Eerder vertelde ik over de lastige tweede week op de peuterspeelzaal. Floris realiseerde zich dat ik wegging en had het daar moeilijk mee. En hij niet alleen hoor, ik ook ? Na een uur belde ik naar de peuterspeelzaal om te vragen hoe het met hem ging om vervolgens te horen dat hij lekker aan het spelen was. Dit zullen heel veel ouders wel herkennen denk ik. Naast het telefoontje stellen de foto’s die de juffen met ons delen, mij ook gerust. En dat niet alleen, door alle foto’s op te slaan hebben we later een superleuk aandenken voor Floris aan zijn tijd op de peuterspeelzaal. Ik laat een aantal van deze foto’s zien.
Het verschil tussen zeven jaar geleden en nu
Zeven jaar geleden was dat wel anders. Toen Milan op de peuterspeelzaal zat had de peuterspeelzaal nog geen app en deed je het met de foto’s die je zelf maakte tijdens bijzondere gelegenheden waar ouders mochten kijken. We hebben dus wel wat foto’s van die tijd, maar niet veel. Jammer, maar we kunnen er niets meer aan veranderen.
Toch realiseer ik mij nu des te meer dat de tijd zo ontzettend snel gaat en ook dit waardevolle herinneringen zijn. Zodra ze naar de opvang, de peuterspeelzaal of school gaan maak je minder foto’s van je kinderen omdat ze er simpelweg minder zijn. Dus lang leve de apps en de juffen die deze foto’s maken!
Een uniek kijkje op de peutergroep
De eerste dag dat Floris zo huilde plaatste één van de juffen een foto van een lachende Floris met de tekst “Floris lacht weer”. Wat was ik opgelucht na het zien van deze foto! Je gaat met een rotgevoel weg en op je werk vraag je je af of je kind het wel naar zijn zin heeft. Inmiddels zijn we weer een paar weken en een aantal foto’s verder. Een uniek kijkje op de peutergroep wanneer papa en mama aan het werk zijn.
Deze foto’s zijn gemaakt op de dag dat Floris voor het eerst zo huilde. Ik heb ze bijgesneden omdat de juf en andere kinderen anders herkenbaar in beeld zijn. Dat komt de kwaliteit niet echt ten goede, maar we hebben de originelen nog. Vooral de bovenste foto maakte mij zo blij. Gelukkig, hij heeft het naar zijn zin!
We horen vaak dat Floris lekker zijn gangetje gaat en “rond scharrelt”. Overal haalt hij speelgoed vandaan waar hij zich prima mee kan vermaken. Dit is zo’n foto daarvan. Hoe gaaf is trouwens de inrichting?!
Op deze foto speelt hij met een ander kindje en heeft hij de grootste lol. Dit is precies waarom deze foto’s zo waardevol zijn.
Op Valentijnsdag kwam Floris thuis met een zelfgemaakte kaart en wat was hij trots. Wij vonden het geweldig en zagen later deze foto op de app.
Deze foto werd op de laatste dag voor de vakantie gemaakt. Hij maakte een carnavalsmasker. We merken dat ‘ie door al het knutselen op de peuterspeelzaal, er thuis ook meer interesse in krijgt.
Ik hoop dat de juffen nog lang de tijd kunnen vinden om foto’s te maken. Voor ons zijn ze nu al heel veel waard ?
Worden bij jullie ook foto’s gemaakt op de peuterspeelzaal, de BSO, of op de opvang? Wat doen jullie met deze foto’s? Ik wil ze opslaan en er na zijn laatste dag (voor hij naar de basisschool gaat) een fotoboek van maken.
Klets gezellig mee in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Ik maak nu kennis met foto’s in apps op de opvang, want toen mijn oudste zoon naar de peuterspeelzaal ging deden ze dit nog niet. Ik heb ook niet heel veel foto’s van hem daar, behalve de foto’s die ik zelf gemaakt heb. Ik maak wel vaker foto’s van hem tijdens activiteiten op de basisschool, maar gelukkig vinden alle ouders dit daar wel zo’n dingetje. In de klassen-app wordt gelukkig ook veel gedeeld. Mijn jongste zoon gaat pas net een paar dagen heen en die was volgens het beeldmateriaal al heel lekker in de gymzaal met een grote bal aan het spelen. Dat is zo leuk om terug te zien, inderdaad! Ik probeer net als vorig jaar de leukste foto’s in een fysiek album te stoppen, zodat mijn kinderen later allebei boeken met mooie herinneringen hebben.