Een lastig onderwerp, maar wel eentje dat thuishoort op Mamablogger; merkkleding bij kinderen. Hoe belangrijk is dat eigenlijk? Ik kwam op het onderwerp door een aflevering van ‘Steenrijk, straatarm’. Hierin werden de twee kinderen van het “arme” gezin gepest op school omdat ze geen merkkleding droegen. Ik schrok daar behoorlijk van, want je zou juist verwachten in deze tijd dat duurzaamheid belangrijker is. Waarom zou je dan geen vintage kleding kunnen dragen? Daarmee maak je toch juist een statement? Misschien ben ik wel naïef, want denken pubers echt zo? Tegelijkertijd koop ik ook merkkleding voor de jongens. Wat zegt dat dan over mij?
Hoe belangrijk vind ik merkkleding?
Ik heb altijd heel erg van kleding gehouden, als jong meisje al. Mijn moeder werd er ook erg blij van en kocht regelmatig iets nieuws voor me. Toen ik ouder werd kocht het liefst iedere week iets nieuws. Ik droeg ook graag merkkleding net als iedere jongere denk ik. Vanaf mijn 13e had ik al allerlei bijbaantjes en van mijn verdiende geld kocht ik negen van de tien keer kleding. Toen ik weer wat ouder was ging dat geld ook naar andere spullen en bijvoorbeeld rijlessen. De kleding werd wat minder duur, want ik kon het mij simpelweg niet meer veroorloven. Toen Pat en ik ons eerste huis kochten werd ik mij veel meer bewust van mijn geld en sindsdien is alles anders. Een vest van €50,- is niet eens zo duur en ik kan het betalen, maar toch denk ik erover na. Juist omdat het voor mijzelf is. Ik koop dan liever iets nieuws voor de jongens of investeer het in ons huis.
Toch is kinderkleding kopen wel een dingetje. Ik vind het, net als mijn moeder vroeger voor mij, heerlijk! Ik kan er echt van genieten als ze er leuk uitzien en geef mijn geld liever aan hen uit dan aan mijzelf. Dat doe ik dan ook zeer regelmatig. En ja, ik vind ik het ook erg leuk om merkkleding te kopen. Toch zijn er grenzen. Veel merkkleding van bijvoorbeeld Tommy Hilfiger en McGregor koop ik tweedehands tijdens de kinderkledingbeurs. Je moet het treffen, maar ik heb al een paar keer heel veel geluk gehad. Daarnaast shop ik veel in de sale. Op kinderschoenen bezuinig ik niet, die moeten gewoon goed zijn. Tot slot koop ik ook bij H&M en andere winkels. Waarom niet? Ik mix en match er rustig op los en geef er ook geen fortuin aan uit, al kan ik mij voorstellen dat mensen dat wel denken als ze Milan zien.
Vind ik merkkleding belangrijk? Nee, niet perse, maar ik vind het wel mooi.
Hoe belangrijk is merkkleding op de basisschool?
Op de basisschool leeft het een heel stuk minder, al merk ik wel aan Milan dat hij is een stuk bewuster is van wat hij draagt dan bijvoorbeeld een jaar geleden. Hij ontwikkelt zijn eigen smaak en houdt echt van kleding. Goh, van wie zal hij het hebben 😉 Zo is hij helemaal gek van Levi’s en kwam hij een paar dagen geleden thuis met de opmerking dat hij in een etalage een heel mooie Levi’s trui had gezien. Die trui kostte €70,-, wat denk je zelf? Hij had wel een nieuwe petje nodig en dus kreeg hij een Levi’s petje. Kan ‘ie weer een hele tijd mee doen.
Op school zelf heb ik nog niet de indruk dat het heel erg leeft en daar ben ik blij om. Ik merkte wel dat kinderen naar elkaar kijken, maar ze hebben op die leeftijd denk ik nog helemaal niet het besef van wat iets kost. Ze kennen misschien de bedragen wel, maar zullen ze echt al doorhebben of dat duur is of niet? Ik vraag het mij af. Ik hoop het niet. Laat ze maar gewoon lekker buiten spelen met elkaar om wie ze zijn.
Hoe is dat bij jullie op de basisschool? Zijn kinderen zich daar al bewust van merkkleding en het ontwikkelen van een eigen stijl? Zo ja, in welke groep begint dat? Praat mee in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik heb de mazzel dat mijn oudste nog helemaal niets om kleding geeft. Hij zit in groep 6. Ik koop nooit merkkleding, ik heb er nu niets meer mee. Vroeger toen ik zelf kind was wilde ik het wel en kreeg ik ook levi’s en nike air max etc. Nu schaam ik me daar weleens voor want bij mijn ouders was het ook geen vetpot vroeger. Ik zie wel merkkleding voorbij komen bij zijn klasgenoten maar of de kinderen dat zelf belangrijk vinden of dat de ouders het gewoon leuk vinden weet ik eigenlijk niet.
Auteur
Ja, dat is ook precies de vraag. Is het wel belangrijk voor kinderen van die leeftijd? Ik merk wel dat er wordt gekeken naar wat ze aan hebben ook door ouders, maar kinderen van die leeftijd hebben de waarde van deze kleding denk ik echt niet door. Net als wij vroeger eigenlijk.
Ik heb zelf nooit merkkleding gedragen. Kon en kan het er niet echt aan uit geven. Ik vind een vest van 50 euro wel veel geld haha. Net wat voor maatstaven je gewend bent denk ik. Mijn ouders hadden het ook niet breed dus konden het ook niet eens voor ons kopen. En toen ik vanaf mn 12e ging werken vond ik het ook zonde om daar al mn zuurverdiende geld aan uit te geven. Mijn kinderen zullen ook niet snel weten wat Levi’s ofzo is…
Auteur
Dat is inderdaad voor iedereen verschillend. Ik koop het niet zo snel voor mijzelf, maar voor de kinderen wel, eigenlijk best gek, want ik doe er langer mee dan zij 😉