Toen ik zwanger was van Milan hoorde ik voor het eerst over een placenta die voor de baby ligt dus tegen de buikwand. Ik dacht toen nog heel naïef dat je vanaf een week of 18 de baby sowieso wel zou voelen. Man, wat heb ik mij toen regelmatig zorgen gemaakt, want ik voelde hem dus vaker niet dan wel… Dit maakte me zo onzeker.
Naar mate de zwangerschap vorderde, werd Milan natuurlijk groter en voelde ik hem steeds beter. Toch had ik toen ook dagen dat ik hem echt niet voelde. Ik wilde niet altijd meteen aan de telefoon van de verloskundige hangen, maar ik heb haar toch regelmatig gebeld. Ik mocht daarna altijd komen om het hartje te luisteren. Als dan bleek dat alles goed was, was dat iedere keer weer een hele opluchting, om mij vervolgens een paar dagen later weer gigantisch druk te maken.
Dit had dus alles te maken met de placenta die voor hem lag. Hierdoor voelde ik de bewegingen een stuk minder. Ik had zo gehoopt dat dat dit keer anders zou zijn, maar niets is minder waar.
Bij de geslachtsbepalende echo werd het al gezegd: ik heb weer een placenta die voor ligt en daar baal ik zo enorm van!
Ik voel hem bijna niet bewegen…
Ik begin hem nu steeds vaker te voelen, maar nog veel vaker helemaal niet. Zo maakte ik mij van de week twee dagen zorgen, want ik voelde echt niets! De dag erna weer enorm veel om nu dus de hele dag alweer niets te voelen… En om nu al iedere keer de verloskundige te bellen voelt ook zo hysterisch.
Toch heb ik mij wel voorgenomen dit bespreekbaar te maken met de verloskundige. Ik mag er pas volgende week maandag weer heen (die stomme afspraken om de vier weken haha), maar de kans is groot dat ik dit eerder bespreekbaar maak. Tenzij ik hem opeens heel veel voel bewegen.
Hebben jullie hier ervaring mee? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik kan me niet voorstellen hoe het is, mijn baby’s waren altijd druk in mijn buik en reageerden altijd op mijn hand. Bij de eerste een placenta die achter lag en bij de tweede een die voor lag. Ik zou het zeker bespreekbaar maken; die zorgen zijn niet goed en ook onnodig met een praktijk in de buurt.
Ik hoop dat jullie ventje nr. 2 toch even wat drukker gaat doen! ☺
Ahhh dat is niet fijn ! Ee zijn apparaatjes te koop zodat je zelf de hartslag kan horen van je kindje… Geen idee hoe duur ze zijn, misschien tweede hands ook wel verkrijgbaar ! Succes en ik hoop dat je hem snel wat regelmatiger voelt! Kus
Nou ik had de placenta voorliggen en voelde hem daardoor zeker na een week of 25/26 meestal in de flanken. Maar ook alleen maar als ik savonds in bed lag en echt even de rust nam.
Ik heb er eigenlijk nooit aangetwijfeld of er iets mis zou zijn omdat het qua gevoel paste bij het kindje.
Ik zou vooral proberen er niet te druk over te maken daar krijg je denk ik alleen maar meer stress van! Genieten zeker op een dag ls vandaag ?
Niets aan de hand
Ik voelde pas in week 23 wat voor het eerst. Ook een voorliggende placenta. Wat dat betreft, maakte ik me geen zorgen. Maar als het zo onregelmatig is, zou ik toch even bellen. Beter keertje te vaak dan te weinig.
Volgens mij is het pas noodzakelijk hem vanaf 24 weken dagelijks te voelen, dus lijkt me niets om je zorgen over te maken.
Ik had tijdens 1 zwangerschap ook een voorliggende placenta, de keer daarna niet. Maar heb de eerste wel dagelijks gevoeld vanaf 24 weken ?