Vier jaar geleden rond deze tijd liep ik hoogzwanger door de straten van Gouda. Autorijden ging ook wel, maar die dikke buik paste nog maar net voor he stuur. De stoel naar achteren zetten had geen zin, want mijn benen zijn te kort om dan nog bij het gaspedaal te komen. Dus bracht ik mijn dagen al wassend, theedrinkend en schoonmakend door in afwachting van Milan.
Maar nu zijn we bijna vier jaar verder en gaat Milan alweer wennen op de basisschool!
Vandaag was het zover, Milan ging voor het eerst een ochtendje wennen op de basisschool, en dat was niet alleen voor hem heel erg wennen. Sterker nog, Milan geloofde het wel, maar ik stond met tranen in mijn ogen in de gang van de school naar hem te kijken. Ik was niet alleen, want toen we op school aankwamen stond opa ook op de hoek te wachten, dus dat was wel fijn.
Toen we zijn klas hadden gevonden, stond zijn stoel al klaar, naam op de kapstok dus Milan was trots 🙂
Om 12.00 uur mocht ik Milan weer ophalen van school, gelukkig! En hij heeft het fantastisch gehad! De juf was lief, hij heeft gezongen, gespeeld in de zandbak, tv gekeken (“en het was een heel mooie, witte tv mama”) en tot slot kwam er een juf van een andere klas naar mij toe om te zeggen dat ik zo’n gezellig zoon heb die zo lekker kletst! Dat doet je moederhart dan toch weer goed.
Milan wilde morgen weer, maar moet toch nog even wachten. Volgende week mag hij weer een ochtendje. Ik daarentegen ga zaterdag voor het eerst in 10 jaar weer de schoolbanken in. Ik begin zaterdag met mijn HBO opleiding online communicatie & social media! Perfect te combineren met al het andere wat ik doe en de mannen houden een mannendag.
Kortom, een week van nieuwe hoofdstukken en dat allemaal op school!