De privacy van de kinderen op de blog en social media

De laatste tijd gaat het steeds vaker over de privacy van kinderen op social media. Logisch, want wie krijgen die foto’s nu eigenlijk te zien en wat gebeurt ermee? Laat staan als je blogger bent. Wat laat je nu wel en niet zien van je gezin? Breng je je kind(eren) wel of niet herkenbaar in beeld en waarom wel of niet? Er bestaat geen goed of fout, maar wil wel mijn mening erover geven en een ander geluid laten horen, want wij brengen ze dus wel in beeld. Tot op zekere hoogte…

Ik heb er vaker over geschreven, maar wil toch nog een keer een ander geluid laten horen dan ouders die hun kind(eren) niet in beeld brengen.

Je kind wel in beeld brengen

Milan

Wij hebben Milan tot zijn vijfde niet bij zijn naam genoemd. Daar steeds vaker wel en we brachten hem ook herkenbaar in beeld, maar op een andere manier. We lieten hem bijvoorbeeld altijd naar de zijkant of naar beneden kijken, hij droeg een zonnebril, een hoedje of een petje. Zo konden we hem toch laten zien zonder zijn hele gezicht te laten zien. Nu wisselen we dat af, maar we zijn ons er altijd van bewust. En hij is nu oud genoeg om met hem te overleggen. Het voordeel van een bloggende moeder, die daarnaast ook nog in de online communicatie werkt, is dat hij heel veel weet van social media en de risico’s ervan. We leggen hem alles uit en betrekken hem bij opdrachten. Dat gaat prima en hij komt ook zeker niet dagelijks in beeld. Dit is voor ons een goede balans.

Floris

Bij Floris namen we ons hetzelfde voor, maar toch brengen we hem wel in beeld. Ook niet dagelijks (bij lange na niet) en heel gedoseerd. Zijn gezichtje verandert nog heel veel en daarna gaan we het op dezelfde manier doen als bij Milan.

Wat laat je wel en niet zien?

Ik heb het vaker gezegd, maar er komen zeker geen foto’s in luiers online en geen blote bovenlijfjes. Ook geen foto’s met vieze gezichtjes van het eten bijvoorbeeld. Buiten dat ik het zelf niet zo fris vind om naar te kijken (sorry!), vind ik het ook niet zo nodig om daar foto’s van te plaatsen. Het is wel het echte leven, maar ik denk niet dat de jongens er zo blij van worden als ze dat over tig jaar zouden zien. Net als de rest van de wereld dat kan zien… Verder plaats ik geen foto’s als mijn kinderen ziek zijn. Dan zorg ik voor ze en maak ik geen foto’s (oké, misschien eentje).

Wat vertellen we wel en niet?

We vertellen de oppervlakkige dingen. Het gaat gelukkig goed op school, maar als dat niet het geval zou zijn, vertellen we dat ook niet. Ook schrijf ik niet over speelafspraakjes of andere situaties waar iemand in onze omgeving zich in kan herkennen. Dat vind ik echt not done. Datzelfde geldt voor foto’s.

Verder geen blogs over zindelijkheid, speengebruik etc. Ik begrijp heel goed dat het voor andere moeders interessant kan zijn om te lezen, maar daar zijn al genoeg blogs over te vinden denk ik dan. Ik denk dat dat ook onderwerpen zijn waar ze zich later voor kunnen schamen.

Andere maatregelen

Verder heb ik ook andere maatregelen genomen. Zo kun je vanaf Mamablogger geen foto’s opslaan. Natuurlijk kan iemand er dan een screenshot van maken, maar diegene moet er wel meer moeite voor doen. Dit is maar een voorbeeld, maar het hoort wel bij het bewustzijn.

Je kinderen zelf een eerste indruk laten maken?

De laatste tijd hoor ik steeds vaker dat mensen hun kinderen onherkenbaar in beeld brengen zodat kinderen zelf hun eerste indruk kunnen maken. Het is misschien een hele onpopulaire mening, maar dat vind ik dus een beetje onzin. Niet het feit dat je je kinderen onherkenbaar in beeld brengt, maar ik vind de reden wat suf. Ik ben eens wat van deze kinderen gaan Googelen en je komt van alles over ze te weten. Je ziet ontelbare foto’s, leert het hele gezin kennen, inclusief de kinderen, ziet alles van ze, ziet foto’s van het kind dat borstvoeding krijgt etc. Ondertussen lees je hoe ze zindelijk zijn geworden en weet je heel veel. Het enige wat je niet ziet is hun gezicht.

Als een ander op deze kinderen gaat Googelen als ze ouder zijn zien ze hetzelfde. Je weet dus al een hoop over diegene en de rest van het gezin. Iemand kan dus zelf heel goed een beeld vormen van één van deze kinderen.

Daarnaast kunnen mijn kinderen ook goed hun eerste indruk maken, want lang niet iedereen leest mijn blog. Als zij zichzelf voor het eerst aan iemand voorstellen is de kans heel groot dat de ander geen flauw idee heeft wie hij is. Wat mijzelf betreft vind ik het zelfs een beetje arrogant om te denken dat een ander weet wie we zijn. Maar goed, ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Dit is hoe ik er nu over denk.

Als hij gegoogeld wordt zijn er geen dingen te zien waarvoor hij zich zou kunnen schamen. Datzelfde geldt voor Floris.

Waarom laat ik de kinderen eigenlijk zien?

Zij hebben uiteraard niet gevraagd om mijn blog. Mijn blog werd steeds persoonlijker en het is geleidelijk aan zo gegroeid. Mijn gezin is daarin meegegroeid. Ik ben trots op ze en vind het leuk om ze te laten zien, maar dat vindt een moeder die hun kinderen niet laten zien natuurlijk ook. Ik hoop dat we de jongens op deze manier mediawijs kunnen maken. Ik denk dat we een goede middenweg hebben gevonden dat past bij deze tijd en de toekomst.

Een testje

Ik wilde laatst een kaartje sturen naar iemand die helemaal niets heeft met social media en haar kinderen al helemaal niet laat zien. Ik twijfelde over de schrijfwijze van de naam van één van haar kinderen en ben toch gaan googelen. Uiteindelijk kwam ik erachter via de sportvereniging van haar kinderen. Onbewust kon ik over haar kinderen dus ook een hoop te weten komen. Zo zie je maar.

Bewustwording is heel goed en nogmaals, er is geen goed of fout.  Ik vind alleen sommige argumenten niet zo sterk 😉 Wij proberen die bewustwording nu ook bij Milan te kweken. Op social media en de blog/vlog is niet erg. Zolang je je als ouder maar bewust bent van wat je deelt.

Marisca

Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.

Find me on: Web | Twitter | Instagram | Facebook