Afgelopen zondag heb ik na 16 jaar afscheid genomen van onze lieve, ondeugende en speciale kater Gijs. Ik was 12 toen ik hem kreeg en hij was op zijn zachtst gezegd wild. Na een aantal jaren opvoeden en heel wat tikken en krabben van Gijs verder, was het de leukste en liefste kat die er was. Een echte kater met karakter. Toen wij gingen samenwonen op een appartement kon Gijs niet mee, hij was namelijk de tuin gewend. Maar toen wij na twee jaar het huis van mijn ouders kochten, bleef Gijs lekker bij ons.
Inmiddels waren er nog twee katten toegevoegd aan de inboedel. Van één van hen moesten we afgelopen zomer al afscheid nemen vanwege een tumor en nu dus ook van Gijs. En dat doet niet alleen wat met ons, maar ook met M. Hij stond erbij bij de dierenarts afgelopen zomer en was er ook bij toen Gijs zondag thuis overleed.
Inmiddels heb ik dus wel wat ervaring, want hoe ga je om met je kind die net zo verdrietig is en wat werkt wel en wat werkt niet?
Toen we afgelopen zomer met onze kat bij de dierenarts stonden kregen we vrij onverwachts te horen dat ze niets meer voor hem konden doen. Het speelde wel door mijn hoofd dat dat kon, maar verwachtte dat niet zo plotseling. Stond ik daar met M en een kat die een spuitje moest krijgen. Ik vroeg aan de dierenarts wat het meest verstandig was en zij zei dat ik M echt duidelijk moest zeggen dat de kat dood ging. Ik was geneigd om te zeggen dat ‘ie heel lang ging slapen, maar dat was niet duidelijk genoeg. Ik snap dat natuurlijk wel en het is ook zo, maar je bent geneigd om het leed voor je kind toch wat te verzachten. Het is toch je huisdier waar je allemaal aan gehecht bent.
Laat de dierenarts dus heel duidelijk vertellen wat ze gaan doen zodat je kind weet wat er gaat gebeuren. Vertel ook duidelijk waarom. Dus dat het huisdier niet meer beter kan worden en dat het zo geen pijn meer heeft. Afgelopen weekend was een uitzondering. Onze Gijs overleed thuis, dus een heel andere situatie dan die M en ik hadden meegemaakt bij de dierenarts.
Toch heb ik M, op het moment dat duidelijk was dat het niet lang meer ging duren, verteld dat ook Gijs dood zou gaan en dat we hoopten dat dat thuis zou gebeuren om hem een rit naar de dierenarts te besparen. We waren Gijs namelijk de dag ervoor kwijt geraakt en op zijn laatste kracht is hij toch weer naar huis gekomen, iets wat niet gewoonlijk is voor katten. Noem het zweverig, maar ik was ervan overtuigd dat Gijs was teruggekomen om thuis te sterven. Ik heb M wel verteld dat zodra ik dacht dat Gijs pijn zou hebben, we alsnog naar de dierenarts zouden gaan.
Dus de laatste dag van Gijs hebben we hem vertroeteld, tegen hem gepraat en M heeft een tekening voor hem gemaakt. Gijs is gelukkig ook thuis overleden terwijl wij naast hem zaten. Daarna hebben we hem in een mandje gelegd, dat wilde hij eerder niet. En een paar uur later hebben we hem begraven in de tuin. In besloten kring 😉
Voor M was dit goed. Hij wist precies wat er ging gebeuren en hij wist dat ook wij er verdrietig om waren. Toch is het daarna ook klaar. We hebben hem gezegd dat als hij vragen had, hij die altijd mag stellen. En verdrietig zijn mag ook. Ook ik moest erop letten dat ik er bij M niet teveel mee bezig was. Voor Gijs is het beter zo.
Tot slot heeft M het gisteren tegen zijn juf gezegd en hebben ze het er in de klas ook kort over gehad. Een goede afsluiter dus. Wees dus duidelijk en eerlijk naar je kind toe over het overlijden van een huisdier en geef hem ruimte om het er wel of niet over te hebben.
En heb je zelf nog tips? Laat je vooral hieronder achter in de comments.
Een foto van onze lieve Gijs. Op deze foto leeft hij overigens gewoon nog 😉
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Wat doet het met kinderen als je huisdier overlijdt? Wij maakten dit weekend wel iets heel bijzonders mee! http://t.co/dkRnkit50q
Vooral eerlijk zijn tegen je kind. Verdriet hoort bij het leven. Een dood huisdier zie ik als een mooie oefening… Ook al is het nog zo rot.
Auteur
Ben ik helemaal met je eens hoor! Het is iets da bij het leven hoort…