Het is niet niks; wisselen van school als je in groep 6 zit. Je kent je klas al zes jaar en groeit met elkaar op. Nog twee jaar en dan zouden jullie afscheid nemen van de basisschool. Maar dat afscheid komt eerder, want je verandert op eigen initiatief van school. Ik vind het super stoer en over drie weken is het zo ver…
Na de meivakantie naar een andere school
Onze oudste gaat na de meivakantie starten op een andere school in onze nieuwe wijk. Geheel op eigen initiatief. Niet omdat hij zijn huidige school niet leuk vindt en ook niet omdat deze nu verder weg is, maar simpelweg omdat hij meer kinderen wil leren kennen in de wijk. Er wonen namelijk veel kinderen in onze nieuwe wijk. Veel meer dan in de wijk waar we woonden. Deze kinderen spelen volop met elkaar buiten en vormen al kleine groepjes. Hij wil ze leren kennen en meedoen. Logisch, maar dat maakt het nog geen gemakkelijke stap.
De beslissing om van school te veranderen
In groep 6 van school veranderen doe je niet zomaar en was ook niet noodzakelijk. Oké, we moeten wat verder fietsen, maar dat was geen probleem. En toch was hij nieuwsgierig naar deze andere school in de wijk. We besloten te mailen voor een rondleiding. Niet alleen voor hem, maar de jongste gaat in oktober naar school. Voor ons stond vast dat we hem wel wilden laten starten op de school in de wijk, als we een positief gevoel hadden bij de school natuurlijk.
In december kregen we een rondleiding en wat was het gevoel goed! Ik moet bekennen dat het gevoel veel beter was dan bij de huidige school. Maar goed, dat was een gevoel op basis van een rondleiding van een uurtje. Daar kun je niet zo’n beslissing op nemen. Voor de oudste stond het echter vast, hij wilde die beslissing wel nemen op basis van de rondleiding. Hij wilde naar deze school! Toch hebben we daar eens stokje voor gestoken en vroegen we of hij een ochtend mee kon lopen. Dat kon na de kerstvakantie. Dat liep door de lockdown echter anders…
Een ochtend meelopen op de nieuwe school
Uiteindelijk was het zo ver op 10 maart, hij ging een ochtend meelopen op de nieuwe school en werd daar heel hartelijk ontvangen. Met een grote glimlach, en twee inschrijfformulieren voor hem en zijn broertje, kwam hij de school uit lopen. ‘Mam, als je het formulier zo invult, kunnen we hem daarna meteen weer inleveren’. Die middag liepen we met twee ingevulde formulieren weer terug haha.
Inmiddels is hij officieel ingeschreven en zijn zijn huidige klasgenoten op de hoogte. En precies twee maanden later, op maandag 10 mei, gaat hij beginnen op zijn nieuwe school. Dan heeft hij nog een maand of twee om daar te wennen en kinderen te leren kennen voordat de zomervakantie begint.
Ik ben super trots op hem. Hij nam zelf de beslissing, regelde zelf de formulieren en ging toch in die klas zitten die ochtend. Ik weet niet of ik dat op die leeftijd had gedurfd. En ik hoop met heel mijn hart dat het een goed beslissing is geweest en hij er twee fantastische jaren krijgt. Duimen jullie met me mee?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Milan weet heel goed wat hij wil en doet. Zijn zelfvertrouwen en zelfstandigheid zijn zo gegroeid en inderdaad heeft hij “nieuwe” vriendjes nodig en je zal zien dat hij zich nog verder zal ontplooien als hij “bevrijd” is van de groep waar hij nu in zit. Milan je bent super dapper en gaat het maken