De zomervakantie staat weer voor de voordeur. Misschien heb je al een leuke vakantie geboekt met het hele gezin. Zo zijn Patrick en Milan vorig jaar samen op een leuk mannenweekend gegaan en staat de volgende over twee weken op de planning. Leuke dingen doen met je kinderen; daar is het tenslotte vakantie voor. Maar heb je al eens stilgestaan jouw kind in te schrijven voor een zomerkamp? Jouw kind of kinderen zonder ouders op vakantie, op een hele jonge leeftijd. Ik vind het best wel een eng idee! Wellicht spelen er bij jou ook al wat zorgen op en vindt jouw kind het bovendien heel erg eng om zonder ouders op vakantie te gaan. Toch blijkt zo’n zomerkamp zo slecht nog niet te zijn…
Als je kijkt naar de algemene sociale ontwikkeling van kinderen, dan zien we dat kinderen op jonge leeftijd al verstand krijgen van emoties en gedachten. Op een leeftijd van 10 jaar delen kinderen hun emoties al: ze praten over problemen en zoeken samen naar oplossingen door elkaar advies te geven, en delen elkaars diepste geheimen. Kinderen beginnen vanaf deze leeftijd bovendien steeds meer zichzelf te begrijpen. Zinnetjes als ‘ik ben aardig’ of ‘ik vind leren moeilijk’ verschijnen steeds vaker, in plaats van een kleuter die zichzelf zal omschrijven omdat hij of zij ‘goed kan tekenen’. Deze ontwikkeling zet zich voort in de puberteit; men zoekt uit waarom hij/zij uniek is en vergelijkt zich meer en meer met vrienden.
Jammer genoeg brengen kinderen tegenwoordig steeds meer tijd door achter de computer of op de tablet, wat een negatieve uitwerking blijkt te hebben op de algemene ontwikkeling van je kind. Communicatievaardigheden, die op deze leeftijd zich juist beginnen te ontwikkelen, lijden hieronder. Op een zomerkamp wordt jouw kind er actief toe gezet om te praten met andere kinderen door het organiseren van leuke activiteiten. Bovendien leert jouw kind zelfstandiger te worden, omdat ze zelf beslissingen moeten maken op kamp. Aan welke activiteiten neem ik vandaag deel? Welke kleding trek ik vandaag aan? Overigens is een zomerkamp gewoon heel leuk voor kinderen om met plezier nieuwe dingen te leren of een specifieke hobby uit te oefenen. Tegenwoordig zijn er online veel diverse zomerkampen te vinden, zoals bij Juvigo.
Ook is er op zomerkamp goede begeleiding aanwezig, waar jouw kind zich in veilige handen is. Ikzelf zou het toch nog een beetje eng vinden hoor. Sowieso is mijn zoon nog iets te jong om deel te kunnen nemen. Zou Milan wel kunnen wennen op zo’n zomerkamp? De getrainde begeleiding op zomerkamp zorgt ervoor dat ieder kind zich thuis voelt en goed in de groep ligt. Hierdoor voelen kinderen zich geneigd om met elkaar in contact te komen en stijgt het zelfvertrouwen. Voor ons, als moeder zijnde, is een zomerkamp eigenlijk een opvang met de ideale oppassers; getrainde begeleiding die jouw kind op sociale vlakken vooruit helpt! Het is een goede manier om zelf ook even tot rust te komen, wetende dat jouw kind zich in goede handen begeeft en de tijd van zijn leven heeft.
Hoe denken jullie over een zomerkamp? Laat het me weten in de comments hieronder.
Wat leuk! Ik ben daar ook echt een voorstander van.. ik was 15 toen ik voor het eerst meeging op een meidenkamp en het was een heerlijke week waar ik héél veel warme herinneringen aan heb!!
Heb ook nog twee keer als leiding meegedaan, de eerste keer was ik veertien weken zwanger en de tweede keer was m’n dochter anderhalf. Nu met twee kinderen laat ik m’n beurt even over gaan, maar als ze wat ouder zijn ga ik graag weer mee met die kampen! Overigens was ik zelf leiding op een 17+kamp, want vond het veel leuker om met adolescenten over het leven enzo te praten dan politieagentje bij de jonge groepen te moeten spelen :$
Auteur
Wat leuk om te horen dat je daar nu nog steeds met zoveel plezier aan terug denkt! En nog leuker dat je ook als begeleider mee bent geweest. Hoe lang duurde zo’n kamp dan?
De kampen waren altijd acht dagen, volle week dus van zaterdag tot zaterdag.
Naar mijn eerste kamp ging ik zelf met mijn beste vriendin als meiden van 15 met de fiets in trein ernaartoe.. best wel tof dat mijn ouders dat op die leeftijd goed vonden, achteraf bekeken 😉