En nu even letterlijk, want terwijl ik dit typ vallen de mussen dood van het dak en heb ik boven een klein, schattig mannetje liggen. Hij ligt in zijn rompertje in bed en weigert te slapen, al twee uur. Eerlijk gezegd snap ik dat wel, want het is boven veel te warm. Hij is wel moe, maar kan de slaap niet vatten. Wij straks waarschijnlijk ook niet. We houden rekening met een lange nacht net als zo’n zeven jaar geleden. Welkom in de tropenjaren… alweer…
De tropenjaren
Met het woord tropenjaren bedoelen we de eerste twee à drie pittige jaren met een kindje. Slaapgebrek, onzekerheid, wennen aan iedere keer een andere fase, een kindje dat zich in een rap tempo ontwikkelt etc. Het hoort er allemaal bij en dat weet je ook wel, maar je weet pas écht hoe het is als je het zelf hebt ervaren. Het is ook best zwaar, ook al is het niet je eerste kindje. Misschien heb je nog een peuter rondlopen die je ook in de gaten moet houden, dan kun je niet even bijkomen als je baby slaapt.
Het effect van een langdurig slaaptekort
Ondanks deze lastige avond door de hitte is Floris verder een prima slaper. Ook overdag gaat het steeds beter en we hopen dat vol te houden. Dit zijn we gewoon niet van hem gewend en daarom vinden we het vervelend, want we willen ook gewoon even een serie kijken op de bank en straks lekker slapen. Dat is een luxeprobleem, want we mogen ook helemaal niet klagen. Maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met een langdurig slaaptekort. Want ook daar kunnen we over meepraten. Het eerste anderhalf jaar van Milans leventje hebben we alleen maar gebroken nachten gehad en of je nu veel of weinig slaap nodig hebt, het breekt je op. Het maakt je prikkelbaar, bloedchagrijnig, je kunt je niet goed meer concentreren en dat allemaal keer twee, want je partner heeft hier net zo goed last van. Ga jij maar eens na de 30e gebroken nacht weer vol aan de bak de volgende ochtend. Probeer je ogen maar eens open te houden tijdens die ene vergadering. Dat is serieuze topsport! Als je relatie dit overleeft, kunnen jullie alles aan 😉
Hoe ervaren wij de tropenjaren?
Van een huilbaby die anderhalf jaar niet wilde slapen tot een redelijk makkelijke slaper. Met Milan (de moeilijke slaper) hebben we het allemaal al achter de rug. En ook al is dat alweer heel wat jaren geleden, ik weet nog heel goed hoe dat voelde. Ik was zo bang dat allemaal weer mee te moeten maken. Floris huilde de eerste twee maanden bijna aan één stuk door, maar opeens sloeg dat om en ging het bijna vanzelf.
Zo moeilijk als dat het toen ging, zo makkelijk is Milan nu. Wie weet wat we allemaal nog mee gaan maken met Floris!
Niemand zegt dat het makkelijk is, maar je komt er hoe dan ook doorheen. Het gaat een keer over, echt! Ik weet nog dat ze toen tegen mij zeiden ‘geniet er maar van, want de tijd gaat zo snel’ en dat ik dan dacht ‘ja hoor, tuurlijk’. Zo voelt het namelijk helemaal niet als de wallen op je knieën hangen. Maar toch hadden deze mensen gelijk. De tijd glipt door je vingers en ik heb ervan geleerd me minder druk te maken. Het is tot nu toe allemaal goed gekomen.
Zo overleef je de tropenjaren
- Wees eerlijk tegen je naasten als je het even niet meer ziet zitten. Je faalt niet, je helpt jezelf en je kindje er enorm mee. Misschien neemt iemand even de zorg uit jouw handen zodat jij kan gaan doen wat je wilt. Daar knapt iedereen van op!
- Gun elkaar rust. Laat je partner eens uitslapen en andersom. Anders redden jullie het allebei niet.
- Laat het los. Echt, probeer geen 20 methodes en bespaar je de moeite om al die boeken te lezen. Deed ik ook, hielp niets. Als er een methode is die je wel aanspreekt, beperk je dan tot die ene methode. Anders weten jullie én je kindje op een gegeven moment ook niet meer waar jullie aan toe zijn en mee bezig zijn. En vaak is gezond verstand nog de beste methode.
- Ga er eens alleen op uit. Een ritje alleen in de auto met de radio keihard aan voelt al als een mini vakantie en staat gelijk aan een dagje wellness. Je komt er als herboren uit.
- Voor mij voelde mijn werk als een uitje ook al had ik 0,0 energie. Ik was even met iets heel anders bezig en dat voelde fijn.
Hoe voelen de tropenjaren bij jullie? Valt het mee of valt het juist tegen? Laat het me weten in de comments hieronder.
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Zo herkenbaar. We hebben met baby 3 gelukkig mazzel maar dat heeft ool zijn tijd geduurd. De middelste sliep tot zijn vierde niet door. Echt slopend.
Auteur
Tot zijn vierde?! Jeetje, dat lijkt me inderdaad echt slopend!
Beste Marisca, bedankt voor het delen van deze blog. Mijn zusje heeft een huilbaby en heeft het momenteel zwaar. Ik zal dit artikel naar haar doorsturen, hopelijk helpt het haar een beetje. Ze overweegt ook een professional in te schakelen die haar huilbaby behandelen kan. Dan wordt de situatie hopelijk binnenkort gemakkelijker.