Zodra je getrouwd bent (of zelfs al net samenwoont), gaan mensen er vanuit dat je al heel snel kinderen wilt. En er gaan mensen zelfs zover om dit ook te pas en te onpas aan je te vragen. Erg ongepast, want misschien wil je ze wel heel graag, maar gaat het niet zo gemakkelijk. Als je dan het geluk hebt dat je een kind mag krijgen, denk je dat je er vanaf bent.
Ik kan je vertellen, niets is minder waar! Zodra er namelijk een kindje is geboren krijg je al vrij snel de vraag hoeveel je er eigenlijk wilt.
Zelfs mijn verloskundige begon in de kraamweek al over een tweede bevalling. Euhm, mag ik nog even bijkomen van deze?! Er zijn dus nog steeds mensen die niet begrijpen dat je het bewust bij één kind laat. Het betekent niet altijd dat je geen tweede wilt, maar soms is het ook een kwestie van een beetje realistisch blijven. Misschien is een tweede kind financieel niet mogelijk of heb je er de ruimte niet voor. Een baby op de kamer samen met M van 4,5 zou ik ook niet willen bijvoorbeeld. Ik ben van mening dat je een kind meer moet kunnen bieden dan liefde en aandacht. Toch denkt niet iedereen zo, dus daarom de opmerkingen die je beter niet kunt zeggen tegen de ouders van één kind 😉
‘Met één kind ben je een stel met een kind, met twee of meer kinderen ben je een gezin’
Wat?! Lees deze zin nog een paar keer en dan besef je echt wel hoe dit klinkt. Dit kan heel pijnlijk zijn.
‘Ook zielig voor …….., dan heeft hij geen broertjes of zusjes’
Nee, als er geen andere kinderen komen, heeft hij inderdaad geen broertjes of zusjes. Dat is geen hogere wiskunde. Maar is het echt zielig? Ik ken zat mensen die een broer of zus hebben, maar er geen contact mee hebben. Jammer, maar soms klikt het gewoon niet. Een broer of zus hebben is dus niet altijd een garantie voor een innige band.
‘Vind je dat niet een beetje egoïstisch, één kind?’
Ik vind het juist egoïstisch om maar kinderen op de wereld te zetten die je niet kunt bieden wat het nodig heeft. Een baby is leuk, maar wordt ook groot. Het gaat naar school en je hoopt misschien ook wel dat het gaat studeren. Je wilt het een goede spaarrekening meegeven zodat het een goede start maakt. Is het juist niet egoïstisch om daar niet over na te denken?
‘Dan heeft ………. niemand om mee te spelen’
Nee, we doen nooit iets met M, we spelen nooit met hem, knutselen niet, dansen niet door de kamer en ondernemen verder ook niets. Tuurlijk wel! Daarnaast zijn vriendjes, neefjes en nichtjes ook altijd welkom en zoeken we ook vaak de (indoor)speeltuin of boerderij op waar andere kindjes zijn om mee te spelen.
-
- Samen naar de boerderij
‘Dan zal …………. wel erg verwend worden’
Beter verwend dan verwaarloosd zeggen we hier weleens met een lach. Ja, misschien is het ook wel zo, maar wat niet gaat dat gaat niet, dat weet M ook. De andere kant is dat wij niet met vakantie gaan en geen dure weekendjes weggaan. Zo heeft iedereen toch zijn eigen ding? En je kan een kind best verwennen zonder dat het zich ook zo gaat gedragen.
-
- Nieuw speelgoed, en we vinden het stiekem zelf ook leuk 😉
‘Ik zou ook niet te lang wachten hoor als je toch een tweede wilt, anders zit er zoveel leeftijdsverschil tussen en dat is ook niet leuk’
Wie zegt dat? In mijn optiek gaat het ook om karakters, als deze met elkaar klikken maakt het niet uit of er twee of zes jaar tussen de kinderen zit. En misschien is het voor moeders wel rustiger. De één zit op school en de ander heeft dan jouw onverdeelde aandacht. Alles heeft zijn voor- en nadelen, maar vul deze niet voor een ander in.
Dit zijn opmerkingen die ik echt weleens hen gehoord. Herken jij deze of heb je ze misschien weleens (goedbedoeld) tegen een ander gezegd? Ik ben benieuwd! Laat je reactie achter in de comments hieronder.
Fijne dag!
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
wij hebben een gezin waarin wij 5 kids hebben…. Voor de goede orde… Ik ben bonusmama voor 4
Auteur
Hoi Diana,
Lekker druk, maar wel heel gezellig denk ik!
BAM, je slaat de spijker op z’n kop! Ontzettend herkenbaar.
