Begrijp me niet verkeerd, ook ik ben zo’n ouder die het heel erg lastig vond om de kinderen thuisonderwijs te geven en tegelijkertijd te werken. Ik heb er meerdere malen over geschreven, want het ging hier niet van een leien dakje. Ik had dus verwacht dat ik enthousiaster zou zijn toen het bericht kwam dat de scholen weer open gaan. Ik ben blij dat er weer structuur komt, vind het fijn dat ze weer volop kunnen spelen met leeftijdsgenootjes en dat ik weer moeder ben ik plaats van juf en de boeman die hem aan het werk wil zetten ?. En tegelijkertijd realiseer ik mij dat we langzamerhand ook weer teruggaan naar rennen en vliegen, het schoolgedoe en volle planners en agenda’s. Ergens vond ik die rust ook wel lekker…
Laat ik voorop stellen dat ik blij ben dat de scholen open gaan. Het is goed voor de kinderen en ik hoop dat de middelbare scholen ook zo snel mogelijk zullen volgen. Ik heb echter ook een kind dat het hier thuis wel fijn vindt en begin januari zelfs zou gaan kijken op een andere school. Dat liep natuurlijk anders en we hopen dat we dat snel alsnog kunnen plannen. Zijn gevoel maakt het voor mij dus ook anders en dat vind ik moeilijk, vooral voor hem.
Terug in het stramien; rennen en vliegen
We willen allemaal zo snel mogelijk weer terug naar het normale leven, maar waar ik stiekem niet naar terug wil is het rennen en vliegen van afspraak naar afspraak. Van school, naar de musicalles, even snel eten, vervolgens weer naar het zwembad etc. Dat is onderdeel van het normale leven en hoort er gewoon bij, maar ik moet bekennen dat ik die rust wel lekker vind ☺️. We gaan er dus nog maar heel even van genieten.
Het leven was wel overzichtelijk
Het is zo onwijs dubbel. Ik wil dat de winkels en horeca zo snel mogelijk open gaan, dat we weer uitstapjes kunnen maken en niet bij alles na hoeven te denken. Aan de andere kant heeft dit alles ook in laten zien wat echt belangrijk is. Dat we het helemaal niet nodig hebben om ieder weekend op stap te gaan. Eigenlijk was ik altijd op de vlucht en hier in huis kom ik echt tot rust waardoor we wat mij betreft niet perse weg hoeven. Het leven was overzichtelijk zo en het bleek dat we ons zo ook prima kunnen vermaken.
Ik voelde mij altijd gehaast, wilde zoveel mogelijk in één dag proppen, vloog altijd van het één naar het ander en dat kon nu niet meer. Ik begin aan die rust te wennen en die bevalt mij prima eerlijk gezegd. Ik weet dat het niet reëel is en dat het goed is dat we weer teruggaan naar normaal, maar ik wil niet meer terug naar dat gehaaste gevoel.
Dit gevoel komt dus uit verschillende hoeken; het gevoel van mijn kind en de rust die ik stiekem toch wel ervaarde. Van dat laatste heb ik inmiddels geleerd en dat gaan we, als alles weer normaal is, toch anders aanpakken.
Verder hoop ik dat het mijn kinderen toch heel goed doet als ze weer op school zitten. Eigenlijk hoop ik dat we straks allemaal weer onze rust vinden, net als heel veel andere ouders denk ik. Wat vinden jullie ervan dat de scholen weer opengaan? Gaat de vlag uit of hebben jullie ook wat gemengde gevoelens?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Oh herkenbaar! Hier ook een mama van 2 met gemengde gevoelens hoor. Ik word nu net pas wakker. Nou wie had dat ooit gedacht buiten de vakantie om haha. En al weken kan ik in alle rust naar m’n werk vertrekken terwijl iedereen nog slaapt, over een rustige snelweg naar m’n werk. Waar normaal de wekker ruim een uur eerder afgaat en ik 2 kids moet wakker maken en aankleden en moet afzeggen op 2 opvang locaties en moet racen en filerijden.. En thuiskomen terwijl er een pakkie klaarstaat omdat manlief thuis werkt op mijn werkdagen. Ga dat zo missen straks haha. Maar ook de rust in de agenda indd. Heb ADD en sinds lange tijd eens een beetje rust in m’n hoofd gehad omdat we geen 10 verjaardagen in 1 weekend hadden ? Maar het botste ook wel vaak met m’n ADD 6jarige dus wat dat betreft wel heel fijn dat er weer ritme in onze dagen komt. En ik weer in alle rust een boodschapje kan doen haha.