoe, en ik hou niet van gedoe
Mijn moeder is normaal mijn rots in de branding, maar ook die was ziek. Gelukkig zat er ook nog wat mee, ik had de mazzel dat mijn man de hele week vrij kon zijn!
Het huishouden, de boodschappen doen, perenijsjes halen, naar de apotheek, bestellingen inpakken en wegbrengen, mail beantwoorden, en zelfs naar Amsterdam voor inkopen, you name it en hij draaide er zijn hand niet voor om! Dus moeders kunnen wel ziek zijn, als de vaders maar in de buurt zijn 😉
Ik ben blij dat ik zo’n lieve man en zulke lieve ouders heb die me helpen waar ze kunnen zodat alles toch door kan gaan. En zonder al te zoetsappig te klinken, het mag weleens gezegd worden! Want hierdoor heb ik nu eens écht goed uit kunnen rusten.
En dan hopen we nu vooral dat ik voorlopig niet meer ziek wordt, want ik doe het nog wel graag allemaal zelf 🙂
Antibiotica en perenijsjes 😉
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
En vergeet vooral Milan niet want zijn grappen en grollen maken je ook snel beter
Auteur
Dat sowieso!