1 maart begon ons nieuwe, werkende leven. Ik ging flink meer werken en Patrick nam twee dagen in de week ouderschapsverlof op. Na een maand schreef ik een update, maar inmiddels zijn we drie maanden verder. Nu kan ik pas echt goed zeggen of het mij bevalt en hoe vindt Patrick het om twee dagen in de week thuis te zijn en dan te zorgen voor het huishouden? Hoog tijd voor een nieuwe update!
Ouderschapsverlof van Patrick
Zelfs anno 2018 is het bij veel bedrijven nog steeds niet normaal dat de vader ouderschapsverlof opneemt. En dat terwijl het een wettelijk recht is, ook hij is tenslotte verantwoordelijk voor de kinderen. Patrick deed het wel en ging 16 uur per week minder werken. Dat is behoorlijk wat. Zeker als je al heel wat jaren fulltime werkt. Patrick wilde heel graag meer betrokken zijn bij de kinderen. Zeker met zo’n kleintje in huis is het belangrijk dat er wel regelmaat is. Juist door het ouderschapsverlof kwam er regelmaat.
Patrick vind het ondertussen heerlijk! Hij rommelt in huis, braadt de lekkerste gehaktballen en maakt de heerlijkste toetjes. Ondertussen zorgt hij voor de jongens, doet hij boodschappen en het huishouden en geniet hij verder van alle vrijheid die hij heeft met de jongens. Het bevalt hem goed en na het weekend vindt hij het ook weer heerlijk om aan het werk te gaan. Hij vindt de balans nu gewoon heel erg fijn.
Misschien is het ook iets voor jouw man? Zou hij dat willen?
-
- Quality time!
Meer werken
Ik ben natuurlijk aanzienlijk meer gaan werken en hoewel dat nog steeds goed bevalt komt ook steeds meer het besef dat niet alles meer zo makkelijk te plannen is. Als ik doordeweeks een verjaardag heb, moet ik het cadeautje echt het weekend ervoor kopen. Het zijn stomme praktische dingen, maar je beseft pas dat het niet vanzelfsprekend is als je het niet meer hebt. Ook mis ik de kinderen wel overdag. Zij mij echter niet, want ze hebben het fantastisch bij papa, opa en oma. En ik werk natuurlijk niet onregelmatig. Ik ben daardoor altijd rond hetzelfde tijdstip thuis aangezien ik maar 10 minuten hoef te fietsen.
Het vereist echt de nodige planning en het is pittig. Toch blijf ik erbij dat het echt meer structuur heeft gebracht en het voor iedereen een stuk rustiger is geworden zo.
Dus na drie maanden zijn we nog steeds heel blij met deze constructie. Patrick vindt het heerlijk en heeft het enorm naar zijn zin zo.
Ik vraag mij af of een dergelijke constructie voor jullie zou werken? Waarom wel of waarom juist niet? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