Het heeft ons veel moeite gekost om Leia te mogen krijgen, een 2de willen we niet én is te risicovol met betrekking tot mijn eigen leven en is de kans op een nog vroegere geboorte aanwezig. Voor ons redenen genoeg om het hierbij te laten. Jammer genoeg denken mensen hier niet echt bij na.. Echt een gebrek.
Leuk artikel! Liefs x
Auteur
Hoi Cassandra,
Dank voor je reactie, wat een heftig verhaal! Het lijkt soms wel alsof mensen al hun fatsoen kwijt zijn en denken dat ze van alles tegen je kunnen zeggen. Gelukkig weet jij wel beter, maar leuk is het niet…
zo hebben mensen altijd wel wat te zeuren! Heb je 1 kind, moet je er een tweede bij krijgen, heb je twee jongens, krijg je de vraag of je het niet jammer vind dat de tweede geen meisje is. Ben je zwanger van de derde, krijg je de vraag of dat niet zielig is voor de middelste… Ik denk dat ze gewoon niks beters weten te zeggen haha.
Auteur
Haha, ja Tamara, dat zijn ook van die vragen. Ze kunnen dan maar beter niets zeggen 😉
heel herkenbaar Mariska. Wij kwamen een aantal jaren nadat we getrouwd waren tot de conclusie dat we eigenlijk samen erg gelukkig waren en dat we eigenlijk geen kinderen hoefden. Heel lang over nagedacht en gepraat samen en telkens toch weer dat het niet hoefde. Dertig jaar geleden was zoiets nog niet de gewoonte dus zeiden we niet dat we geen kinderen wilde . Uiteindelijk kwamen we er eerlijk voor uit en toen kregen we te horen dat we egoïsten waren want elke vrouw had Moeder gevoelens. Nou dan had im vast een afwijking, ik vind kinderen schattig en ze komen altijd naar me toe. Maar dat is nog geen reden om ze zelf te nemen. Als je jong kinderen neemt dan ben je zelf nog een kind en als je lang wacht zal je ze wel niet kunnen krijgen. Zo is het altijd wel wat dus:
Doe wat je wilt want de mensen kletsen toch !
Auteur
Ik vind het heel knap Joke dat jullie daar zo eerlijk over waren. Zeker in die tijd. Het had juist egoïstisch geweest als je dan wel een kind had gekregen omdat de omgeving dat van je had verwacht, in plaats van dat jullie het zelf graag wilden. En het is waar, mensen kletsen toch wel
Mijn dochter is bijna 4 en vorige week vroeg er voor het eerst iemand naar een tweede. De meesten hebben we wel verteld dat we het gezin zo compleet vinden. Sommigen waren verbaast, maar niemand heeft er moeite mee. Als ik zie hoeveel negatieve invloed broers en zussen hebben op elkaar (misschien dat wij enigskindmoeders dat willen zien hoor, maar ik heb het idee dat ze hele tijd ruzie maken en met elkaars speelgoed willen spelen), dan vind ik haar echt niet zielig. Kan me niet heugen dat ik ooit zoveel onverdeelde aandacht van mijn ouders heb gehad. En ik had er zelfs vier 😉
Mijn man en ik hebben er, net als Joke en haar man, zeer bewust voor gekozen om kinderloos te blijven. Beide hebben we geen geduld met kinderen en ik weet zelfs niet hoe ermee om te gaan, dat ligt mij gewoon niet. We vonden het dus beter om er niet aan te beginnen. Tenslotte is het niet iets dat je eens kan proberen. Wat we regelmatig te horen kregen, “probeer dat toch maar, je zal zien dat je dan wel een ander idee krijgt over kinderen”. Precies of je koopt een gebruiksvoorwerp dat je kan wegsmijten als het je toch niet aanstaat ! Ook wij worden regelmatig als egoïst uitgemaakt. Maar is het niet veel beter om het verstand te hebben om te zeggen we doen het niet want we zijn er niet geschikt voor dan (nog) een ongelukkig kind op de wereld te zetten waar niet naar wordt omgekeken ? Ik vind dat mensen gewoon eens wat meer hun verstand moeten gebruiken in deze zaken. Ook als je bewust kiest voor 1 kind om de redenen die jij aanhaalt, verdien je respect.
wow! Ik heb niet eens kinderen en zelfs voor mij is dit herkenbaar! Mijn schoonouders begonnen er ook al over en snappen dan ook nog steeds niet dat ze hun wil niet zomaar op kunnen leggen. Heel vervelend.
Zelf ben ik tot mijn 10e enig kind geweest, en dat heb ik ook gewoon overleefd. Ik vind het vaak juist van inzicht getuigen als je hier serieus over nadenkt als ouder.