De kop is eraf: na 8 weken thuisonderwijs (voor Milan, niet voor Floris) mochten beide jongens weer naar school en dat was feest! Voor ons allemaal ?. Floris mocht het spits afbijten, want hij mocht maandag weer naar de peuterspeelzaal. Milan volgde een dag later waardoor ik even qualitytime had met beide jongens. Vandaag zitten ze allebei op school en dat betekent dat ik een ochtend helemaal voor mijzelf heb, dat heb ik stiekem wel gemist; een leeg huis en even helemaal niemand om mij heen. Hoe de eerste schooldagen verder verliepen voor de jongens lees je hieronder.
Floris naar de peuterspeelzaal
Op school hing de vlag uit en de brug was versierd. Floris was erg onder de indruk en zei alleen maar “wauw”. Hij herkende de juffen en hoewel ik dacht dat het afscheid wat lastig zou worden, ging dat juist heel erg goed. De ene juf stond beneden om iedereen te begroeten. Floris gaf zijn rugzak aan haar (hij dacht dat dat moest denk ik) en liep zelf de brug op naar de andere juf. Hij draaide zich nog om naar Milan en mij, zwaaide en liep vervolgens naar het lokaal. Uh, oké… Superfijn natuurlijk, maar ik had mij ingesteld op iets anders haha. Ik was wel heel blij hoor. Het betekende dat hij er zin in had en zich op zijn gemak voelt.
Deze foto stond in de app van de peuterspeelzaal, hij heeft het prima naar zijn zin!
Drie uurtjes later halen Milan en ik hem weer samen op. Op het moment dat ze de deur uitkomen horen we Floris heel hard huilen. Het was de hele ochtend heel goed gegaan, maar ik denk dat het komt omdat hij zijn jasje weer aan moest doen en hij op dat moment niet begreep wat ze gingen doen. Normaal gesproken staan we natuurlijk in de gang. Hij zei op een gegeven moment ook ‘eng’ ‘eng’. Ik denk dat ‘ie dat gewoon even spannend vond. Toen hij zijn kaart mee naar huis kreeg was het goed en was ‘ie alweer vrolijk. ’s Middags was hij hartstikke moe, maar het ging gelukkig heel erg goed.
Milan weer naar school
Milans eerste schooldag verliep anders, want dat was meer een kwestie van afzetten, gedag zeggen en weer naar huis fietsen. Hij had er heel veel zin in en de dag ervoor hadden we zijn tas al ingepakt.
Deze foto stond in de klassenapp. De plekken in de klas zijn goed verdeeld zoals je ziet.
Ik moet nog even wennen aan de nieuwe tijden waardoor we veel te vroeg bij school staan. Niet op het schoolplein, maar netjes buiten het hek.
We moeten nog even naar de stad en fietsen na school meteen door. Milan had een hele fijne dag gehad en hoewel ze maar met de helft van de klas waren was hij blij dat hij in deze groep zit en hadden ze het leuk gehad. We vieren hun goede dagen met een ijsje. Op naar nog meer goede schooldagen in deze, nog steeds, gekke situatie.
Daar ben ik heel blij om, want na acht van die gekke weken moet je ze toch opnieuw loslaten en dat is nu misschien wel lastiger dan normaal.
Hoe verliepen bij jullie de eerste schooldagen?
Bedankt voor het lezen en leuk dat je Mamablogger een bezoekje brengt! Mijn naam is Marisca. Ik ben getrouwd met Patrick en Moeder van Milan (okt. ’10) en Floris (okt. ’17). Niets is leuker dan schrijven over het moederschap en jullie te inspireren met budgettips, uittips, persoonlijke verhalen etc. Kortom, Mamablogger is het meest persoonlijke online magazine voor moeders.
Fijn om te lezen dat het zo goed ging met Floris.
Ik kan me voorstellen dat het voor veel ouders en kleine kinderen een dingetje is als ze op deze manier de school in moeten, het is ook zo’n spannende tijd.
Nu hopen dat het de volgende keer weer net zo goed makkelijk/goed gaat bij Floris.
Auteur
Lief van je! Het is afgelopen week echt heel goed gegaan. Hij kwam zo ontzettend vrolijk de trap af. Het doet hem goed om er weer te zijn en, hoe cliché, ons dus ook. Hij zit daar echt op zijn plek.